"Rorschach" Toma Kinga to znakomity kryminał i thriller, ale nie wszystkim fanom "Strażników" się spodoba

Na "Rorschacha" Toma Kinga czekał z niecierpliwością. To nowa opowieść z uniwersum „Strażników”, legendarnego dzieła Alan Moore’a! W 1985 roku gigantyczna kałamarnica z innego wymiaru zaatakowała Nowy Jork. Równocześnie zniknęli prawie wszyscy superbohaterowie znani jako Strażnicy.

35 lat później dochodzi do zamachu na kandydata na prezydenta USA. Jednym z terrorystów okazuje się starzec w masce Rorschacha. Czy jest możliwe, że po trzydziestu pięciu latach powrócił ten legendarny Strażnik? Do rozwiązania zagadki zostaje zaanażowany świetny detektyw.

Trzymającą w napięciu historię napisał były agent CIA, a obecnie sławny scenarzysta Tom King, laureat nagród Eisnera i Harveya, współautor takich hitów jak „Kryzys bohaterów”, „Vision” czy „Omega Men”. Rysunki są dziełem cenionego hiszpańskiego grafika Jorgego Fornésa, który w trakcie kariery ilustrował komiksy m.in. o Batmanie, Wolverinie, Daredevilu.

Nie będę owijał w bawełnę. "Rorschach" Toma Kinga jest znakomity, chyba nie czytałem w tym roku lepszego komiksu, a wierzcie, że mój tegoroczny licznik zbliża się do setki albumów. Autor wykorzystując postać Rorschacha, stworzył znakomitą powieść łączącą w sobie elementy kryminału, sensacji, thrillera, a nawet powieści szpiegowskiej.

Co najbardziej spodobało mi się w tym komiksie? Mógłbym długo wymieniać, ale wskażę tylko najważniejsze atuty. Tym głównym jest znakomity, trzymający w napięciu do samego końca scenariusz. W kreowaniu historii pomaga Kingowi wyraziści bohaterowie. Zarówno detektyw, który bada historię, jak i zamachowcy to złożone i ciekawe postacie.

Znakomity jest również sposób narracji. King często korzysta w niej z opowieści świadków, innym razem za narrację odpowiada sam detektyw, a jeden z zeszytów bazuje na listach wymienianych przez głównych bohaterów. Ten zabieg dodatkowo uprzyjemnia i urozmaica lekturę.

King przemyca w swojej historii wiele ważnych społecznych tematów. Pokazuje czemu jego bohaterowie znaleźli się w tym miejscu i zdecydowali się na określone decyzje. Dzięki temu nie ma tutaj postaci, które napawałyby nas obrzydzeniem.

Na dodatek znakomicie prezentują się rysunki Jorgego Fornésa. Nawiązują one do czasów, w których rozgrywali się "Strażnicy", ale z drugiej strony są jednak całkiem inne niż w oryginale. Kadrowanie jest oryginalne i znakomite, a kolory w niektórych przypadkach służą wyróżnieniu danego wątku.

Zdaje sobie sprawę z odważności tej tezy, ale moim zdaniem Tom King swoim albumem dorównał Alanowi Moore'owi w wielu kwestiach. Pokazał, że jest równie utalentowanym twórcą jeśli chodzi o dobry scenariusz, budowanie napięcia i poruszanie ważnych kwestii społecznych. Ale jest jedno "ale"...

"Rorschach" to raczej luźna wariacja na temat Strażników niż kontynuacja legendarnych Watchmenów. Dlatego zagorzałym fanom Moore'a pomysł Kinga na opowieść osadzoną w 2020 roku może się nie spodobać, mimo wyraźnych nawiązań do Strażników. Jeżeli nie jesteście konserwatystami i macie świeże spojrzenie, to dzieło Toma Kinga uznacie za wybitne. Jeśli jesteście mocno przywiązani do Watchmenów, to przyjmiecie je z mieszanymi uczuciami. Ja bawiłem się znakomicie!

Recenzja powstała dzięki uprzejmości wydawnictwa Egmont.