Lockdown w kwietniu 2020. Brak papieru toaletowego w sklepach, puste ulice i zamknięte lasy

W kwietniu 2020 roku stojąc samotnie na ul. Stawowej w Katowicach czułem się jak Robert Neville (Will Smith) w filmie „Jestem legendą”. Scenariusz się zgadzał - tajemniczy wirus sprawił, że miasto opustoszało. Tyle że aktorem jestem nad wyraz słabym i nikt nie dałby mi angażu nawet w produkcji klasy Z, więc nie był to obraz fikcyjny.

Porażające wrażenie robiło spacerowanie pustym deptakiem, który jeszcze kilka miesięcy wcześniej rozdeptywały każdego dnia tysiące ludzi. Pasażerowie podbiegali na pociągi, które - zdawało się - już uciekały z dworca PKP. Klienci rozpychali się łokciami przed Galerią Katowicką, jakby butów na promocji w CCC miało zabraknąć.

Tym razem było zupełnie pusto. Ludzie pracowali zdalnie lub zostali wysłani na postojowe. Obowiązywał zakaz przemieszczania się.

Podobnie wyglądały drogi. Skończyły się korki w godzinach szczytu, tunel na DTŚ był zawsze przejezdny i nie było nawet mowy o zatorach przed zwężeniem na DK 86. Moja podróż z rodzinnego Radzionkowa do Pszczyny skróciła się o piętnaście minut. Samochody, które mijałem po drodze, mogłem policzyć na palcach jednej ręki.

Ludzi można było spotkać jedynie w kolejkach do sklepów spożywczych. A kiedy już dostali się do środka, robili zakupy przystające do czasów apokalipsy. Z hałd usypanych w wózkach spadały konserwy, paczki ryżu i wysokoprocentowe alkohole - oczywiście kupowane w celu przerobienia na płyn do dezynfekcji, bo tego wszędzie brakowało.

Po upływie roku oceniam to jako zupełny absurd. Wówczas też tak myślałem, ale rozumiałem, ponieważ jak większość odczuwałem atmosferę strachu.

Absurdów było wiele i to zdecydowanie większych, niż papier toaletowy znikający ze sklepowych półek.

Rząd Prawa i Sprawiedliwości zamknął parki, lasy, plaże etc., więc w Wielkanoc wyszedłem pobiegać wokół domu. Zrobiłem 200 okrążeń, czyli 10 kilometrów. Godziny dla seniorów? Nawet nie przypomnę sobie, ile razy wkurzałem się przed drzwiami do pustej piekarni, w której nie mogłem wówczas kupić chleba.

Dobrą robotę wykonywali za to naukowcy, m.in. z Politechniki Śląskiej - i nadal to robią - przekazując dobre rozwiązania, aby zapewnić ludziom bezpieczeństwo przed COVID-19.

Tak wspominam kwiecień 2020. A Wy? Napiszcie: [email protected]