Konkurs "Kobiety Śląska" na 100-lecie niepodległości. Zobacz, jakie panie już zgłoszono.
Maria Wegert
Soroptimist International Klub w Bielsku-Białej, który reprezentuję, jest organizacją kobiecą działającą dla i na rzecz kobiet.
Pomagamy ,wspieramy, ale też promujemy kobiety, nieraz ciche bohaterki dnia codziennego, z których dorobku my współcześni czerpiemy pełnymi garściami.
W naszej 100-letniej historii było i jest wiele wspaniałych kobiet.
Jedną z nich była Maria Wegert. Długoletnia mieszkanka naszego miasta
Bielska –Białej i tej części regionu śląskiego, która zapisała piękną kartę w jego historii.
Pani Maria urodziła się 3.12.1911 we Frydku na Zaolziu na terenie ówczesnej Austrii,
w rodzinie proboszcza tamtejszej parafii luterańskiej Ks. Andrzeja Buzka.
Rodzinie znanej z głęboko zakorzenionych tradycji patriotycznych,poczynając od dziadka Pani Marii, Jerzego, w którego domu wisiały obok siebie portrety Lutra,
Mickiewicza i Kościuszki po stryja Józefa, profesora prawa, posła polskiego
do parlamentu wiedeńskiego, późniejszego senatora II RP, twórcę GUS'u.
Rodzinie, w której przestrzegano najwyższych standardów etyczno-moralnych, szacunku dla drugiego człowieka i wzajemnej tolerancji.
Po zakończeniu pierwszej wojny światowej w 1919 r, w związku z nowymi podziałami terytorialnymi Europy, Frydek znalazł się w granicach Czech. Ks. Buzek znany
ze swego przywiązania do Polski stał się niewygodną i niepożądaną dla nowych władz osobą. Musiał wraz z rodziną opuścić Frydek i przeniósł się do swego brata Karola,
do rodzinnego gospodarstwa w Końskiej.
Tutaj Maria kontynuowała naukę i ten okres wspominała nieraz jako jeden
z najpiękniejszych w jej życiu. W 1921 ojciec Pani Marii objął stanowisko dyrektora alumneum w Cieszynie oraz stanowisko prefekta szkół cieszyńskich. Pani Maria
w Cieszynie kontynuowała edukację , ukończoną w 1930 uzyskaniem dyplomu Seminarium Nauczycielskiego. Tutaj także rozwijała swoje zainteresowania artystyczne, pobierając lekcje gry na fortepianie i zajmując się malarstwem. To tutaj rozpoczęła też swoją przygodę z harcerstwem, będąc jego aktywną członkinią.
Dążąc do spełnienia swoich zainteresowań i uzdolnień rozpoczęła studia w Państwowym Instytucie Robót Ręcznych w Warszawie z profilem odpowiadającym dzisiejszemu wzornictwu przemysłowemu na akademiach sztuk pięknych.
Po ukończeniu studiów w 1932 r. rozpoczyna swoją pracę nauczycielki
w Poznaniu. Rok później bo 1933 zwalnia się etat w Cieszynie i Pani Maria bez specjalnej rozterki wraca do Cieszyna. Tu nadal rozwija swoje zamiłowania muzyczne. Nawiązuje kontakt z cieszącym się ogromnym autorytetem, profesorem Janem Gawlasem, który staje się jej swojego rodzaju mentorem.
To właśnie w Cieszynie Pani Maria poznaje swojego przyszłego męża Ks. Adama Wegerta, z którym 2 lipca 1938 wstępuje w związek małżeński i wspólnie zamieszkują w Bielsku przy ul. Wyspiańskiego.
Wybuch II wojny światowej 1 września 1939r zastaje Marię, jej męża i syna Andrzeja w Gostyninie.
Wojenna pożoga nie oszczędziła, podobnie jak tysięcy Polaków, rodziny Pani Marii.
Mąż Pani Marii, dzięki ostrzeżeniom, że znajduje się na liście proskrypcyjnej Gestapo, zdołał na czas zbiec do Krakowa.
Jej ojciec trafia do obozów koncentracyjnych w Dachau a następnie Mauthausen-Gusen. Tylko dzięki heroicznej pomocy ludzkiej został zwolniony przed nadejściem zimy 1940/1941 roku i przeżył.
Po wyzwoleniu Krakowa w styczniu 1945r, Ks Wegert już z początkiem marca wraca na Śląsk do Starego Bielska, mimo nadal toczących się walk na linii frontu nieopodal Jaworza. Pani Maria wkrótce dołącza do męża. Pod koniec września 1945r.Ks. Wegert obejmuje opuszczoną i zdewastowaną parafię w Bielsku. A Pani Maria podejmuje
pracę u podstaw, tu kładzie podwaliny pod wielkie dzieło swojego życia – wspaniały chór kościelny, który później staje się chlubą naszego miasta i Śląska.
Pod jej kierownictwem chór rozwija się nie tylko liczebnie ale przede wszystkim artystycznie. Do repertuaru obok prostych pieśni z " Harfy", Pani Maria wprowadza polifoniczne chorały.
Sięga po utwory kompozytorów staropolskich pieśni religijnych jak Mikołaj Gomółka, Wacław z Szamotuł czy Grzegorz Gorzycki, ale też współczesnych jak prof. Jan Gawlas, prof. Karol Hławiczka, Jan Sztwiertnia, Jan Tacina czy Tadeusz Sikora. Sama też opracowuje pieśni czy dokonuje tłumaczeń tekstów.
Chór pod kierownictwem Pani Marii z sukcesami występował nie tylko w kraju, ale również na scenach w Austrii, na Węgrzech, w Niemczech, Holandii, czy Szwecji, pełniąc nie tylko rolę ambasadora polskiej kultury ale rozsławiając nasz kraj i nasze miasto.
Swemu dziełu Pani Maria poświęciła pół wieku. Wychowała pokolenia młodych, wspaniałych ludzi świata kultury, a swoim przykładem starała się im przekazać
i wpoić najwspanialsze wzorce wyniesione ze swego na wskroś polskiego domu, zasady oparte o chrześcijańskie wartości etyczne.
W 1995 roku, po 50 latach nieprzerwanej służby, w wieku 85 lat Pani Maria żegna się ze swoim chórem, przekazując pałeczkę Pani mgr Agacie Fender, która z powodzeniem kontynuuje jej dzieło.
Ale jeśli ktoś myśli, że Pani Maria osiada na przysłowiowych laurach, jest w wielkim błędzie.
Ten człowiek czynu, nadal aktywnie działa w Kole Pań, gdzie wykorzystując swoje zdolności artystyczne tworzy przepiękne ozdoby, których sprzedaż jest przeznaczana
na cele charytatywne.
Nadal żywo interesuje się osiągnięciami chóru, wspierając go swoim wieloletnim doświadczeniem.
Przez całe swoje życie Pani Maria pozostała wierna i dawała przykład wyniesionym
z domu rodzinnego postawom moralno-etycznym, świadomego i odpowiedzialnego bycia obywatelem naszego kraju. Ale była też osobą wrażliwą i otwartą na drugiego człowieka, pełną zrozumienia i tolerancji.
Za szczególne osiągnięcia w upowszechnianiu kultury muzycznej Maria Wegert otrzymała w 1995 r, dyplom Ministra Kultury i Sztuki. Była nominowana do nagrody Prezydenta Bielska-Białej w dziedzinie Kultury i Sztuki „Ikar 1995”
W 2005 roku , z okazji 60-lecia chóru Maria Wegert otrzymała list gratulacyjny z rąk Prezydenta Miasta Bielsko-Biała.
W 2009 roku zostaje wyróżniona cenioną w kręgach inteligencji ewangelickiej Nagrodą im Ks. Leopolda Otto. We wrześniu 2010 Prezydent RP odznaczył Marię Wegert Złotym Krzyżem Zasługi za całokształt działalności, a w listopadzie 2011 została uhonorowana złotą odznaką „Za zasługi dla województwa śląskiego".
To wspaniale, że zdołaliśmy na czas wyrazić Pani Marii i nasze uznanie za jej wielkie dokonania.
8 kwietnia 2017 Maria Wegert odeszła od nas w 106. roku życia. Pozostawiła po sobie znaczny dorobek, i przykład jak postępować i na jakich ideałach opierać swe życie.
Takim osobom jak Maria Wegert należy się szacunek, pamięć ale też wdzięczność
za to co zrobiły dla nas i dla następnych pokoleń .
Ps.
Najkrótsze CV.
Maria Anna Wegert urodziła się jeszcze jako poddana Cesarza Franciszka Józefa.
Przeżyła prawie 106 lat, w tym dwie wojny światowe, hitleryzm i "demokrację socjalistyczną". Jej największe trzy pasje to: sztuki piękne, chór i ogródek.
Smucił ją podział Śląska Cieszyńskiego. Ślązaków uważała za ludzi wyróżniających
się uczciwością i poważnym stosunkiem do pracy, ludzi, na których można polegać.
Jej dewizą na życie było: nie można być pamiętliwym i trzeba mieć poczucie humoru (zwłaszcza w stosunku do samego siebie). Wysoko ceniła zasady chrześcijańskie
i zawsze starała się nimi kierować.
