Lany poniedziałek: Tak wyglądał kiedyś! Skąd wziął się obyczaj oblewania wodą? Okazuje się, że to bardzo stara tradycja... Wiedziałeś?

Poniedziałek Wielkanocy nazywany jest również lanym poniedziałkiem bądź też śmigusem-dyngusem. To dla nas, a szczególnie dla młodszych, dzień radości i psot. Obyczaj oblewania wodą ma w Polsce już bardzo długą tradycję. Mówi się, że dyngus należy do prastarych zwyczajów, które miały związek z magią deszczową, która wiązała się z wiosennymi obchodami agrarnymi wielu ludów, a z drugiej z praktykami oczyszczającymi podczas obrzędów poświęconych zmarłym.

Tak kiedyś świętowano Lany Poniedziałek! Zobaczcie archiwalne zdjęcia sprzed lat

Czy wiecie, że kiedyś istniały poradniki, w których można było wyczytać, w jaki sposób polewać damy, ku którym chciało startować się z zalotami, a jak dziewki, którymi chłopcy nie byli zainteresowani. To właśnie oblanie dziewczyny było wyróżnieniem jej wśród innych. Jeśli dziewczyna w lany poniedziałek nie została przez nikogo oblana, był to dla niej i całej rodziny, szczególnie we wsiach, powód do wstydu. Zwyczaj praktykowano zarówno na wsi, jak i w mieście. Z tym, że na wsiach płeć piękna była chwytana i oblewana pod studnią, a nawet wrzucana do sadzawki czy pobliskiej rzeczki. W wyższych sferach panowie spryskiwali panny perfumami z eleganckich buteleczek.

Jeszcze wcześniej śmigus i dyngus przez długi czas były odrębnymi obyczajami. Śmigus polegał na biciu witkami wierzby lub palmami po nogach i oblewaniu się zimną wodą. Zwyczaj ten symbolizował wiosenne oczyszczenie z brudu i chorób, a w późniejszym czasie, kiedy Polska stała się krajem katolickim, także i z grzechu. Na śmigus nałożył się zwyczaj dyngusowania, który dawał możliwość wykupienia się pisankami od podwójnego lania. Dyngus był bardzo związany praktykami Słowian. Polegał na odwiedzaniu znajomych i przypadkowych osób. Podczas wizyt często częstowano gości jedzeniem. Słowianie uważali również, że oblewanie wodą sprzyja płodności.