Powieść „Obca kobieta”. O patchworkowych rodzinach i o tym, czy można pokochać dziecko partnera

Weronika ma 27 lat, gdy poznaje Huberta. Kobieta pracuje w bibliotece, mieszka w Opolu w wynajmowanym mieszkaniu i nie liczy na to, że los obdarzy ją księciem z bajki. Termin „wielka miłość” jest jej obcy. Co więcej - ma za sobą bolesne doświadczenia.

Jednak poznaje Huberta, przystojnego faceta robiącego karierę, który samotnie wychowuje roczną córkę Oliwię. Nie od razu Weronika dowiaduje się o dziewczynce, więc tym więcej ma obaw – czy uda się jej stworzyć rodzinę z Hubertem i pokochać obce dziecko jak swoje? Udaje się. Dla dziewczynki Weronika jest jedyną matką, jaką ta znała. Nawiązuje się między nimi silna emocjonalna więź, Weronika jest przekonana, że stworzyła z partnerem superrodzinę.

Oliwia ma 10 lat, gdy Hubert oznajmia Weronice, że zakochał się w innej kobiecie. Chce, by Weronika wyprowadziła się z domu i nie spotykała już z Oliwką. Weronika nie może uwierzyć, jak to możliwe, że zakochany w niej bez pamięci Hubert nagle stał się nieobliczalnym wrogiem. Kobieta jest załamana, bo przecież nie ma żadnych praw do dziewczynki, nie wyszła za mąż za Huberta i nie przysposobiła dziecka. W świetle prawa jest dla niego obcą kobietą. Marzy jej się opieka naprzemienna, ale prawo nie przewiduje tego rozwiązania dla osoby, która nie ma władzy rodzicielskiej. Dopiero gdy Weronika spotyka się z panią mecenas, poznaje możliwości uregulowania sprawy z Oliwią. Okazuje się, że nic nie jest stracone. Trzeba niekiedy przejść przez piekło mediacji, sądów, wzywania świadków na rozprawy, ale każda walka jest warta tego, by móc znów spotykać się z nie swoim dzieckiem, które przecież kocha cię jak matkę.

Akcja powieści prowadzona jest naprzemiennie – losy rodziny poznajemy w czasach, gdy Weronika ma najpierw 27, a potem 36 lat. Poszczególne rozdziały składają się w spójną całość. Dopiero na końcu książki autorka odkrywa tajemnicę Weroniki z jej młodości, to bolesne doświadczenie wpłynie na jej późniejsze wybory i naznaczy całe życie.

Książka pokazuje powszechnie znaną prawdę, że w momencie konfliktów, rozwodów i rozstań najbardziej cierpią dzieci. Na szczęście można uratować bezcenne relacje z nie swoimi dziećmi nawet wtedy, gdy dorośli nie potrafią się ze sobą porozumieć.