Kopalna Guido w Zabrzu. Zobacz, w jakich warunkach pracuje się pod ziemią i poznaj historię górnictwa. Zobacz ZDJĘCIA

Nieczynna Kopalnia Guido została założona w połowie XIX wieku przez hrabiego Guido Henckel von Donnersmarcka. Spodziewano się znaleźć tu bogate złoża węgla kamiennego. Wcześniejsze wiercenia w tym rejonie napawały optymizmem, jednak szybko przekonano się, że wydobycie węgla w tym miejscu nie będzie łatwe.

Już podczas drążenia pierwszego szybu natrafiono na kurzawkę. Jest to luźny bądź spoisty grunt, który w określonych warunkach (przy dużym nawodnieniu) może zachowywać się jak ciecz. Kolejną przeszkodą był uskok tektoniczny, który spowodował, że po wykonaniu zaledwie 30 metrów odwiertu, prace przerwano. Niemal identyczne problemy napotkano podczas wiercenia drugiego szybu kopalni, jednak tutaj udało się rozpocząć wydobycie. Kopalnia Guido nie była niestety szczególnie rentownym zakładem, z tego powodu hrabia Donnersmarck podjął decyzję o sprzedaży kopalni Państwowemu Górniczemu Skarbowi Pruskiemu.

Ze względu na wyeksploatowanie tutejszych złóż, zakład stracił swoje znaczenie w dwudziestoleciu międzywojennym. W 1928 roku szyb Guido został unieruchomiony. W drugiej połowie XX wieku uruchomiono tu kopalnię doświadczalną, w której testowane były nowe urządzenia i maszyny górnicze.

W 1982 roku na poziomie 170 utworzony został Skansen Górniczy Guido, który udostępniono zwiedzającym, a później wpisano do rejestru zabytków. W 2007 roku, po szeroko zakrojonych działaniach mających powstrzymać likwidację obiektu, utworzono Zabytkową Kopalnię Guido. Wizyta w Kopalni Guido rozpoczyna się od zjazdu szolą, czyli windą prowadzącą w głąb szybu.

Podczas wizyty w kopalni dowiemy się, jak rozwijała się technika górnicza od końca XIX wieku aż do współczesności. Niebywałą atrakcją są tu maszyny wykorzystywane przez górników na co dzień. Kombajny, podpory zmechanizowane, taśmociągi – to wszystko działa. Przewodnik uruchamia każdą z maszyn, by zwiedzający, choć przez chwilę, mogli usłyszeć hałas, w jakim górnicy codzienne pracują.

- Część trasy na poziomie 320 m pokonasz elektryczną kolejką podwieszaną. Jest to jedyna tego typu kolejka górnicza na świecie udostępniona dla turystów – zachęca Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu.

Na poziomie 170 znajduje się kaplica św. Barbary. Jakiś czas temu wycieczki obejmowały wizytę w kaplicy, obecnie jest ona udostępniana na potrzeby uroczystości religijnych. Wizytę w kopalni zakończymy w podziemnym pubie znajdującym się 320 metrów pod ziemią. W tym miejscu odbywają się koncerty i inne wydarzenia, warto więc śledzić bieżącą ofertę kopalni.

Jeżeli wizyta w części muzealnej Kopalni Guido to za mało, trzeba wybrać się na jedną z dwóch tras, które z pewnością dostarczą bardziej ekstremalnych wrażeń. W ofercie zabrzańskiej kopalni możemy znaleźć ofertę Mroki Kopalni. Jest to przejście przez najgłębsze i najbardziej surowe rejony Kopalni Guido. Na poziomie 355 można zobaczyć ostatnią czynną ścianę wydobywczą, która była eksploatowana w drugiej połowie XX wieku.

- Towarzyszyć Ci będą przenośniki zgrzebłowe, rurociągi do tłoczenia podsadzki i cała masa górniczej stali. Nad głową zobaczysz pyłowe zapory przeciwwybuchowe, które miały za zadanie chronić pozostałą część kopalni przed ewentualną eksplozją pyłu węglowego – czytamy w opisie trasy.

A jeżeli to ciągle mało, pozostaje wybrać się na szychtę i przekonać na własnej skórze, ile wysiłku kosztuje praca w zapyleniu i ciasnocie. A na zwiedzających będzie czekać m.in. przeniesienie rurociągu ważącego kilkadziesiąt kilogramów, zmontowanie taśmociągu i przycięcie drewnianego stempla.

Kopalnia Guido znajduje się przy ul. 3 Maja 93 w Zabrzu. Ze względu na ograniczoną liczbę osób, które mogą zjechać do kopalni, konieczna jest wcześniejsza rezerwacja biletów. Można to zrobić na stronie podziemnaprzygoda.pl Z kolei na stronie internetowej Kopalni Guido można znaleźć więcej informacji na temat poszczególnych tras oraz aktualnych wydarzeń w kopalni.