Odeszli w 2022. Wspominamy osoby związane z Zabrzem, które zmarły w ciągu ostatniego roku

Jan Gomola urodzi się i zmarł w Ustroniu. Na początku kariery grał w Kuźni Ustroń. Został zauważony przez śląskich działaczy w 1964, po meczu Kuźni Ustroń z reprezentacją Śląska juniorów. Wiosną 1965 roku trafił najpierw do Unii Racibórz, a następnie do Górnika Zabrze. Po meczu zabrzańskiego klubu z austriackim LASK Linz został powołany do reprezentacji olimpijskiej. W latach 80-tych pełnił funkcję trenera bramkarzy, m.in. w Beskidzie Skoczów.

Z Górnikiem Zabrze zagrał 157 meczów, w tym 117 w ekstraklasie, 18 o Puchar Polski na szczeblu centralnym, 17 w Pucharze Europy i 5 w Pucharze Intertoto. W reprezentacji Polski wystąpił 7 razy.

Marian Zembala urodził się w Krzepicach 11 lutego 1950. Wykształcenie zdobył na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu. Od 1980 przebywał w Holandii na stażu naukowym Uniwersytetu w Utrechcie. Na zaproszenie prof. Zbigniewa Religi podjął w 1985 pracę w utworzonej wówczas Katedrze i Klinice Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu. Jako członek zespołu prof. Religi był uczestnikiem pierwszej udanej transplantacji serca w Polsce. W 1993 objął stanowisko dyrektora Śląskiego Centrum Chorób Serca, a w 2015 pełnił funkcję ministra zdrowia.

Prof. Zembala był promotorem kilkunastu prac doktorskich. Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, Komitetu Nauk Klinicznych Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego i International Society for Heart and Lung Transplantation.

Małgorzata Daszek zmarła w wieku 90 lat. Górnikowi Zabrze kibicowała od początku istnienia klubu, czyli od roku 1948.

- Sama wielokrotnie powtarzała, że miłość do Górnika zapłonęła w niej od pierwszego meczu na jakim była. Pani Daszek, z domu Madeja była rodowitą Ślązaczką, Zabrzanką, Pochodziła z Mikulczyc. Jej osoba stanowi piękny wzorzec postawy życiowej, serdeczności, wrażliwości oraz niezwykłej radości życia – czytamy na stronie internetowej zabrzańskiego klubu.

Jak czytamy w dalszej części wpisu, Pani Małgorzata z Górnikem była na dobre i na złe.

- Przeżywała mistrzostwa Polski, Europejskie Puchary, ale i gorsze lata i spadki z Ekstraklasy, ale zawsze kibicowała i wspierała Górnik Zabrze. Była najstarszą karnetowiczką, wielokrotnie honorowaną i obecną niemal na każdym meczu – Górnik Zabrze.

Klub pisze również, że Pani Małgorzata wielokrotnie motywowała kibiców w materiałach, które tworzyły media Górnika.

- Przyjaciele, kibice, darzyli Panią Daszek ogromną sympatią i szacunkiem – podkreśla zabrzański klub.

Stanisław Płoskoń zmarł w wieku 83 lat, został pochowany w Gliwicach. Fani piłki nożnej zapamiętają go przede wszystkim, jako osobę, która uratowała Górnika Zabrze przed upadłością. Stanisław Płoskoń przejął klub w bardzo trudnym okresie i przekształcił go w Sportową Spółkę Akcyjną.

Słynął z ciętego języka, o jego rozmowach z piłkarzami po meczach po dziś dzień krążą legendy. Jednak w pamięci pozostanie, jako biznesmen i filantrop. Prowadził Fundację Charytatywną Rodziny Płoskoń, która pomagała dzieciom, był kawalerem Orderu Uśmiechu. Za swoją działalność został odznaczony Medalem im. Henryka Jordana, a także Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Ponadto był właścicielem Radia Flash, a przez wiele lat pracował w Ministerstwie Górnictwa.

Norbert Gwosdek urodził się w Zabrzu 24 października 1939. Z rodzinnym miastem oraz z Górnikiem Zabrze był związany przez całą swoją karierę, grał na pozycji pomocnika. Z klubem wywalczył trzykrotnie tytuł Mistrza Polski. Grał również w finałowym meczu Pucharu Polski w 1966, w którym Górnik przegrał z Legią Warszawa 1:2. Jak podaje zabrzański klub, Norbert Gwosdek rozegrał w barwach Górnika 37 oficjalnych spotkań, w których zdobył jedną bramkę. Pod koniec lat 60. przeniósł się najpierw do Szwecji, a później do Niemiec. Zabrzański sportowiec zmarł w Kolonii w wieku 82 lat.