1050. rocznica chrztu Polski i Państwa Polskiego?

W 1025 roku, wraz z koronacją Bolesława Chrobrego, Śląsk wszedł w skład nowo utworzonego Królestwa Polskiego. Jego historia była w tym czasie równie burzliwa, jak na pozostałych ziemiach łączonych przez pierwszych Piastów. Niczym szczególnym nie odróżniała się od innych ziem. Za panowania Mieszka I w całości zbudowano Opole.

CZYTAJ KONIECZNIE:
CHRZTU POLSKI NIE BYŁO

W porównaniu do 1966 roku, tegoroczne uroczystości, związane ze 1050. rocznicą przyjęcia chrztu przez Mieszka I, są bardzo skromne i raczej refleksyjne. Mają też głównie wymiar religijny. Pięćdziesiąt lat temu nabożeństwo celebrowane w Gnieźnie przez abp Karola Wojtyłę zagłuszały salwy armatnie witające tam ministra obrony narodowej Mariana Spychalskiego.

Władze partyjne próbowały wszelkimi siłami zeświecczyć obchody tysięcznej rocznicy przyjęcia chrztu przez władcę Polan i paraliżować religijny charakter tych uroczystości. Kościelnym obchodom Milenium Chrztu Polski przeciwstawiano rocznicę: Tysiąclecie Państwa Polskiego.

CZYTAJ KONIECZNIE:
PROF. PANIC: CHRYSTIANIZACJA ŚLĄSKA TO TYLKO PIĘKNA LEGENDA

Kardynał Stefan Wyszyński w swoich kazaniach podkreślał, że przez 1000 lat naród, Kościół i państwo stanowiły jedność. A pierwszy sekretarz partii Władysław Gomułka dopowiadał, że w ostatnim 20-leciu państwo i Kościół się rozdzieliły i to socjalizm dał naszemu narodowi największe szanse w tym ostatnim tysiącleciu.

Rok 1966 zamykał sześcioletnie przygotowania do kulminacyjnych obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego, choć rok 966 żadnym początkiem państwa polskiego nie był, bo za taki przyjmują historycy koniec IX wieku. Obchody Tysiąclecia Państwa Polskiego, pisane wielką literą, proklamował Sejm w 1958 roku, by pomnażały siły „ naszego narodu dla budowy socjalizmu i umacniania Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”. Mobilizacja była wówczas powszechna, a raczej powszechnie mobilizowano wszystkich, by się bawili i pracowali społecznie dla ludowej ojczyzny, byle tylko nie szli do kościoła. Rozśpiewały się wszystkie domy kultury i świetlice, festiwalom nie było końca.

Z ambitnych planów godzi się wspomnieć, że poderwano naród do odbudowy, zniszczonego przez Niemców, Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie, a w Katowicach położono kamień węgielny pod pomnik Powstańców Śląskich.

Rozłożony na lata program obchodów zakładał przeprowadzenie w całym kraju czynów społecznych, z których najważniejszym była budowa szkół - pomników Tysiąclecia. Wartość tych prac szła w miliony złotych, przynajmniej na papierze. Jerzy Ziętek, ówczesny wojewoda katowicki przekonywał, że w roku obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego „nie powinno zabraknąć ani jednej Polki, ani jednego Polaka w ogólnonarodowym czynie dla uczczenia tego wyjątkowego jubileuszu”.
Najwięcej korzyści przyniosła akcja „1000 szkół na Tysiąclecie”. Hasło to rzucił Władysław Gomułka w roku 1958, a dziesięć miesięcy później przyjechał do Czeladzi na otwarciej pierwszej z nich. W czynie społecznym dorzuciło się do tej szkoły wojsko. Tysięczna placówka wyrosła w Warszawie, w 1965 roku. W całym kraju zbudowano ich w sumie 1417, według jednego z kilku standardowych projektów. Są rozpoznawalne do dziś. Zrzuciło się na nie całe społeczeństwo, bo pensje zostały opodatkowane specjalnie na ten cel. W połowie stycznia 1966 otwarto w Będzinie Tysiąclatkę imienia Słowackiego, nosiła numer 1013. Do budowy Liceum im. Kopernika w Katowicach dołożyła się Milicja Obywatelska. Jerzy Ziętek mówił na jej otwarciu, że im więcej będzie w naszym kraju szkół, domów kultury, boisk, tym władze bezpieczeństwa będą miały mniej do roboty.

Trwałą pamiątką milenijną jest także katowickie osiedle Tysiąclecia, oficjalnie nazwano je: Osiedle im. Tysiąclecia Państwa Polskiego, z ulicami m.in.: Piastów, Mieszka I, Bolesława Chrobrego, Bolesława Krzywoustego, Henryka Brodatego, alei Księżnej Jadwigi Śląskiej.

Kopalnia Ziemowit, która nawiązuje do pradziadka Mieszka I, powstała już na początku lat 50. ubiegłego wieku.
Kościół rozpoczął przygotowania do Milenium w 1957 Wielką Nowenną. W 1966 kardynał Stefan Wyszyński odbył podróż po Polsce, odwiedził też Częstochowę i Katowice.

Główne uroczystości milenijne w Polsce odbyły się 16 kwietnia 1966 roku w Gnieźnie i w Poznaniu, podobnie jak teraz. Kulminacyjnym elementem kościelnych obchodów tysiąclecia Chrztu Polski była perygrynacja po kraju kopii obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. W Warszawie władze skonfiskowały kopie tego obrazu.

Do Gniezna zwołał patriotyczną manifestację także Władysław Gomułka. Transmitowano ją przez radio i telewizję. W województwie katowickim telewizor był, statystycznie, w co czwartym domu.

W tle milenijnych obchodów pozostawał list biskupów polskich ze słowami o przebaczeniu. Głos biskupów określano jako „nieodpowiedzialny i szkodliwy”. Słowa o przebaczaniu uznano za „upokarzające”. Potępiano wyciąganie dłoni do biskupów niemieckich, którzy „20 lat po upadku władców III Rzeszy nie potępili ich ludobójczej działalności”. W kwietniu 1966 roku w całym kraju przeprowadzono akcję o kryptonimie „Proboszcz”. W teren wyruszyli oficerowie wojska, by w parafiach mówić o tym słynnym orędziu i o nienaruszalności zachodniej granicy.

W Rzymie papież Paweł VI odprawił mszę w intencji Prowincji Polskiej. Władze państwowe odmówiły papieżowi przyjazdu do Polski na te uroczystości. Decyzja zapadła w marcu 1966 roku.

Centralne uroczystości milenijne odbyły się jeszcze 3 maja 1966 roku na Jasnej Górze. To był wielki sukces Kościoła, porażka komunistów.

*WNIOSKI I DOKUMENTY na 500 zł na dziecko w ramach Programu Rodzina 500 PLUS
*Co za tragedia! Wybuch gazu zniszczył blok w Jaworznie. Czy to samobójstwo?
*Pomysły na Majówkę 2016: Ciekawe miejsca i wydarzenia ZOBACZ I SKORZYSTAJ
*Najlepsze prezenty na Komunię 2016: Dziecko będzie zachwycone
*Jesteś Ślązakiem, czy Zagłębiakiem? Rozwiąż quiz