Pałac w Sierakowie Śląskim popada w ruinę. Podobno kiedyś w okolicy straszył duch jego właściciela

Dwór w Sierakowie Śląskim, jak wiele innych obiektów tego rodzaju, wraz z majątkiem wielokrotnie zmieniał swoich właścicieli. Byli wśród nich Diwkowscy, Roużicowie, Goschitzcy, ród Chambres de Cultis, von Jordanowie, a wreszcie von Klitzingowie, którzy nabyli majątek w drugiej połowie XIX w.

Podobno straszył w okolicy duch właściciela

Pochodzący z Branderburgii von Klitzingowie wnieśli największy wkład w rozwój tutejszych włości. Dietrich von Klitzing wzniósł w 1905 r. obecny pałac. W 1926 rezydencję przejął Oberschlesische Landesgesellschaft (czyli Górnośląski Urząd Rolniczy) w Opolu, wkrótce zaś została ona zakupiona przez Artura Prueslera. Pruesler zmarł w 1943 r.

Jak wynika z informacji na slaskie.travel z miejscami jego pochówku łączy się anegdota rodem – nieco - z horroru. Najpierw pochowano go w przypałacowym parku, jednak niedługo po wojnie ciało przeniesiono na cmentarz, ponieważ duch poważnie straszył w najbliższej okolicy.

Pałac służył różnym celom

Po II wojnie światowej upaństwowiony pałac przeznaczono na różne cele - m.in. mieścił się tu Gminny Ośrodek Kultury w Ciasnej, a także kilka lokali mieszkalnych. Realia PRL przyczyniły się w praktyce do stopniowej dewastacji obiektu. Gdy w latach 60-tych XX w. zaczęto „remontować” rezydencję, rozgrabiono pozostałości dawnego wyposażenia oraz wycięto wiekowe drzewa.

Obiekt nie miał także szczęścia po upadku komunizmu, latach 90-tych. Mocno dziś zniszczona, neobarokowa budowla posiada plan zbliżony do litery H. Obiekt składa się z parterowego korpusu oraz dwóch skrzydeł bocznych, o dwóch kondygnacjach. Główny korpus przykryty jest dachem siodłowym z lukarnami, skrzydła boczne zaś dachami czterospadowymi. Trzynastoosiowa fasada posiada środkowy, dwukondygnacyjny ryzalit z umieszczonym ponad głównym wejściem kartuszem herbowym.

W zachodnim skrzydle pałacu wznosi się czworoboczna wieża. Pomimo dewastacji zachowały się elementy zdobień elewacji obiektu, podobnie jak resztki sztukaterii w zniszczonych wnętrzach.