Katowice jak Paryż. Oszałamiający widok dzielnicy moderny z dachów kamienic przy Kilińskiego i Stalmacha. Panorama Katowic, wiosna 2020

Tak wyglądają Katowice wiosną 2020 z dachów kamienic przy Kilińskiego i Stalmacha. Na dachy, rzecz jasna, wejść łatwo się nie da, od czasu do czasu jednak można to zrobić. I warto. Szczególnie jeśli pogoda była tak dobra, jak w środę 22 kwietnia przed południem.

Z Kilińskiego i Stalmacha jest piękny widok na to, co w Katowicach najcenniejszego - architekturę modernistyczną z naszym eksportowym zabytkiem z tego czasu - słynnym Drapaczem Chmur na rogu Żwirki i Wigury oraz Skłodowskiej. Patrząc na zachód, widać monumentalny dawny gmach IPN, tuż przy nim - Pałac Młodzieży, a za nim - żurawie na placach budowy przy Mickiewicza, Sokolskiej, biurowce Face2Face. Widać też biurowce Tiramisu i Dębowe Tarasy, osiedle Tysiąclecia, a nawet Stadion Śląski.

Patrząc na południe - przede wszystkim widać w całej okazałości prokatedrę, czyli kościół pw. apostołów Piotra i Pawła. A za nim - zabudowania ulicy Mikołowskiej, osiedle Witosa i lasy kochłowickie. Bliżej - modernistyczną zabudowę ulicy Skłodowskiej.

Patrząc na wchód, widzimy zabudowania centrum Katowic - okolice Katedry, ulicy Powstańców. Na północ - majestatyczny Drapacz Chmur i kamienice w centrum, z nim Żyletę przy Sokolskiej, bloki Koszutki.

Z góry nie widać, że część kamienic wciąż czeka na remont - ale też tego, że część już została wyremontowana. Na powrót swej dawnej urody wciąż czeka drapacz ze Żwirki i Wigury, część zabudowy ulicy Skłodowskiej, czy właśnie gmach IPN. Widać za to, że centrum Katowic jest wielkim placem budowy. Tylko w centrum, mimo kryzysu, spowodowanego epidemią, toczą się budowy kilku kompleksów biurowo-mieszkaniowych, apartamentowców, hoteli. Widać też, jak spektakularna musiała być dzielnica moderny, kiedy powstała i jak bardzo zabudowa z początku XX wieku różni się od tej z XIX wieku.