Ruch Autonomii Śląska ma 12 lat [SUKCESY i PORAŻKI]

Ruch Autonomii Śląska faktycznie powstał w styczniu 1990 r. Ale 12 lat temu został wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego. 12 lat profesjonalnego, pełnoprawnego funkcjonowania RAŚ w tzw. przestrzeni publicznej to czas małe podsumowanie, tym bardziej, że temperatura wokół Ruchu Autonomii Śląska nie maleje.

W wyborach samorządowych w 2010 roku RAŚ zaskoczył wszystkich poparciem na poziomie blisko 8,5 proc., które przełożyło się na trzy mandaty w sejmiku województwa. W siedmiu gminach Ruch uzyskał nawet najlepszy wynik spośród wszystkich komitetów. Prócz Jerzego Gorzelika, do regionalnego samorządu dostali się Henryk Mercik i Janusz Wita.Według dr. Marcina Gacka, socjologa polityki z Uniwersytetu Śląskiego, to jedno z największych osiągnięć w historii RAŚ. Sukces wymierny i dający nowe możliwości ekspozycji swoich idei, nie tylko w regionie.

- Z drugiej strony jednak, autonomistom nie udało się w pełni zdyskontować tego sukcesu - nie przekształcono Ruchu w silną partię regionalną - mówi dr Gacek. - RAŚ nie wykorzystał też bycia w koalicji do uwiarygodnienia swoich kandydatów i postulatów. Klęska poniesiona w Rybniku ma w swoją wymowę.

CZYTAJ KONIECZNIE:
* GORZELIK PRZYZNAJE, ŻE W WYBORACH W BYTOMIU PONIÓSŁ KLĘSKĘ
* WYBORY W RYBNIKU I MIKOŁOWIE: RAŚ NA CZWARTYM MIEJSCU [SUKCES CZY PORAŻKA]

Gacek uważa też Jerzy Gorzelik wybrał najgorszy z momentów na wychodzenie z koalicji: - Zostało to sprzężone z wpadką kolejową, jestem pewien, że wielu sympatyków RAŚ zerwanie porozumienia odebrało jako porażkę i ucieczkę - dodaje Gacek.
Socjolog wymienia jeszcze jeden sukces Ruchu: - Z małej, niewiele znaczącej organizacji udało się stworzyć ugrupowanie znane w całej Polsce, mające realną siłę polityczną.

CZYTAJ KONIECZNIE:
JERZY GORZELIK W OPOZYCJI. TO KONIEC RAŚ?

Niepodważalnym zasługą RAŚ jest skuteczna mobilizacja opinii społecznej w kwestiach śląskiej tożsamości. Triumfem Ruchu był ostatni spis powszechny, w którym ponad 847 tys. osób przyznało się do śląskiej narodowości (436 tys. zadeklarowało ją jako pierwszą).

- To wszystko wydarzyło się w niesprzyjających okolicznościach, bo przecież Ślązacy, w myśl ustawy, nie są ani mniejszością narodową, ani etniczną - podkreśla dr Marek Dziewierski, socjolog z Uniwersytetu Śląskiego. - RAŚ nie był jedyną siłą sprawczą dla tego zjawiska, był jednym z motorów, który pobudził śląską świadomość.

Grzechy? Zdaniem Dziewierskiego, chorobą dziecięcą RAŚ pozostaje lansowanie utopijnych pomysłów w stylu rewizji granic woj. śląskiego.

- Śląsk Opolski ma dziś własne aspiracje, Opolu bliżej dziś kulturowo do Wrocławia niż Katowic. Tworzenie wyśnionej enklawy śląskości to populizm - twierdzi socjolog.
Na dłuższą metę Ruchowi nie pomagają kontrowersyjne wypowiedzi lidera, przez wielu odbierane jako antypolskie (np. ta o narodowym onanizmie przy okazji kibicowania). RAŚ nie wychował i wylansował zbyt wielu wyrazistych, rozpoznawalnych członków. Więc lider jest nie tylko liderem, ale i głównym ideologiem, dyskutantem oraz pitbullem, który prezentuje najbardziej radykalne czy prowokacyjne treści. Silna partia od każdego z tych zadań ma innego człowieka.

- Mimo wszystko, uważam, że RAŚ złagodził swoją retorykę, choć jednocześnie istnieje margines sympatyków ugrupowania, którzy eskalują swój radykalizm w internecie. Jeśli chwalić autonomistów, to również za troskę i próby ratowania architektury industrialnej w regionie - mówi Piotr Semka, publicysta, śledzący śląską scenę polityczną. - A występki? Muzeum Śląskie. Żyrowanie bardzo kontrowersyjnych założeń konkursowych do projektu wystawy. Uprawianie demagogii, jakoby prezydent Komorowski był głównym architektem zmian w muzeum. Wreszcie - taktyka obsadzania swoimi ludźmi instytucji kultury, bez refleksji, że zmiany paradygmatów historycznych muszą być elementem cierpliwego dialogu.

Sam Gorzelik, wymieniając sukcesy Ruchu, wspomina o rozbudzonej tożsamości, ale przede wszystkim wśród ludzi młodych oraz o pozytywnej zmianie w postrzeganiu spraw górnośląskich.

- Za największe osiągnięcie uważam jednak fakt, że takie pojęcia, jak autonomia, decentralizacja czy państwo regionalne trafiły do debaty ogólnopolskiej - mówi Gorzelik. - Porażka? Nasz region wciąż nie ma autonomii. Mam poczucie, że w tej sprawie można było zrobić więcej.

Gorzelik nie żałuje koalicji z PO i głośnego rozwodu z Platformą, co więcej, uważa, że RAŚ zdał egzamin z politycznej dojrzałości i zgodności ze swoimi ideałami. Wicewojewoda Piotr Spyra, jeden z głównych oponentów szefa autonomistów, przyznaje, że nie da się zaprzeczyć rozbudzeniu zainteresowania śląskością przez działania Ruchu.

- Śląska kultura, która była w odwrocie, znowu zaczęła fascynować młodych ludzi - zaznacza Spyra. Jego zdaniem jednak, śląskość lansowana przez RAŚ jest jednowymiarowa i niezgodna z tradycją.

- To polityczny model śląskości, polegający na szukaniu odrębności od Polski. To błąd - uważa Spyra.

Co dalej z RAŚ? Dr Dziewierski jest zdania, że autonomistom mogą pomóc przetasowania na głównej scenie politycznej w kraju. - Niezadowolenie z oferty dużych partii może przyciągnąć do Ruchu nowych wyborców - mówi socjolog. Piotr Semka zaznacza jednak, że ostatnie wyborcze porażki RAŚ (Bytom i Rybnik) nie zwiastują tak ciekawej przyszłości.

JAKA PRZYSZŁOŚĆ CZEKA RUCH AUTONOMII ŚLĄSKA? NAPISZ KOMENTARZ

*DŁUGOTERMINOWA PROGNOZA POGODY NA LIPIEC 2013
*Sławny śląski aktor Jacenty Jędrusik nie żyje [ZOBACZ NAJLEPSZE ROLE]
*Alarmy bombowe w Polsce i na Śląsku. Sprawcy napisali: WYDAJEMY WYROK ŚMIERCI
*Gwałtowne burze na Śląsku. Dramat mieszkańców Pszczyny, Czechowic i Goczałkowic ZDJĘCIA i WIDEO