Szczepański: Nadeszła wiosna! Pora pozytywnych zmian i nowych nadziei

Przyzwyczajeni od kilku lat bardziej do późnojesiennej bądź wczesnowiosennej niż zimowej aury, z trudem znosiliśmy zarówno niskie temperatury, jak i intensywne opady śniegu. Ale nadszedł ten długo i z niecierpliwością oczekiwany czas, chociaż aura wciąż nas zaskakuje niestabilnością.

Moment pożegnania zimy i przywitania wiosny jest związany z wieloma tradycjami, ale najważniejsze jest topienie marzanny, która to kukła symbolizuje złą zimę i należy ją spalić i spławić do morza. To o-brzęd najczęściej świętowany przez najmłodszych przedstawicieli naszego społeczeństwa. Nieco starsi, uczniowie i studenci, witają wiosnę wagarami, źle tolerowanymi przez nauczycieli. Może w obliczu zamieszania, a jak niektórzy powiadają - chaosu w systemie edukacji, i ten, usankcjonowany długim trwaniem zwyczaj, zamiera. A może młodzież szkolna i studencka, pochłonięta „ściąganiem” nowych aplikacji na swoje smartfony, nadejścia wiosny już nie zauważa?

Symbolicznym przejściem z ponurego okresu zimowego do radosnej wiosny jest zmiana czasu z zimowego na letni. Proceder krytykowany przez wielu, ale wciąż respektowany, chociaż dyskusja nad sensem zabiegu zmiany czasu w Polsce trwa.

Może młodzież szkolna i studencka, pochłonięta „ściąganiem” nowych aplikacji na smartfony, nadejścia wiosny już nie zauważa?

I tak znaleźliśmy się w okresie przejściowym, w którym nie tylko ludzie wyposażają się w nadzieję na bardziej radosny i pogodny następujący czas, ale przede wszystkim do życia zaczyna się budzić, chociaż mocno zubożała wskutek wciąż obowiązującego Lex Szyszko, przyroda.

Z uwagą wypatrujemy pąków i listków na pozostałych jeszcze w naszym otoczeniu drzewach oraz krzewach i nasłuchujemy śpiewu ptaków. To piękny czas. Czas pewnej odnowy także dla nas, kiedy spokojnie możemy sobie nucić jedną z najbardziej znanych piosenek Marka Grechuty: „Dzisiaj rano niespodzianie zapukała do mych drzwi. Wcześniej niż oczekiwałem przyszły te cieplejsze dni. Zdjąłem z niej zmoknięte palto, posadziłem vis-à-vis. Zapachniało, zajaśniało, wiosna, ach, to ty. Wiosna, wiosna, wiosna, ach, to ty”, ale także dla świata przyrody.
To ten świat przede wszystkim wyrywa nas z zimowej hibernacji i wprowadza w czas zmiany i nadziei. Ten czas to nie tylko bardziej uśmiechnięci na ulicach ludzie, ale także wizyty w gabinetach odnowy biologicznej czy salonach fryzjerskich, które przeżywają prawdziwe oblężenie. Znalezienie wolnego terminu, pozytywnie korespondującego z rozkładem zajęć naszego dnia, graniczy niemal z cudem. I chociaż, jak już wspomniałem, aura wciąż kapryśna, to najbardziej zahartowani śmiałkowie zrzucają zimowe odzienia i paradują w szortach i T-shirtach. To głównie mężczyźni. Dziewczyny i kobiety tymczasem coraz częściej ubierają sukienki i spódniczki.

To teraz właśnie u większości z nas pojawia się nadzieja na lepszy czas. Z drugiej strony, wiosna i budzenie się do życia przyrody, ale i ludzi, to potwierdzenie obecnego wśród Polaków przekonania, że po czasie ponurym i smutnym, nadchodzi jasny i pogodny, rozświetlony promieniami słońca. Mamy nadzieję, że ta zmiana dotknie nas samych i będzie tylko dobrze. To wszystko możemy potraktować jako przesąd, ale też jako prognostyk nadejścia lepszego czasu.

Czas wiosny to odnowa nas samych, ale i najbliższego otoczenia, któremu staramy się dodawać wymarzonego kolorytu. Sadzimy więc na tarasach i balkonach rośliny, czyścimy ogrodowe meble i kupujemy do wazonów kwiaty, które symbolizują wiosnę: tulipany i żonkile, a w przydomowych ogródkach szukamy rozkwitających przebiśniegów i krokusów. Że przyszła wiosna, świadczy wzmożony ruch cyklistów i miłośników jazdy na rolkach. Tak więc niemal każdy z nas każdego roku na przełomie marca i kwietnia liczy na pozytywne zmiany, zarówno we własnym życiu, jak i w bliższym i dalszym otoczeniu.