Śląscy wojewodowie III RP [GALERIA]

Marek Kempski,
były górnik kopalni Sośnica, przewodniczący zarządu Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ "Solidarność", wojewoda katowicki i śląski w latach 1997-2000.
Jego życie dowodzi, że od związkowca rewolucjonisty do gospodarza regionu droga jest bardzo daleka. Wojewodą został za rządów Jerzego Buzka i Akcji Wyborczej Solidarność. Od początku rządził w aurze podejrzeń. Szybko wyszło na jaw, że w kasie związku "Solidarność", którym kierował, brakuje prawie 300 tysięcy złotych. Taka afera wykończyłaby każdego, ale on się uchował.
Zasłynął z trzech akcji - przeciwko łapówkom, narkotykom i sex shopom. Wszystkie okazały się porażką. Ogłosił kampanię antykorupcyjną w województwie, uruchamiając specjalną linię telefoniczną. Wyzwolił tylko lawinę anonimowych pomówień. Z kolei kampania "Dealer" była wymierzona w handlarzy i samych narkomanów, których planował wyeksmitować z centrum na obrzeże Katowic. Policja miała ich wyłapywać na ulicach, a pogotowie odwozić do szpitali. Szybko okazało się, że brakuje karetek, a placówki medyczne nie są do takich akcji przygotowane. Prawnicy w ogóle zakwestionowali legalność tych "łapanek". Nie powiodły się także plany usunięcia z centrum Katowice agencji towarzyskich oraz sex shopów. Został mu przydomek "szeryf".
Dzięki wojewodzie Kempskiemu powstała w Katowicach Szkoła Policji, a zespół pałacowy w Rudach Raciborskich został przekazany kurii w Gliwicach.
Podał się do dymisji w grudniu 2000 po opublikowaniu w "Rzeczpospolitej" artykułu donoszącego o korupcyjno-towarzyskim układzie w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim, w który zamieszany był rzekomo związkowiec, a potem prominentny biznesmen Aleksander Ć. Śledztwo niczego nie wykazało.