Najstarsza dzielnica Rudy Śląskiej – w tym miejscu tradycja łączy się z nowoczesnością. Zapraszamy na zimowy spacer po Rudzie. ZDJĘCIA

Ruda Śląska jest miastem dość nietypowym na mapie naszej aglomeracji. Każda z dzielnic rozwijała się początkowo, jako odrębna miejscowość, stąd powiązanie między poszczególnymi dzielnicami jest dość luźne. Za centrum administracyjne uznaje się Nowy Bytom, w którym znajduje się Urząd Miasta i wiele instytucji publicznych, zaś funkcje handlowo-usługowe pełni w głównej mierze Wirek. Ruda wyróżnia się tym, że powstała najwcześniej.

Spacerując ulicami Rudy łatwo zauważyć podział między starszą, zabytkową częścią dzielnicy, a nowszą – zdominowaną przez bloki mieszkalne z tzw. wielkiej płyty. Idąc ul. Bujoczka dojdziemy do ruin domu Karola Goduli. Ten górnośląski przedsiębiorca miał ogromne zasługi dla rozwoju naszego regionu. Według legendy dorobił się ogromnego majątku dzięki paktowi z siłami nieczystymi. W ruinach można znaleźć Piwnicę u Czarta, ponoć właśnie tam Karol Godula podpisał cyrograf.

Z domu rudzkiego potentata warto zejść do Rowu Rudzkiego. To ścieżka rekreacyjno-dydaktyczna – popularne miejsce spacerów w Rudzie. Jako ciekawostkę warto nadmienić, że po plebiscycie w 1922 r. wzdłuż osi doliny Rowu Rudzkiego przebiegała granica między Polską a Niemcami. Dojdziemy nią do ul. Kościelnej, przy której znajduje się kościół Matki Bożej Różańcowej, jeden z ważniejszych zabytków w Rudzie.

Stąd mamy już rzut beretem do Piekaroka. To piec służący do wypieku chleba, który powstał na początku XX w. Tego typu obiekty były nieodłącznym elementem śląskich osiedli robotniczych. Przy piecach spotykali się mieszkańcy zacieśniając sąsiedzkie więzi. Z czasem piece Pełniły one głównie funkcję użytkową, ale służyły także integracji mieszkańców i zacieśnianiu sąsiedzkich więzi. Z czasem piece ulegały zniszczeniu lub zaczęto je wykorzystywać do innych celów. Ten przy ul. Bujoczka, jako jedyny w Rudzie, działa do dziś.

Idąc ul. Kościelną w stronę ul. Wolności dotrzemy do kolonii robotniczej Staszica. To osiedle mieszkaniowe zwraca uwagę charakterystyczną zabudową z czerwonej cegły i równie czerwonymi okiennicami. Warto wejść w podwórka między budynkami, tutaj czas dosłownie się zatrzymał.

Czas zdecydowanie nie zatrzymał się po drugiej stronie ul. Wolności. Już idąc ul. Kościelną łatwo dostrzec ogromny wieżowiec górujący nad okolicą. Stąd wchodzimy w zdecydowanie mniej malowniczą część dzielnicy. Znajdziemy tu obdrapane garaże „blaszaki” i pozbawione charakteru bloki, jakich mnóstwo jest na polskich osiedlach. Nie oznacza to, że ta część dzielnicy zasługuje na ominięcie.

Mieszkańcy ulic Norwida, Mickiewicza czy Lema nie mają powodów do narzekania. W tej części Rudy znajduje się przedszkole, szkoła podstawowa z ogólnodostępnym boiskiem i pumptrackiem oraz liceum ogólnokształcące. Można tu znaleźć pawilony usługowo-handlowe, a nawet miejsce do spędzenia wolnego czasu – ogródki działkowe i parki.

Sama dzielnica jest bardzo dobrze skomunikowana, ma dworzec kolejowy, a wzdłuż jej południowej granicy biegnie Drogowa Trasa Średnicowa. Jedzie tędy kilka linii autobusów miejskich, które zapewniają dojazd do innych dzielnic miasta, a także do sąsiedniego Bytomia.

Jakie miejsca w Rudzie warto jeszcze odwiedzić, a których najlepiej unikać? Czekamy na komentarze.