Borówka: Kulą w płot, czyli to nie jest mój Panteon Górnośląski. Historii Śląska nie tworzyli wyłącznie ci, którzy nosili w sercu Polskę

Ten mój prywatny wybór był taki:

• Mieszko Plątonogi
  Wnuk Bolesława Krzywoustego, pierwszy z książąt górnośląskich, obrotny polityk, pod koniec życia książę-senior Polski.
• Wielka śląska rodzina piastowska ex aequo (ale jestem cwany): Henryk Brodaty i św. Jadwiga oraz Henryk Pobożny
  Ojciec: XIII-wieczny śląski Piast, władca m. in. Wrocławia i Krakowa, zwierzchni książę Polski, zręczny polityk i znakomity gospodarz. Matka: cnotliwa, miłosierna i z zasadami (czasem zasadnicza aż nazbyt) niemiecka arystokratka. Ślązaczka napływowa wprawdzie - lecz śląskości świętej patronki Śląska niechaj nikt nie neguje. Syn: energiczny, zdolny następca Henryka Brodatego, powinowaty czeskiej dynastii Przemyślidów, przodek licznych śląskich i polskich Piastów (w tym królów), poległy w bitwie z Mongołami pod Legnicą bohater Europy.
• Jan Muskata
  Biskup krakowski rodem z Wrocławia, zagorzały rzecznik unii Polski z Czechami na przełomie XIII i XIV wieku, zwolennik Wacława II i Wacława III, a przy tym wróg Władysława Łokietka. Przegrał, więc nie miał racji? Ale to niezupełnie tak było...
• Anna świdnicka
  Niby tylko żona swego męża, ale ten mąż to Karol IV Luksemburski. Ślązaczka, która była niemiecką cesarzową!
• Władysław Opolczyk
  Śląski Piast, wielka szycha za panowania króla Ludwika Węgierskiego, m. in. palatyn węgierski i namiestnik Rusi Czerwonej. Był również ważnym, choć niezbyt już szczęśliwym rozgrywającym w polityce czasów Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły. Swoją drogą, to Opolczyk sprowadził na Jasną Górę zakon paulinów oraz ikonę Czarnej Madonny.
• Gebhard von Blücher
  Pruski marszałek, bohater wojen napoleońskich. "Give me night or give me Blücher" - mruczał książę Wellington, patrząc pod Waterloo na swoje chwiejące się pod naporem Francuzów linie. Blücher przyszedł, a z nim koniec Napoleona. Nie pochodził ze Ślaska, ale na nim osiadł.
• Adolf Karl Friedrich Ludwig Prinz zu Hohenlohe-Ingelfingen
  … uff. No ale w skrócie: książę Hohenlohe. Jego Wysokość z Koszęcina był premierem Prus. Nie aż tak jakoś szczególnie wybitnym (trudno wyrosnąć ponad "Żelaznego Kanclerza" Bismarcka), ale w historii odnotowanym.
• Ferdynand Lasalle
  XIX-wieczny, pochodzący z Wrocławia działacz socjalistyczny, założyciel Powszechnego Niemieckiego Związku Robotników, przodka dzisiejszej SPD.
• Wojciech Korfanty
  Przedstawiać nie trzeba. Tak jak i nie trzeba było przedstawiać w Reichstagu oraz Sejmie II RP. Czysty jak kryształ nie był (mission impossible dla polityka), dla wielu postać w ogóle niezbyt świetlana (łagodnie mówiąc) - lecz gdyby nie nienawiść Piłsudskiego, byłby pierwszym Ślązakiem na czele polskiego rządu.
• Edward Gierek
  Kolejny Ślązak (no dobra, Gorol) z importu. Ale ze Śląskiem związany i powszechnie kojarzony. Na "Pierwszego" Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej wyrósł w Katowicach. Czy nam się to podoba, czy nie - nikt nie poradzi, nasz ci jest.

Jak widać, proponowałem postaci związane zarówno ze Śląskiem Górnym, jak i Dolnym. Ale skoro w oficjalnym Panteonie Górnośląskim znajdzie zasłużone miejsce święta Jadwiga (Niemka skądinąd), to nie widzę problemu. Wybierając taką dziesiątkę dziś, wybrałbym podobnie. Miałbym co najwyżej problem, czyim kosztem dodać Kazimierza Kutza.

Te wszystkie postaci łączą dwie kwestie, które zresztą stanowiły główne kryteria mojego wyboru.

Po pierwsze, są ekstraklasą. Tworzyły historię, nie tylko śląską. Każda z nich zasługuje na pomnik (i często go posiada). Każda trafiła do podręczników historii, niektóre nawet do historii powszechnej. To historyczna elita. Na dźwięk większości z tych imion czy nazwisk mało kto zareaguje zdziwionym „Hy?”. A z wieloma postaciami Panteonu Górnośląskiego tak niestety będzie. W panteonie złożonym z jakiejś obłąkańczej liczby postaci, cała ta elitarność i wyjątkowość kompletnie się rozmywa i zatraca.

Po drugie, reprezentują to, co było charakterystyczne na Śląsku przez setki lat: jego wielokulturowość. Historii Śląska nie tworzyli wyłącznie ci jego mieszkańcy, którzy nosili w sercu Polskę i bliżej im było do niej, niż do Niemiec, nie mówiąc już o Czechach. Wszystkim im winni jesteśmy pamięć i szacunek, a wycinanie którychkolwiek z nich ze śląskiej historii równa się po prostu jej cenzurowaniu. Czyniąc tak, z całym tym Panteonem trafiamy kulą w płot.

P. S. Umieszczenie w Panteonie Górnośląskim osób żyjących uważam za jakiś żart - tyleż absurdalny, co niesmaczny.