Średniowieczne malowidła w kościele św. Józefa w Sadowie były sensacją. Jak postępują prace konserwatorskie?

Odkrycia dokonano podczas prac konserwatorskich. W 2018 r. W kościele św. Józefa w Sadowie planowano odmalowanie ścian. Przy okazji sprawdzono, czy pod tynkiem mogą znajdować się jakieś znaleziska z dawnych okresów historycznych. Nie mylono się.

Polichromie zostały odkryte na ścianach i sklepieniach we wnętrzu kościoła. Malowidła znajdują się w prezbiterium, wykonane są w stylu gotyckim i mogły mieć nawet kilkanaście metrów kwadratowych.

W analizie tych malowideł autorstwa Magdaleny Łanuszki czytamy, że pierwotnie mogły one pokrywać całe wnętrze kościoła. Można na nich dostzrec wizerunki św. Wawrzyńca i św. Anny Samotrzeć. Odkryto także malowidła dwóch św. Janów – Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Zachowało się również przedstawienie papieża św. Grzegorza Wielkiego.

W analizie czytamy również, że stylistyka malowideł jest typowa dla środkowoeuropejskiej sztuki 2 połowy XV wieku. Całość mogła tworzyć tzw. program ikonograficzny. Niestety, niewielka ilość odkrytych malowideł nie pozwala na jego pewne zrekonstruowanie.

Jak podaje Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Katowicach, odkrywki dokonano głównie przy uzyciu metod mechanicznych. Wykorzystano w tym celu młotki, skalpele, nożyczki czy skrobaki. Posłużono się również metodami chemicznymi. Użyto w tym celu preparatu do usuwania farb, lakierów i zapraw oraz alkoholu etylowego.

Przez prowadzone aktualnie prace konserwatorskie część kościoła, tzn. prezbiterium, jest zamknięta. Ołtarz, na którym odprawiane są Msze św., został przeniesiony bliżej środka kościoła, w stronę ławek, w których siedzą wierni. Takie rozwiązanie było konieczne, aby prace konserwatorskie mogły wciąż trwać, a Msze św. mogły być odprawiane.

Kościół św. Józefa to jeden z najstarszych kościołów w tych stronach

Parafia św. Józefa w Sadowie posiada drugi najstarszy kościół w diecezji gliwickiej. Jego oficjalna data konsekracji to 1331 r. Nie tylko więc znalezione malowidła, ale również cały kościół jest historią samą w sobie.

Był on kilkakrotnie rozbudowywany. W XVII wieku w okresie baroku, z fundacji rodziny Wierbskich dobudowano od strony północnej kaplicę świętej Jadwigi. W krypcie pod kaplicą znajdują się szczątki fundatorów kościoła, m. in. Wierbskich, Ziemięckich, Grotkowskich, Goczałkowskich i von Hochbergów.

Z okresu baroku pochodzi wyposażenie wnętrza kościoła: ołtarz główny św. Józefa z 2 połowy XVII wieku. Z tego samego okresu pochodzą również dwa boczne ołtarze: Matki Boskiej oraz św. Barbary. Na wyróżnienie zasługuje również ambona i organy, które także pochodzą z okresu baroku.