Mikel Santiago "Zła droga" RECENZJA: hiszpański Stephen King łamie zasady klasycznego kryminału

Bert Amandale to sławny pisarz, który przeprowadził się z rodziną z Londynu do francuskiej Prowansji. Sielski klimat francuskiej prowincji ma być szansą dla rodziny Berta na pokonnaie problemów. Pisarz przeżywa kryzys twórczy pracując nad nową powieścią kryminalną.

Do Prowansji przeprowadza się również najlepszy przyjaciel Berta – Chucks Basil, gwiazda rocka. Pewnej nocy, po zakrapianym spotkaniu obu panów, gdy Chucks wraca samochodem do domu, na ciemnej drodze nagle pojawia się mężczyzna. Ma dziwne rany na głowie. Mężczyzna wyskakuje tuż przed maską jego auta. Chucks go potrąca. Człowiek umiera, a Chucks ucieka z miejsca zdarzenia. Kiedy dzień później przerażony muzyk znów jedzie tą drogą, aby sam siebie przekonać, czy wypadek naprawdę się wydarzył, ciała mężczyzny przy drodze nie ma...

Kiedy Chucks zwierza się Bertowi i opowiada całą historię żaden z nich nawet nie podejrzewa, że od tej chwili ich życie zamieni się w koszmar, bo zostanie uruchomiona lawina dramatycznych wypadków. Czy i kogo śmiertelnie potrącił Chucks? Kim był ten człowiek? Dlaczego miał na głowie nietypowe rany?

Mikel Santiago, urodzony w Kraju Basków, w Hiszpanii został okrzyknięty hiszpańskim Stephenem Kingiem. Czy słusznie? Nie do końca, bowiem „Zła droga” nie jest horrorem, mimo że autor posługuje się pozornie sielankową, a w gruncie rzeczy niepokojącą scenerią południowej Francji, aby przykuć uwagę czytelnika i wciągnąć go do lektury.

Po międzynarodowym sukcesie „Ostatniej nocy Tremore Beach” Michel Santiago potwierdził swoją drugą powieścią, że potrafi sprawnie konstruować kryminalną intrygę. W „Złej drodze” nie ma typowego policyjnego śledztwa. Jest za to dociekliwy i inteligentny pisarz, który stawia pytania, szuka odpowiedzi i sam próbuje rozwiązać zagadkę śmierci dwóch osób. Wpada przy tym na trop tajemniczej międzynarodowej sekty i naraża się na śmiertelne niebezpieczeństwo. Ale nie odpuszcza, bowiem obiecał swojemu przyjacielowi Chucksowi, że pozna prawdę.

Główny bohater powieści sam boryka się z problemami rodzinnymi, uzależnieniem od leków nasennych i alkoholu. Próbuje przegnać demony przeszłości. Santiago tak kieruje akcją, że momentami czytelnik nie wie, czy Bert Amandale kompletnie oszalał czy też wpadł na nowy, kluczowy dla sprawy trop.

„Zła droga” nie jest powieścią, którą czyta się z zapartym tchem zarywając noc. Wciąga dopiero po pewnym czasie. Dość chaotyczna narracja moim zdaniem jest uzasadniona, bowiem autor w ten sposób buduje napięcie. Jednak dla części czytelników, przyzwyczajonych do trzecioosobowego narratora prezentującego różne wątki i różne postaci w kryminałach, może być momentami irytująca.

Mikel Santiago, „Zła droga”, wydawnictwo Czarna Owca, 2017, 440 stron.

Tych przestępczyń szuka policja. Poznajecie? Oto nazwiska

Podwyżki w Biedronce, Lidlu, Auchan. Ile zarabiają?

KLIKNIJ W OBRAZ I ZOBACZ JAK PRAWIDŁOWO WYPEŁNIĆ WNIOSEK W PROGRAMIE RODZINA 500 PLUS

Wielka woda 1997. Zobacz niezwykły dokument multimedialny, który przygotowaliśmy z okazji 20-rocznicy wydarzeń z lipca 1997 roku. Archiwalne filmy, zdjęcie i teksty. Zachęcamy, by oglądać w trybie pełnoekranowym komputera.