Bytom. Rezerwat Segiet został powiększony. Dziś uroczyste otwarcie tego wyjątkowego miejsca na granicy Bytomia i Tarnowskich Gór

- Oprócz ochrony i zachowania walorów przyrodniczych, drugim ważnym celem rezerwatu jest potrzeba zachowania walorów kulturowych. Na terenie rezerwatu można odnaleźć wiele śladów długotrwałych przekształceń związanych z działalnością człowieka, dawne wyrobiska górnicze rudy żelaza, galmanu, galeny i srebra pozyskiwanych metodą odkrywkową - informuje dyrektor generalny Lasów Państwowych Józef Kubica.

- Liczne zapadliska, wykroty, głębokie leje, rumosz skalny, wały skały płonnej, usypiska i wystające z gruntu skały dolomitowe tworzą szczególny, unikatowy krajobraz.

Decyzja o powiększeniu rezerwatu była motywowana potrzebą zachowania wyjątkowych walorów kulturowych tego obszaru, określanego mianem „zielonej perły Bytomia i Tarnowskich Gór”. Największą wartością Segietu jest las bukowy - najstarsze drzewa liczą nawet 150 lat i sięgają prawie 40 metrów. Historia ochrony Lasu Segieckiego jest ściśle związana z rozwojem górnośląskiego górnictwa kruszcowego, które na tym terenie istniało już w XIV w. Las rośnie na obszarze mocno przekształconym przez działalność górniczą, co w głównej mierze zadecydowało o jego włączeniu na listę UNESCO w 2017 r. wraz z innymi obiektami w Tarnowskich Górach, Bytomiu i Zbrosławicach.

Rezerwat Segiet powstał na mocy zarządzenia Ministra Leśnictwa z kwietnia 1953 r. Pierwsze działania dążące do objęcia ochroną tego terenu rozpoczęły się już na początku XX w., jednak ówczesne starania te przerwał wybuch I wojny światowej. Także okres II wojny światowej i pierwsze lata powojenne nie sprzyjały temu pomysłowi.

Rezerwat charakteryzuje dobrze zachowany drzewostan bukowy. Jak wskazują leśnicy, można w nim rozróżnić trzy zespoły leśne: kwaśną buczynę niżową, ciepłolubną buczynę storczykową oraz żyzną buczynę karpacką. Wśród szaty roślinnej rezerwatu zinwentaryzowano około 125 gatunków roślin naczyniowych i 40 mszaków. Szczególnie cenne są objęte ochroną ścisłą gatunki, jak lilia złotogłów oraz buławnik mieczolistny. Osobliwością przyrodniczą rezerwatu jest jeden z najrzadszych polskich storczyków - obuwik pospolity.

W Segiecie występuje także wiele cennych gatunków owadów, ptaków, ssaków, gadów oraz płazów, a zlokalizowane pod rezerwatem pogórnicze wyrobiska to największe na Śląsku zimowisko różnych gatunków nietoperzy. Żyje tu m.in. nocek duży, gacek brunatny, nocek rudy, nocek Brandta, nocek wąsatek, nocek Natterera, nocek orzęsiony, mroczek późny, gacek szary i nocek Bechsteina. W celu ochrony tych gatunków podziemne wyrobiska zostały włączone do sieci Natura 2000 jako Podziemia Tarnogórsko-Bytomskie.

Rezerwat przyrody Segiet powiększony został na wniosek leśników zarządzeniem Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach. O 61 ha powiększona została także powierzchnia otuliny - do ponad 142 ha. Inicjatorem i współautorem planu powiększenia Segietu jest pasjonat przyrody i miłośnik tego rezerwatu Wojciech Sutor. Jego propozycje zaaprobowali przedstawiciele Nadleśnictwa Brynek. Jak zaznacza Sutor, o wyjątkowości Lasu Segieckiego świadczą przede wszystkim sędziwe buki, z których wiele ma wymiary pomnikowe, a obwód największych dochodzi do 5 metrów.(PAP)