Pietrzykowski: Pomysł partii regionalnej budzi u mnie mieszane odczucia

Pomysł partii regionalnej budzi u mnie mieszane odczucia. Z jednej strony Polska jest krajem nadmiernie scentralizowanym i pogłębienie realnej samorządności byłoby w wielu dziedzinach bardzo pożądane. Ponadto, moją życzliwość budzi każda próba rozbijania dominacji politycznej układu PO-PIS, którego trwanie czyni życie publiczne coraz bardziej jałowym. Czy jednak pomysł partii regionalnej jest dobrą odpowiedzią na te problemu? Wydaje się to wątpliwe.

Przede wszystkim, tożsamość regionalna, zwłaszcza w naszych warunkach, nie wydaje mi się nadawać na dostatecznie silne spoiwo polityczne. Mieszkańcy zarówno Śląska, jak i innych regionów, różnią się głęboko w poglądach nie tylko na sprawy gospodarcze ale także moralne czy światopoglądowe. Im bardziej partia regionalna musiałaby zajmować spójne stanowisko w sprawach np. podatków, OFE, wieku emerytalnego, in vitro czy stosunków w Kościołem, tym mniej prawdopodobne, że samo poczucie tożsamości lokalnej wystarczyłyby do utrzymania jej spójności. Nie wspominam tu nawet o kwestiach polityki zagranicznej, choć trudno nie pamiętać kompromitujących gestów poparcia części śląskich regionalistów dla imperializmu rosyjskiego, chętnie sięgającego po retorykę obrony regionalnych aspiracji aby stworzyć pseudo-usprawiedliwienie militarnych interwencji na terytorium innych krajów.

Wszystko to powoduje, że wyniesienie czy to śląskości czy prostego regionalizmu na sztandary partyjne uważam za pomysł raczej kiepski. Partia tego rodzaju miałaby szansę stać się czymś więcej, niż tylko wehikułem, dzięki któremu kilku lokalnych działaczy mogłoby starać się dostać się na ogólnopolską arenę polityczną jedynie wówczas, gdyby nie byłaby partią skupioną wyłącznie na postulatach regionalizmu, ale domagała się w istocie całościowej i radykalnej przebudowy organizacji państwa, w tym dalszej głębokiej decentralizacji, nie podważając przy tym ustrojowych i konstytucyjnych fundamentów państwa, a zwłaszcza nie dystansując się od polskości i lojalności wobec państwa i jego integralności. Innymi słowy będąc partią konstruktywnego protestu przeciw polityczno-gospodarczemu status quo nie będąc jednak partią antysystemową.

Walczącą z centralizacją państwa lecz nie w imię lokalnych partykularyzmów czy wręcz wzbudzania narodowościowo-etnicznych animozji, ale raczej reorganizacji państwa dla zrównoważenia szans rozwojowych poszczególnych regionów.

Sukces, chociażby względny, takiej partii zależałby przede wszystkim od zdolności do zbudowania programu, który byłby odpowiednio radykalny i racjonalny, a także od wiarygodności postaci, które stanęłyby na jej czele. Jak na razie niewiele świadczy o tym, aby pomysł partii regionalnej wystarczająco spełniał obydwa te warunki. Nie przekreślałbym jednak całkowicie szans na to, że w takim właśnie kierunku się rozwinie. Czego skądinąd bardzo bym sobie życzył.

Tomasz Pietrzykowski
prawnik, były wojewoda śląski

*Waloryzacja rent i emerytur 2015 PODWYŻKA NIE DLA WSZYSTKICH JEDNAKOWA
*16-letni Wojtek z Piekar zmarł na lekcji WF. Szok w szkole ZDJĘCIA
*Zielony jęczmień na odchudzanie? Tak! To działa. Właśnie zielony jęczmień stosują gwiazdy TV
*Koncert Linkin Park w Rybniku POZNAJ SZCZEGÓŁY + BILETY
*Śląsk Plus - pierwsza rejestracja za darmo. Zobacz nowy interaktywny tygodnik o Śląsku