Imię Kazimierz wywodzi się ze staropolskiego Kazimir i oryginalnie było zbitką słów “kazi” oraz “mir”. Kazić, czyli niszczyć. Mir to spokój. Było kilku Kazimierzów, którzy nasz spokój w różny sposób mącili. Kazimierz Wielki Śląsk oddał Czechom. Kazimierz Deyna nastrzelał trochę bramek Górnikowi Zabrze, a Kazik Staszewski drwił ze Ślązaków, śpiewając: „Jo jestem górnik z kopalni Bytom, ja się pytom, jak można zostać bandytą”. Naszym szczęściem było, że mieliśmy swojego Kazimierza. Kutza. Dziś z wielką przykrością musimy napisać, że nasz Kazimierz, wielki reżyser, wielki Ślązak, człowiek, który całą Polskę uczył Śląska, zmarł po długiej i ciężkiej chorobie.
Śląski Kazimierz niejednokrotnie za nic miał śląski porządek. Śląski Kazimierz swoich ziomków nazwał „dupowatymi” i tłukł im do głowy, żeby się uczyli, zamiast zjeżdżać na grubę zaraz po ukończeniu podstawówki. Z drugiej strony jednak, zaznacza, że „reszta Polski może Ślązakom luft koło rzyci plompać”. Swoimi filmami zbudował nam obraz romantycznego Śląska, a jego mieszkańców przekonał, że są wyjątkowi, szlachetni i pełni cnót, których już nie ma.
Z drugiej strony, arcydziełem śląskiej literatury nazywa „Cholonka” Janoscha. Przypominamy, że w tej książce Ślązacy są obleśni i dwulicowi, a zajmują się głównie chlaniem i kopulowaniem.
CZYTAJCIE KONIECZNIE
OSTATNI WYWIAD KAZIMIERZA KUTZA DLA DZIENNIKA ZACHODNIEGO
Gdy kompletował obsadę do filmu „Śmierć jak kromka chleba”, wszystkim babom kazał wyjść, bo, jak stwierdził, „robi męski film”. Żonę nazywał kiedyś „Starą demokracją”. W „Paciorkach jednego różańca” Habryka mówi do Habrykowej, żeby szła spać, „bo baby, dzieci i ryby głosu nie mają”. Z drugiej strony, podkreślał, że śląski patriarchat to mit, głową śląskiej rodziny zawsze była kobieta i to ona rządziła domem, bez względu na to, jak wiele testosteronu miał mąż.
Jego filmy należą do najbardziej komicznych w dziejach naszej kinematografii (genialna scena z „Zawróconego: „Nazywom się Tumasz Siwek. Zamieszkały w Tychach, przy ulicy Rewolucji Październikowej pięć, mieszkania dwajścia trzi”), choć nigdy nie nakręcił komedii z Karolakiem i Cichopek.
Swoją karierę polityczną związał z Platformą Obywatelską, dla której zdobywał rekordowe poparcie w kraju. Ale gdy w spektakularny sposób się z nią rozstawał, ogłosił, że „PO nic dla Śląska nie zrobiła”. Ówczesny szef Platformy w regionie najpierw zdobył się na ciętą ripostę („Kutz ogląda Śląsk z okna pociągu”), ale potem nie wystawił przeciwko Kutzowi kontrkandydata w wyborach do Senatu. Swoją drogą, Kutz-poseł i senator to jeden z niewielu, o ile nie jedyny, nasz parlamentarzysta, przy nazwisku którego zawsze można było wpisać coś więcej niż tylko hasło „polityk”. Jeden z niewielu, który skłaniał do dyskusji i wywoływał emocje. Bywał śląskim sumieniem, bywał też jego wyrzutem. Był wspaniałym rozmówcą, nawet gdy bywał ostry, radykalny, nieprzejednany, czasem nawet niesprawiedliwy w swoich sądach. Zmuszał do refleksji, do polemiki, do myślenia.
W ostatnich latach Kutz usunął się w cień. Politykę pożegnał całkowicie bez żalu, za to z autentycznym rozczarowaniem, które sami często podzielaliśmy. W ostatnich tygodniach drżeliśmy o jego zdrowie: jego stan się pogorszył, ale, jak mówiła żona pana Kazimierza, takich bitew o życie Kutz stoczył już wiele. Dobrzy ludzie zbierali pieniądze na jego rehabilitację. Wszyscy mieliśmy nadzieję. Mieliśmy nadzieję, że doczeka do swoich 90. urodzin, do lutego. Niestety.
Oto był Kazimierz, który zdobył klucz do kajuty. W naszym sercu, oczywiście. I jeszcze nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak wiele straciliśmy.
Kazimierz Kutz nie żyje. Wielki śląski reżyser, były poseł i senator miał 89 lat
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na Twitterze!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
