Ekshumacje żołnierzy wyklętych w Katowicach na cmentarzu w Panewnikach. IPN odnalazł szczątki dwóch ofiar represji stalinowskich

Ekshumacje żołnierzy wyklętych w Katowicach

Prace poszukiwawcze na cmentarzu w Panewnikach były prowadzone między 6 a 9 kwietnia przez zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN pod nadzorem prokuratorów Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach.

Śledczy zarządzili przeprowadzenie ekshumacji szczątków dwóch osób pogrzebanych w nieoznaczonych mogiłach na terenie nekropolii.

- W prowadzonych śledztwach zgromadzono bowiem materiał dowodowy wskazujący najprawdopodobniej miejsce skrytych pochówków Hieronima Wolniaka i Jana Mulaka – osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego i bezprawnie skazanych na kary śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach w 1946 i 1947 roku – informuje prokurator Michał Skwara, naczelnik Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach.

Ekshumacje żołnierzy wyklętych przeprowadzono z udziałem biegłych z zakresu antropologii i archeologii. - Zabezpieczone szczątki zostaną poddane badaniom biegłych z zakresu genetyki sądowej celem ich identyfikacji – zapowiada prokurator Skwara.

Jak podaje Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN Hieronim Wolniak ps. „Samotny” został skazany na karę śmierci wyrokiem WSR w Katowicach w lutym 1947 roku, a wyrok wykonano jeszcze w tym samym miesiącu. Z kolei Jan Mulak ps. „Śmiech” został skazany w listopadzie 1946 roku, a wyrok wykonano w lutym 1947.

Noty biograficzne opracowane przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN:
Hieronim Wolniak ps. „Samotny” vel Zygmunt Kowalski, ur. 30.09.1910 r. Gołonogu. Plutonowy w 7 Batalionie Saperów w Poznaniu, Żołnierz Orła Białego, ZWZ-AK. Łącznik Narodowych Sił Zbrojnych Oddziału Edwarda Nanusia ps. „Śmigły”. W 1946 r. przyłączył się do oddziału „Burza” Mieczysława Wądolnego ps. „Granit”, „Mściciel”, działającego na terenie powiatu wadowickiego, w którym pełnił funkcję zastępcy dowódcy w stopniu porucznika. W drugiej połowie 1946 r., na polecenie sztabu Armii Polskiej w Kraju - organizacji powstałej wiosną 1946 r. w Krakowie, rozpoczął tworzenie struktur na Górnym Śląsku. APwK działała na terenie Zabrza, Bytomia, Katowic, Będzina, liczyła kilkunastu członków i pomocników i zajmowała się zbieraniem informacji na temat sytuacji społeczno-politycznej. Wyrokiem WSR w Katowicach z 03.02.1947 r. skazany został na karę śmierci, którą wykonano 27.02.1947 r. w Katowicach. Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie, na sesji wyjazdowej w WSG w Katowicach dnia 24.02.1995 r. stwierdził nieważność wyroku.

Jan Mulak ps. „Śmiech”, ur. 3 stycznia 1913 r. w Wołczuchach. Oskarżony przez WSR w Katowicach. Skazany wyrokiem z 22 listopada 1946 r. na karę śmierci, którą wykonano 7 lutego 1947 r.  Postanowieniem Sądu Okręgowego w Katowicach z 24 kwietnia 2012 r. wyrok unieważniono.