Tężnia solankowa na placu Hutników w Chorzowie. Zakończyły się odbiory, ale wykonawca musi usunąć jeszcze usterki

Zakończyły się odbiory tężni solankowej w Chorzowie. Wykonawca musi usunąć usterki

W Chorzowie na placu Hutników, przy pomniku Redena, wyrosła tężnia solankowa. Budowa tężni trwała dłużej niż zakładała umowa. Inwestycja miała być gotowa 30 września 2019 roku. Wykonawca tężni nie wywiązał się z terminu zawartego w umowie, dlatego Urząd Miasta już w październiku minionego roku rozpoczął naliczanie kary. Wykonawcą robót jest firma Rudex ze Szczecina.

- Temat kar nadal jest aktualny. Urząd Miasta wyliczył, ją na około pół miliona złotych z tytułu chociażby nieprzedłożenia umowy z podwykonawcą - mówi Kamil Nowak, rzecznik Urzędu Miasta w Chorzowie.

Czy teraz inwestycja jest już gotowa? Nie całkiem. Urzędnicy są już po odbiorach tężni. Wpisali do protokołu konieczność usunięcia usterek. Usterki są niewielkie, związane są one z pracami towarzyszącymi budowie tężni. Wykonawca musi je teraz usunąć i dopiero będziemy mogli mówić, że inwestycja jest gotowa. Kiedy zostanie uruchomiona tężnia? Nie ma jeszcze konkretnej datury rozruchu.

- Usterki dotyczą wymiany i doczyszczenia kilku płytek chodnikowych, uzupełnienia czy nasadzeń. W najbliższych dniach zakomunikujemy kiedy w pełni uruchomimy tężnię - dodaje Kamil Nowak z chorzowskiego urzędu.

Oprócz samej tężni, zmieni się również wygląd całego skweru na placu hutników. Powstała tu ścieżka rowerowa i spacerowa, są nowe ławki i nasadzenia zieleni. Pojawiło się także nowe oświetlenie. Przypomnijmy, że koszt rewitalizacji skweru wraz z budową tężni to ponad 5 milionów złotych (w tym utrzymanie tężni przez 3 lata).

Chorzów był kiedyś uzdrowiskiem. Słynął z "kwaśnej wody"
Chorzów wraca do swoich uzdrowiskowych korzeni. Niewiele osób wie o tym, że na terenie miasta na początku XIX wieku odkryto wody żelazowo-siarczane. Badania wykazały, że miały one właściwości lecznicze. Do dzisiaj jedna z chorzowskich ulic nosi nazwę Starego Zdroju.

W latach 1816-1850 Królewska Huta była znanym kurortem. Wymieniano ją wśród takich uzdrowisk jak Kudowa, Cieplice czy Świeradów. Twórca uzdrowiska był dr Bannerth. To on odkrył lecznice właściwości wody czerpanej z szybu kopalni "Król", znanej mieszkańcom pod nazwą "kwaśnej wody". Woda ta zawierała siarczany, tlenki żelaza i manganu, kwaśny węglan, sole amonowe, związki żywiczne i inne.

Dr Bannerth założył spółkę, która wybudowała dom zdrojowy "Łazienki Amalii". Dom ten zlokalizowany był w okolicy placu, gdzie obecnie stoi pomnik Chopina. Leczono tam reumatyzm, artretyzm, , choroby skórne i choroby kobiece. W 1830 roku w zakładzie zdrojowym przebywało 68 gości, a w tym 21 z Królestwa Kongresowego.

Konkurencja innych uzdrowisk, zanik kwaśnej wody oraz rozwój przemysłu spowodowały, że rozpoczął się proces likwidacji zakładu zdrojowego.