10 najbardziej nawiedzonych miejsc na Śląsku. Tam straszy... Lepiej unikaj ich nocą! Co o tych miejscach mówią miejscowe legendy?

Strach głównie uznawany jest za negatywną emocję, jednak w rzeczywistości nie do końca tak jest. Posiadając w sobie strach przed czymś, unikamy z tym kontaktu – w ten sposób zapobiegamy konsekwencjom niechcianego spotkania. Można więc powiedzieć, że strach może nas niejako ochraniać. Nie zmienia to jednak faktu, że część ludzi go nie znosi, za to inni wręcz uwielbiają się bać – dlaczego?

Każdy z nas odczuwa większy lub mniejszy strach powiązany z różnymi sytuacjami czy rzeczami. U jednych może to być szalejąca za oknem burza, dla innych zaś strach pojawia się wtedy, kiedy słyszą kroki obcej osoby, podążającej za nimi ciemną ulicą. Istnieją jednak sytuacje, które prowokują strach u większości z nas, a nawet dzieje się to z naszej własnej, niewymuszonej woli. Mowa tutaj o różnego typu dziełach filmowych.

Horrory, thrillery, straszne opowiadania, czy nawiedzone domy – ich rolą jest wywołanie w nas dreszczyku grozy. Niektórzy ludzie na samą myśl o obejrzeniu filmu grozy najchętniej wzięliby nogi za pas, dla innych jednak nie do pomyślenia jest wybranie się do kina na film innego gatunku niż horror. Wielu odważnych śmiałków równie chętnie odwiedza opuszczone domy, szpitale czy zamki, część z nas po prostu lubi się bać.

Kiedy się boimy, organizm przygotowuje się do walki i ucieczki, to całkowicie normalne – pobudzeniu ulega wtedy układ współczulny. Odpowiada on m.in. za rozszerzenie źrenicy, przyspieszenie czynności serca czy za poszerzenie światła dróg oddechowych. Zjawiska te mają za zadanie jak najlepiej przygotować organizm do walki i zachodzą one m.in. wtedy, kiedy odczuwamy strach. Z przyspieszonej czynności serca raczej nikt się nie cieszy, dlaczego więc aktywacja układu współczulnego miałaby tłumaczyć to, dlaczego lubimy się bać?

Tutaj pojawia się aspekt związany z tym, że czym innym jest strach odczuwany w groźnej dla naszego życia sytuacji, a czym innym strach wywołany oglądaniem jakiegoś filmu. W drugiej z wymienionych sytuacji spotykamy się ze strachem nazywanym „kontrolowanym” – pojawiająca się wtedy, całkowicie naturalna, chęć ucieczki może zostać przez nas dość łatwo przezwyciężona.

Nawet jeżeli film grozy wywoła w nas bardzo silny strach, to szybko uświadamiamy sobie, że to tylko fikcja, nic złego się nie dzieje. Takie swego rodzaju kontrolowanie naszych emocji (w tym wypadku strachu) może tłumaczyć to, dlaczego lubimy się bać – możemy kontrolować swoje emocje, co prowadzi do odczuwania wyjątkowego stopnia satysfakcji.