Tak powstawał Park Śląski. Dziś mija 70 lat od powołania WPKiW. Zobaczcie to na archiwalnych zdjęciach

To już 70 lat!

20 grudnia 1950 roku Wojewódzka Rada Narodowa w Katowicach przyjęła uchwałę powołująca park do życia:

- Uznaje się konieczność i celowość budowy Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku dla Górnośląskiego Zespołu Przemysłowo-Miejskiego na obszarze około 500 ha, położonego między Katowicami a Chorzowem w pasie między drogami Katowice – Chorzów – Siemianowice Stary Chorzów i równocześnie zleca Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej poczynienie odpowiednich starań u Władz Centralnych w kierunku realizacji powyższych zamierzeń.

To znakomita rocznicowa okazja, żeby przypomnieć ,jak powstawał park WPKiW, czyli dzisiejszy Park Śląski.

Poznajmy historię Parku Śląskiego

Zobaczcie na zdjęciach, jak powstawał Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku. Jego budowa rozpoczęła się w lipcu 1951 roku. W galerii prezentujemy archiwalne zdjęcia wieloletniego pracownika WPKiW. Fotografie te publikujemy po raz pierwszy. Widzimy na nich, jak budowany był obecny Park Śląski.

Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku powstawał na terenach, gdzie dominowały hałdy, pogórniczy odpady, zapadliska, bagna i wysypiska oraz w niewielkim obszarze teren o charakterze rolniczym. Było to teren o łącznej powierzchni ponad 600 ha pomiędzy Katowicami, Chorzowem i Siemianowicami Ślaskimi. Krajobraz całkowicie się zmienił. Pojawiły się łąki, ogródki, lasy oraz nowe gatunki roślin i zwierząt. Była to największa w kraju pomyślnie zakończona próba przywrócenia do życia zdewastowanego przez przemysł środowiska naturalnego.

Propagatorem i inicjatorem powstania WPKiW był gen. Jerzy Ziętek, który stanął na czele Komitetu Budowy WPKiW.

Całą budowę WPKIW kontrolował projektant parku, prof. Władysław Niemirski. Wielu specjalistów było zaangażowanych w ten projekt - ogrodnicy, architekci i architekci krajobrazu. Park miał mieć dwie osie, jedna przeznaczona dla aktywnych, a druga gdzie jest więcej lasów, jest cisza i spokój. I ten podział widzimy do dzisiaj. Sam park powstał w czynie społecznym. W jego budowę oprócz specjalistów i budowlańców, zaangażowana była młodzież szkolna, a także pracownicy urzędu.

Część festynowa WPKiW zajęła 13 ha. Tu stanął duży krąg taneczny i dwa małe z estradą. Co wieczór odbywały się tu wieczorki taneczne, imprezy artystyczne. W latach 50. XX wieku oddawano do użytku nowe inwestycje. Powstało zoo, stadion, wesołe miasteczko, planetarium, kolejka wąskotorowa. W 1966 rok odbyło się otwarcie kąpieliska Fala, a rok później kolejki linowej "Elka". W 1968 roku otwarto także Rosarium oraz powstała Hal Wystaw "Kapelusz". Chorzowski skansen działa od 1975 roku.

Przystań była – obok Planetarium Śląskiego, tanecznych kręgów i Kamiennego Kasztela - jednym z pierwszych obiektów, które powstały w WPKiW.

Wiosną 1955 roku – jak podawał „Dziennik Zachodni Wieczór" z 11 i 12 czerwca – parkowe aleje przemierzały tłumy spacerowiczów, a studenci, korzystając ze słonecznej pogody, przygotowywali się do egzaminów.

„12 bm. Odbędzie się otwarcie nowego obiektu słońca i sportu. Niespodzianka! Niewątpliwie miła niespodzianka zwłaszcza dla miłośników sportów wodnych – przystań kajakowa. W tej chwili brygady budownicze ZBM prowadzą prace wykończeniowe. Wnętrza pięknej przystani zbudowanej według projektu inż. Cynarskiego są gotowe" – pisał autor artykułu.

Wyliczył też, że na pierwszy rejs przygotowano 30 kajaków, osiem kajaków wyczynowych jednoosobowych. dziesięć wyczynowych dwuosobowych, dziesięć rowerków wodnych, a dla wybitnych wilków morskich trzy wyścigowe żaglówki „Finy".

Z restauracji Przystań na na duży staw lubił spoglądał inicjator powstania WPKiW, czyli generał Jerzy Ziętek. Przystań była jednym z najbardziej charakterystycznych punktów w parku. To tutaj odbywały się bale sylwestrowe, studniówki i huczne urodziny. Właśnie w okolicy restauracji organizowano koncerty i słynne święta „Trybuny Robotniczej".
TAK WYGLĄDAŁY KAWIARNIE W WPKIW