Książka "Polskie Himalaje" niezwykle ciekawie opowiada o Polakach zdobywających najwyższe góry świata RECENZJA

"Polskie Himalaje" są zaktualizowaną edycją bestsellerowego wydawnictwa poświęconego udziałowi Polaków w zdobywaniu najwyższych gór świata - Himalajów i Karakorum. Daje przekrój polskiego himalaizmu - od wyprawy przedwojennej, gdy w 1939 w Himalajach pod lawiną zginęło dwóch himalaistów (czworo Polaków zdobyło wtedy dziewiczy szczyt Nanda Devi East 7434 mn.p.m.) po złote lata polskiego himalaizmu zimowego, by sięgnąć wreszcie do wydarzenia z ostatnich dwóch dekad (1998 - 2018).

W książce znajdziemy opowieści o najważniejszych wyprawach, podczas których dokonano pierwszych wejść na niezdobyte wcześniej szczyty, przeczytamy o największych tragediach polskich wypraw, dowiemy się, jak przebiegały ostatnie wyprawy na Broad Peak czy Nanga Parbat. Jest też rozdział poświęcony kobietom, które też miały niezwykły udział w zdobywaniu najwyższych gór świata.

W książce znajdziemy także wiele ciekawostek przyrodniczych czy geograficznych. Jednak najważniejsi są Polacy, którzy pokonali swoje słabości, wykazali się niesamowitym hartem ducha, odwagą i bohaterstwem. Podjęli się wyzwań, które stoją na granicy wytrzymałości człowieka, a dzięki uporowi, zawziętości i świetnej organizacji te przeszkody zostały pokonane.

Niejeden czytelnik postawi sobie pytanie - dlaczego Polacy byli w czołówce? Odpowiedź też znajdziemy w książce. Stało się to nieprzypadkowo. Otrzymali szanse wyjazdu poza granice kraju, zresztą sami opisują wyprawy jako olbrzymie przedsięwzięcie logistyczne. A gdy dostąpili tej możliwości, to chcieli mieć sukces na koncie. Jerzy Kukuczka mówił, jak szczyt stoi, to trzeba nie niego wejść. Polacy nigdy nie wiedzieli, czy będą mieć możliwość przyjazdu w Himalaje za rok czy dwa, jak ich zachodni koledzy. Gdy do tego dodamy, iż mają w sobie charakter, niezłomność, to już wiadomo, dlaczego nazywa się ich lodowymi wojownikami.

Książka mówi też o tragediach. W spokojny, wyważony sposób pokazuje błędy, które popełnili polscy himalaiści. Książka jest subiektywna, opowiada o tym, jak autorzy postrzegają pewne sprawy. Jeden z nich, Janusz Kurczab, zmarły w 2015 roku, to znawca historii himalaizmu, znakomity taternik.

Znajdziemy tutaj także subiektywny słownik, gdzie są wyjaśnione pojęcia używane w środowisku taternickim. Książka jest świetnie wydana, ma staranną edycję, ogromną ilość fotografii, co na pewno docenią czytelnicy.