Śląskie. Odeszli w 2022 roku. Zmarli artyści, sportowcy, aktorzy, muzycy... Wspominamy ludzi, którzy wiele zrobili dla naszego regionu

Listopad to miesiąc, kiedy wspominamy tych, którzy odeszli. Właśnie teraz odwiedzamy groby zmarłych naszych rodzin oraz grona przyjaciół. Niestety, każdego roku żegnamy także wiele znanych, zasłużonych osób. W 2022 roku odeszły wybitne persony ze świata kultury, sportu, polityki czy kościoła.

„Ślązakiem jestem i jako Ślązak umrę" - powiedział Franciszek Pieczka. Legendę polskiego kina wspomina cała Polska. Wybitny aktor zmarł 23 września w tym roku. - Moje spotkanie z Panem Franciszkiem …dosłownie wczoraj autoryzowałem wypowiedź dla książki poświęconej Franciszkowi Pieczce napisanej przez Magdę Jarosz,a tu taka wieść …krótki cytat z tej książki „Zanim poznałem pana Franciszka, darzyłem go ogromną sympatią. Nawet swego rodzaju uwielbieniem. Znałem go oczywiście, ponieważ jestem dzieckiem, które wyrosło na serialu „Czterej pancerni i pies”. Jako dojrzalszy chłopak oglądałem jego filmy, i to właśnie te we współpracy z panem Jerzym Kawalerowiczem – „Austerię” chociażby, czy później filmy z panem Jakubem Kolskim w latach 90. Przy wspólnej pracy przy „Quo vadis” wiele sobie obiecywałem. Nie rozczarowałem się. Na planie zdjęciowym pan Franciszek był osobą, dla której wartości chrześcijańskie - nigdy bezpośrednio ich nie komunikował, ale się manifestowały - są ważne i nimi kieruje się w życiu. Sceny, które wspólnie graliśmy zapamiętam jako mocne, ale też przepojone miłością, sensem, dobrem. Wydaje mi się, że pan Franciszek taki właśnie jest, za co widz go kocha, ludzie go szanują, wręcz uwielbiają. Ma też odrobinę zdroworozsądkowego poczucia humoru. Cechuje go rodzaj szarmanctwa, powiedziałbym przedwojennego. Z drugiej strony zawsze jako widzowie mieliśmy wrażenie, że jest blisko, do dotknięcia, nasz – nasz Franek i nasz święty Franciszek - wspomina aktor Paweł Deląg.

2022 rok zabrał także Teklę Juniewicz - najstarsza Polkę, która odeszła od nas w wieku 116 lat. Chociaż pochodziła z terenów dzisiejszej Ukrainy, to większość życia spędziła w Gliwicach. — Pani Tekla przez całe życie była bardzo aktywna, nie znosiła stagnacji. Lubiła kino, programy historyczne, grę w karty i kwiaty, uprawiała ogródek, dużo czytała. Uwielbiała towarzystwo i podróże. Bardzo kochała swoją rodzinę, z którą była bardzo związana – pisze o zmarłej mieszkance Urząd Miasta w Gliwicach

O wiekowej gliwiczance nie raz pisaliśmy na łamach Dziennika Zachodniego. W czasie jej ostatnich urodzin w czerwcu 2022 r. jej wnuk, Adam Stachowski, mówił:

— Babcia jest najwspanialszą kobietą, cudownym, troskliwym człowiekiem, to nasz skarb. — Nadal chce wyglądać elegancko, szykuje się na przyjęcie gości i cieszy się z ich obecności.

Musieliśmy pożegnać także Mariana Zembalę - słynnego kardiochirurga i byłego ministra zdrowia. Był uczestnikiem pierwszego przeszczepu serca w Polsce, a poza tym "budowniczym" nowego zabrzańskiego szpitala oraz pionierem transplantacji płuc. W październiku 2021 roku, podczas uroczystości w katowickim NOSPR prof. Marian Zembala otrzymał tytuł profesora honorowego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego:

- Musimy oddalać fatalistyczne myśli w rodzinach. Naszym zadaniem jest szukanie małych promyków słońca. Młodzi ludzie nie mogą od swoich rodziców słuchać tylko katastroficznych scenariuszy, bo popadną w uzależnienie, będą szukać w nich spokoju, "lepszego" świata. Wielu powinna pomóc wiara. Oczywiście medycyna jest na pierwszym miejscu, ale wiara jest człowiekowi potrzebna. Ja jej nikomu nie narzucam, ale dla wielu jest pocieszeniem, wsparciem. Pokolenie naszych dziadków, rodziców przeżyło zagrożenie jeszcze większe. Wojnę. Codzienny strach o życie. Nie było co jeść, nie było czym ogrzewać domów. Nie mówię już o ekstremalnych sytuacjach jak getto czy obóz koncentracyjny. A jednak przetrwali i potem potrafili cieszyć się życiem - mówił w jednym z ostatnich wywiadów dla "Dziennika Zachodniego" Marian Zembala.

W tym roku musieliśmy pożegnać także Zygmunta Wieczorka, legendę śląskiej fotografii. - To głównie jego oczami czytelnicy oglądali zmieniający się region lat 60., 70., 80. i 90., wizytę Fidela Castro, Gagarina, budującą się Hutę Katowice, słynne mecze Górnika Zabrze z Romą, Manchesterem City, ale i stan wojenny, wizyty Papieża, powódź i wiele innych wydarzeń, którymi żyła cała Polska. W latach siedemdziesiątych często mówiło się o nim „fotograf Ziętka”, to dla tego, że panowie przyjaźnili się i miał w Trybunie wyłączność na fotografowanie generała. Był wspaniałym kolegą, nauczycielem i towarzyszem fotoreporterskiego życia. Miałem szczęście z Nim pracować. Kiedy w 1996 roku pojawiłem się w dziale fotoreporterskim Dziennika Zachodniego, to Zygmunt zbliżał się do swojej emerytury i był jednym z filarów konkurencyjnej dla nas Trybuny Śląskiej. Mimo że dzieliło nas wiele lat, to połączyła nas od razu wielka przyjaźń - wspomina fotoreporter "Dziennika Zachodniego, Arkadiusz Gola.

W 1999 roku przeszedł na emeryturę, ale nie przestał fotografować dla Trybuny, a później po połączeniu tytułów, dla Dziennika Zachodniego - Dla nas i dziennikarzy był Mistrzem, nie tylko w fotografii, uczył nas przede wszystkim mądrości życiowej. Uśmiechem, żartem i sympatią przełamywał największe bariery, które często decydowały o tym, czy fotografowanie będzie w ogóle możliwe.

Żegnaj Przyjacielu.
Arkadiusz Gola