Szlaki PTTK w Parku Śląskim w Chorzowie. Czy wiesz, jak przebiegają? ZDJĘCIA

Nie wszyscy wiedzą, że dawniej w parku znajdował się Ośrodek Turystyczny PTTK. Zaczął on swoją działalność w grudniu 1962 roku. Co ciekawe, był on zarządzany przez centralę PTTK w Warszawie. Według przewodnika budynek został rozebrany w latach 90-tych.

- W tym roku mieliśmy telefon, czy można zrobić rezerwację w domu turysty. To są osoby, które były tu jako dzieci lub młodzież i chciałyby wrócić i nocować. W latach 90-tych istniały projekty, aby w miejscu domu powstał hotel wysokiej klasy. Zarząd nie wyraził zgody na dzierżawę, bo doszłoby do parcelacji działek Parku Śląskiego, dróg służebnych itp. – mówi Mirosław Nawrocki przewodnik terenowy, miejski po aglomeracji górnośląskiej oraz przewodnik beskidzki, który pracuje w Chorzowskim Centrum Informacji i Turystyki.

Szlaki, które powstały i przechodziły przez Park Śląski, rozpoczynały się właśnie tuż przy ośrodku. Dlaczego? Wytłumaczenie jest proste. Turyści, którzy przyjeżdżali tu z innych części kraju i nocowali, mogli od razu rozpocząć swoją wędrówkę po przyjeździe na miejsce. Park oprócz swojej części rozrywkowej miał część leśną. Kiedy w 2006 roku liczono drzewa, naliczono ich około 5 milionów. Drzewostan często ma około 70 lat!

Zielony szlak tworzy tzw. koło. Wycieczkę nim zaczynamy w Parku Śląskim i tamże ją kończymy. Podobnie, jak szlak niebieski, zaczyna się w okolicach Ośrodka Harcerskiego oraz Ogrodu Bylinowego (okolice dawnego przystanku kolejki wąskotorowej) – niedaleko nich stał właśnie wspominany w tekście dom PTTK. Park dalej się rozwijał. W 1975 roku powstał w Chorzowie skansen, gdzie sprowadzono budynki z różnych ziem województwa. Równo dwadzieścia pięć lat wcześniej założono Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze.

- Wytyczono wtedy tzw. szlak krawędziowy PTTK. Przechodził przez tereny całej Aglomeracji Górnośląskiej i Zagłębia Dąbrowskiego – opowiada Mirosław Nawrocki.

Cały szlak 25-lecia ma około 120 kilometrów. Z jednej strony obchodzi wzgórze z planetarium poprzez aleję łani, aleję muzyków i aleję leśną i biegnie w stronę Bytkowa a potem centrum Siemianowic i parku Pszczelnik. Wśród miejscowości, które mija są m.in. Czeladź, Sosnowiec, Dąbrowa Górnicza, Jaworzno, Mysłowice, Katowice i z powrotem Chorzów.

Od drugiej strony szlak „wchodzi” do parku z Osiedla Tysiąclecia przez wejście główne. Mija Pole Marsowe, staw, Duży Krąg Taneczny, by od strony przystani znowu wrócić do Ogrodu Bylinowego.

Niebieski szlak rozpoczyna się w tej samej okolicy co szlak zielony, tylko nieco bliżej placu zabaw dla dzieci i nowo otwartego wodnego placu zabaw. Biegnie on aż do Leśnego Parku Miejskiego w Katowicach. W Parku Śląskim przejdziemy nim przez mocno zalesione tereny. Wychodząc z Ogrodu Bylinowego, wejdziemy nim prosto w ścieżki biegnące do słynnej Leśniczówki – znanego klubu muzycznego otoczonego przez drzewa.

Jeśli zamierzamy poruszać się rowerem, uważajmy. Miejscami ścieżka jest wąska i zasłaniają ją gałęzie. Momentami trudno odróżnić czy nie znajdujemy się w dolnych partiach beskidzkich lasów, czy w sercu aglomeracji. Szlak mija także Planetarium Śląskie - dojdziemy nim aż do alei Leśnej. Dalej biegnie do ulicy Bukowej i Krzyżowej w Katowicach. Później prowadzi przez Koszutkę oraz Śródmieście aż do lotniska na Muchowcu i Murcek.

W Parku Śląskim znajdziemy nie tylko szlaki PTTK. W ciągu dnia (a także późnymi wieczorami) miejsce odwiedza wielu rowerzystów, rolkarzy, biegaczy, czy uprawiających Nordic Walking. Nasze preferencje turystyczne przez te lata znacznie się zmieniły. W parku znajduje się sporo ścieżek rowerowych na czele z Dużą Pętlą rowerową o ok. 6,5 km długości.

— Dzisiaj ludzie oczekują nie tyle mapy papierowej (choć niej również), ale także aplikacji, która ich poprowadzi. Na terenie parku jest ścieżka dendrologiczna, ścieżki biegowe, ścieżka ornitologiczna. Turysta chce być niezależny – dzieli się z nami Mirosław Nawrocki.

Jedną z pomocnych aplikacji jest ta, przygotowana przez zarządzających parkiem. Dzięki niej możemy poznać atrakcje, które znajdują się w danych miejscach, wybrać ścieżki spacerowe określonej trudności, zobaczyć, gdzie możemy zjeść posiłek etc.