"Drzwi do Wolności" dla Przemysława Miśkiewicza

"Drzwi do Wolności" to wyróżnienie przyznawane - jak mówi twórca festiwalu Arkadiusz Gołębiewski i pomysłodawca wyróżnienia - za odwagę oraz poświęcenie bohaterom wspierającym działaczy i liderów podziemia niepodległościowego oraz solidarnościowego jak również osobom, które w niezłomny sposób propagują ideę wolności. Dzisiaj tą nagrodę z dumą wręczam Przemkowi Miśkiewiczowi.

- Wolność to jest coś, co jest przypisane do każdego człowieka. Pięknie o tym, Święty Jan Paweł II mówił, co to jest wolność, a myśmy o tę wolność walczyli. - mówi Przemysław Miśkiewicz - Ja pamiętam wybrzeże sprzed lat, z 1980 roku, byłem wówczas pod stocznią gdańską, w miejscu, gdzie ta droga do wolności się zaczęła. Kiedy w 1989 roku, po długich 9 latach bibuły, podziemia, drukowania i strajków dotarliśmy do mety, wydawało nam się, że wolność przyszła, a ona była taka jaka była. Nie ulega jednak wątpliwości, że o tą wolność warto było walczyć. Jednak teraz, niestety, te drzwi do wolności niestety się zamykają. Putin ogłasza przyłączenie 15 procent okupowanej Ukrainy do Rosji. Rosji, obojętnie czy carskiej, sowieckiej, czy post sowieckiej, jak teraz, wstrętnej Rosji, która jest wciąż największym zagrożeniem w Europie. Dzisiaj o także naszą wolność walczą Ukraińcy, powinniśmy ich w tej walce wspomagać. I tą nagrodę, „Drzwi do wolności” chciałem zadedykować narodowi ukraińskiemu, który walczy o wolność własną i naszą, walczy o naszą cywilizację. - dodaje Miśkiewicz.

Przemysław Miśkiewicz, częstochowianin. Absolwent częstochowskiego IV Liceum Ogólnokształcącego. Studiował na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, na Wydziale Prawa i Administracji. W NZS od października 1980 r. Uczestniczył w strajku solidarnościowym UŚ ze studentami WSI w Radomiu (XI-XII 1981 r.). W latach 1981 - 1984 brał udział w akcjach ulotkowych, plakatowych, malował hasła na murach. W okresie od 1982 r. do 1989 r. kolportował prasę podziemną, m.in.: „Tygodnik Mazowsze”, „Przegląd Wiadomości Agencyjnych”. Przekazywał wydawnictwa podziemne między Warszawą, Wrocławiem, Częstochową i Katowicami. W pierwszej połowie lat 80. pracował w Biurze Wystaw Artystycznych w Częstochowie. Wielokrotnie zatrzymywany i skazywany na karę grzywny za akcje ulotkowe oraz udział w manifestacjach, przetrzymywany w areszcie (16 VI-25 VII 1984 r.), objęty zastrzeżeniem na wyjazdy zagraniczne. W roku 1985 współtworzył Studencki Komitet Oporu na UŚ. Był działaczem podziemnego NZS UŚ. Związany ze strukturami Solidarności Walczącej na terenie Katowic. Współpracował z Komitetem Helsińskim w Katowicach, był współorganizatorem sekcji historycznej Duszpasterstwa Akademickiego UŚ, przy kościele św. Maksymiliana Kolbego w Katowicach. Współpracował z RKW „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego.

Współorganizował m.in. strajk w KWK Marcel w Wodzisławiu Śląskim w 1988 roku. W 2014 roku, w ramach działalności Stowarzyszenia Pokolenie, zaangażował się w pomoc walczącej Ukrainie (m.in. przekazywanie pomocy dla ludności cywilnej czy batalionów ochotniczych). Od 2017 r. jest członkiem Śląskiej Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej do spraw Działaczy Opozycji Antykomunistycznej oraz Osób Represjonowanych z Powodów Politycznych w Katowicach. Od 2021 r. pełni funkcję jej przewodniczącego. Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1999 r.), Złotym Medalem „S” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego (2008 r.), odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2010 r.) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015 r.).