II Bieg Pamięci Żołnierzy Niezłomnych w Bytomiu ZDJĘCIA

Uczestnicy niedzielnego biegu tuż przed startem wzięli udział w rozgrzewce, którą poprowadziła radna Katarzyna Szołtysik - Kaczmarek. Zawodnicy wystartowali kilka minut po godzinie 16.00. Start i meta wyścigu mieści się przy Muszli Koncertowej w Parku Miejskim im. Franciszka Kachla.

Bieg poświęcony został pamięci Żołnierzy Niezłomnych, w tym bytomskiego działacza niepodległościowego - Piotra Woźniaka, pseudonim „Wir”. Woźniak był żołnierzem Armii Krajowej oraz podziemia powojennego. W sportowej imprezie wzięli udział także potomkowie Woźniaka - jego wnuczka, prawnuk i praprawnuk.

- Bardzo się cieszę, że dziadek został tak uhonorowany i bieg nazwano jego imieniem - mówi Katarzyna Woźniak wnuczka Piotra Woźniaka, która wzięła udział w wydarzeniu razem ze swoim synem i wnukiem.

Każdy uczestnik biegu musiał pokonać dystans 5 km. Trasa wiodła ulicami Bytomia. Zawodnicy przebiegli przez Park Miejski, następnie ul. Woźniaka, Powstańców Śląskich, Prusa, Piekarską, Aleją Legionów, Tarnogórską i ponownie alejkami parku im. Kachla. Najszybsi pokonali ją w nieco ponad dwadzieścia minut. Podczas biegu prowadzony był pomiar czasu, a każdy uczestnik otrzymał pamiątkową koszulkę oraz medal.

CZYTAJCIE TEŻ:
Tropem Wilczym w Żorach

Sosnowiec: bieg Tropem Wilczym już po raz drugi
Jaworzno: Marsz Żołnierzy Wyklętych przeszedł ulicami miasta

Przypomnijmy, że Piotr Woźniak brał udział w akcji „Burza”, a po wkroczeniu na tereny Polski Armii Sowieckiej walczył w organizacji NIE „Niepodległość”. Od sierpnia 1945 roku Piotr Woźniak był szefem Sztabu Okręgu Narodowej Organizacji Wojskowej na terenie Centralnego Okręgu Przemysłowego. Natomiast we wrześniu 1945 roku został komendantem Okręgu Narodowego Zjednoczenia Wojskowego na obszarze od Przemyśla po Sandomierz.

W 1947 roku Woźniak ujawnił się w ramach tzw. amnestii. Wraz z żoną przyjechał do Bytomia, zamieszkał przy ulicy Akacjowej i rozpoczął pracę jako nauczyciel. W sierpniu 1948 roku został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa. Przewieziono go do Rzeszowa, gdzie mimo ciężkich tortur nie załamał się w śledztwie. Po 10 miesiącach stanął przed sądem wojskowym, który skazał go na karę śmierci i pozbawienie praw publicznych na zawsze. W celi śmierci spędził 63 dni. Na podstawie postanowienia Najwyższego Sądu Wojskowego zostały anulowane jego poprzednie wyroki. W sumie skazano go na 10 lat więzienia. Trafił do więzienia we Wronkach.

W czerwcu 1957 roku w wyniku rewizji wyroku został uniewinniony. Mógł tym samym ponownie pracować jako nauczyciel. Podjął studia magisterskie, następnie uzyskał tytuł doktora nauk humanistycznych. W 1980 roku wraz z Zenonem Pigoniem założył Niezależny Samorządny Związek Zawodowy Solidarność Ziemi Bytomskiej. Jego książka „Zapluty karzeł reakcji. Wspomnienia AK-owca z więzień w PRL” wyszła nakładem paryskiego wydawnictwa Spotkania. Piotr Woźniak zmarł w 1988 roku. Został pochowany na cmentarzu Mater Dolorosa.