Jaka jest kuchnia śląska

Śląska kuchnia: Tych, co mówią po śląsku na co dzień i tych, co słyszą gwarę tylko u sąsiadów i przyjaciół, zapraszamy do zabawy. A jeśli komuś przy tej okazji ślinka poleci, tym lepiej.

Związek Górnośląski ogłosił w poniedziałek, 19 kwietnia laureatów Nagrody im. Wojciecha Korfantego . Statuetki otrzyma sześć osób i instytucji za wybitne zasługi zasługi dla Górnego Śląska. Wśród nagrodzonych jest Marek Twaróg, redaktor naczelny "Dziennika Zachodniego". Ślązak, który Śląsk doskonale zna i rozumie.

Walentynki to może i przereklamowana okazja, by wyznawać sobie miłość. Ale z tej okazji warto zapewnić sobie trochę rozrywki, i sprawdzić, czy umiecie kochać jak prawdziwy Ślązak czy Ślązaczka.

Śląskie tradycje bożonarodzeniowe są niepowtarzalne i wyjątkowe. Święta Bożego Narodzenia na Śląsku to przeżycie duchowe, kulinarne i tożsamościowe. Te śląskie słowa wypada, a nawet trzeba znać, aby święta bożonarodzeniowe przeżyć godnie i bez obaw, że coś pomyliliśmy. Dacie radę?

Artyści zgromadzeni wokół Mariana Makuli nagrali utwór pt. „Co prowda to prowda”. W ten sposób domagają się od rządzących prawdy historycznej o Górnym Śląsku. - Znów dzieli się ludzi na lepszych i gorszych, na pierwszy i drugi sort, zakamuflowaną opcję niemiecką itd. My, tutaj na Górnym Śląsku, chcielibyśmy tylko, żeby nasza historia była ukazana tak, jak naprawdę się potoczyła - mówi autor tekstu.

TAURON rozstrzygnął instagramowy konkurs #KochamŚląsk, upamiętniający setną rocznicę Powstań Śląskich. Łącznie do konkursu zgłoszono ponad 500 prac. Autorka najlepszej otrzymała voucher na lot balonem nad Śląskiem.

Słyszeliście kiedyś, aby jakiś wysoko postawiony minister - dajmy na to na Podlasiu albo w Wielkopolsce - wizytując region, co rusz podkreślał, że: „Tu jest Polska!”? Zapewne nie. Ale nasz Górny Śląsk jest wyjątkowy. Nie ma tu wizyty centralnych notabli, nie ma kroku, nie ma spojrzenia w niebo, nie ma wdechu, żeby nie padło - głośno i wyraźnie - to polska ziemia, polskie niebo, polskie powietrze, bo „tu jest Polska”.

Cytuję z pamięci: „W naszym katowickim mieszkaniu w święta Bożego Narodzenia stała pięknie zdobiona choinka. Z tego okresu pamiętam też naszego ojca, zakładającego czarny cylinder i wychodzącego do pobliskiej synagogi”. To wspomnienie sprzed ponad stu lat przedstawiciela jednego z najmożniejszych rodów żydowskich na Górnym Śląsku.

Wigilia po śląsku – sześć najważniejszych potraw. Tradycyjna śląska Wigilia różni się nieco od tej, o jakiej mówi się w telewizji. Nie musi być dwunastu dań, zupa nie ma większego znaczenia, liczy się ryba i makówki, a także moczka. Oczywiście Wilijo jest postna. Stół nie ugina się od licznych potraw, a jednak każdy jest najedzony. I ma pewność, że to co właśnie jadł razem z rodziną, jedli w tych okolicach pradziadowie jego pradziadów.

Młodzi ludzie wstydzą się śląskiego, uważają mówienie po śląsku za obciach - mówi profesor UŚ Zbigniew Kadłubek, nowy dyrektor Biblioteki Śląskiej.

Kuchnia śląska niejedno ma imię. Choć kuchnie regionalne się przenikają, to w każdej części województwa śląskiego są potrawy, które trudno znaleźć gdzieś indziej. Jak dobrze znacie naszą kuchnię? Rozwiążcie quiz. Wynik 10/12 będzie świadczył o tym, że śląska kuchnia nie jest Ci obca.

Też tak czasem macie? Zaglądacie do skrzynki e-mailowej, pusta, więc chwilę potem chcecie coś w internecie sprawdzić. Ale to nie jest pilne i od razu zapominacie. Człowiek się nawet nie zorientuje, kiedy daje się złowić jak mucha w sieć pajęczą. Coś cię zatrzymuje, włazisz głębiej i głębiej, choć długo nie wiesz, po co.

Ach, jaki piękny ten maj. Parę dni temu termometry wskazały 28 stopni Celsjusza, a przecież w połowie marca w Beskidach było minus 24. Amplituda - bodaj w ciągu ledwie 10 tygodni - wyniosła ponad 50 stopni Celsjusza! Gdzie my żyjemy?! W Europie?! Można mieć wątpliwości.

Czy Ślązok może polubić Adama Mickiewicza? Romantyczny obraz świata - śląskiej kulturze jest obcy. Uważam nawet, że także polska kultura - nawet ta najbardziej romantyczna - musi chyba w chwili prawdy przyznać, że romantyczne podejście do polskich powstań narodowych kończyło się sromotnymi klęskami, śmiercią, emigracją, więzieniami, prześladowaniami…

Górny Śląsk to według niemieckiego dziennika „Die Welt” jedno z 11 najważniejszych ognisk separatystycznych w Europie. Gazeta wymieniła Ślązaków w jednym szeregu z Katalończykami, Szkotami, Baskami czy Flandryjczykami. Argumenty, których w śląskim kontekście użył „Die Welt”? Choć wczoraj prawicowi publicyści prześcigali się w tej sprawie w dramatycznych komentarzach, nikt nie zadał sobie trudu, by te argumenty ocenić. A były raczej mizernej jakości.

Dzisiaj Katalonia cieszy się najszerszą autonomią (prócz Kraju Basków, który ma większe prawa do dochodów) - za nią jest już tylko niepodległość i o nią toczy się gra. A śląscy autonomiści bujają w obłokach, nie mają szansy - bo nie ma na Śląsku przyzwolenia! - uszczknąć nawet krzty katalońskiej autonomii, bez wprowadzenia „hiszpańskich rozwiązań” w całym kraju.

Śląsk z Katalonią! To pokłosie górnośląskiej tęsknoty za upodmiotowieniem. Dla Katalończyków to mało poważne wsparcie. U nas to trzepot motylich skrzydeł, który w tak groteskowym kraju jak Polska powoduje monstrualne huragany.

Przepisy na liczne chleby, pierniki, oblaty, cieszyńskie kiszonki, moczkę, kluski, karpia, oscypka roladę, schab po sztygarsku, królika czy wodzionkę – w sumie ponad 130 receptur na dania regionalne z województwa śląskiego. Tyle znalazło się w książce „Śląskie od kuchni”. A dokładniej w czterech książkach, bowiem Śląski Urząd Marszałkowski, który publikację wydał, podzielił kuchnię naszego województwa na cztery części: „Z pieca i piekarnika”, „Z Chaty i familoka”, „Z potoków gór i jezior” oraz „z pól, sadów i lasów”. Są zatem dania mięsne, jarskie, ryby, dania na słodko i słono, przepisy na zupy, dania główna i desery. A niektóre będą idealne na śniadania czy kolacje.

Historia komunistów na Śląsku to nie tylko lata PRL. Przed wojną nielegalni na polskim Śląsku, zdobywali duże poparcie w niemieckiej i czeskiej części regionu. Ich życiorysy jednak odbiegają od stereotypowych wyobrażeń

Antyeuropejska i antyunijna retoryka, jaka codziennie wylewa się z ust wielu polityków polskich i posłusznych im dziennikarzy - w moim przekonaniu - na razie nie wyrządza wielkich szkód. Społeczeństwo - wbrew temu, co się czasem słyszy - nagle nie oślepło, więc widzi, jak Polska się zmieniła i zmienia. I zna odpowiedź na takie oto pytanie: gdzie byśmy dziś byli bez tych wszystkich miliardów euro, które od wielu lat łapczywie połykamy niczym gęś kluskę, tucząc się z podatków, jakie płacą na nas obywatele innych krajów? Na Górnym Śląsku pole do działania jest jeszcze szersze. Tutaj znowu można - jak kiedyś - walczyć z Niemcami i „innymi autonomistami”. Oparciem ideowym, na którym należy się wesprzeć, stali się „jedyni prawdziwi Ślązacy z tamtych lat”, czyli powstańcy.

20 czerwca 1922 roku wojsko polskie wkroczyło na Górny Śląsk. Z tej okazji wybito wówczas w Krakowie okolicznościowy znaczek, który przedstawia śląskiego orła trzymającego na piersi koronę. Noszono go wtedy jako symbol radości z połączenia z Polską. Replikę tego znaczka wydał właśnie katowicki IPN i rozdaje zainteresowanym tamtą historią.

Rozmnażające się populistyczne kłamstwa, w towarzystwie ignorancji i powszechnej niewiedzy sieją spustoszenie. Na Śląsku odczuwamy to wyjątkowo boleśnie, dostajemy obuchem w łeb, i zaczynamy spowiedź od nowa. To zaczyna być nużące.