Kryminał „Mów mi Win”. Świetnie napisany, z misterną intrygą. Autor, Harlan Coben, jak zwykle w mistrzowskiej formie

Patricia, dziedziczka fortuny Lockwoodów, zostaje uprowadzona podczas napadu na rodzinną posiadłość. Długie miesiące przetrzymywano ją w chacie na pustkowiu. Dziewczynie udało się uciec, ale jej oprawców nie schwytano, do rodziny nie wróciły też pamiątki skradzione podczas porwania.

Od porwania minęło ponad 20 lat. Tymczasem w Upper West Side, w apartamencie znaleziono ciało mężczyzny. W mieszkaniu policja odkrywa skradzione płótno Vermeera i skórzaną walizkę z inicjałami WHL3. Policjanci mają tropy nie tylko w sprawie porwania Patricii, ale także w innej sprawie dotyczącej skradzionej walizki i cennego obrazu. Wszystko prowadzi do pewnego mężczyzny…

Do akcji wkracza Windsor Horne Lockwood III lub Win, nazywany tak przez przyjaciół. Win chce odkryć, co łączy wszystkie te sprawy.

To kolejny, świetnie napisany kryminał z misterną intrygą. Mamy tutaj dowcipne dialogi, szybkie tempo. Harlan Coben to mistrz pióra, żaden czytelnik sięgający po jego książkę nie powinien poczuć zawodu.

„Mów mi Win” to książka o przyjaźni, miłości i szacunku do rodziny. Główny bohater nie kryje się ze swoim bogactwem, szlacheckim pochodzeniem i brakiem zasad. Tylko czy na pewno brakiem zasad? Tylko dwie pierwsze cechy się zgadzają, gdyż bohater – Win, jest samotnym romantykiem, który próbuje naprawić niesprawiedliwość świata, nie zważając na prawo. Jest świetnie wykształcony, błyskotliwy, inteligentny, bezkompromisowy, czyli posiada wszystkie cechy potrzebne bohaterowi tego gatunku.

W dodatku jego niebywała erudycja oraz znajomość sztuk walki pozwalają wierzyć, że rozwiąże każdą zagadkę. A zagadka jest nie byle jaka – dotyczy głębokich tajemnic skrywanych w jego rodzinie. Czy się to Winowi podoba czy nie – musi dojść do prawdy. Ta jest bardzo bolesna dla Wina, ale nie dla czytelnika. Z osobliwą przyjemnością odkrywamy mistrzowsko skomponowaną przez Cobena intrygę.

Win sam ustala prawa i ma specyficzne poczucie sprawiedliwości, bez litości karząc tych, którzy krzywdzą niewinne kobiety. To wydaje się jednak zbyt proste, bo sprawy komplikują się… Tutaj nic nie jest takie, jak się czytelnikowi wydaje. I to jest cały urok Cobena. Polecam!