Towarzysz Jerzy. Felieton Sebastiana Reńcy dla "Dziennika Zachodniego"

Podpowiadam im, że okazją do kolejnej tego typu „uroczystości” była niedawna rocznica powołania Jerzego Ziętka na stanowisko pierwszego wicewojewody śląskiego, miało to miejsce 14 marca 1945 r. Kwiaty mogą złożyć pod pomnikiem Ziętka, przy jego popiersiu, albo tablicy (była taka i chyba wciąż jest w gmachu TVP3 Katowice). Z tej okazji mogą też przypomnieć nowemu pokoleniu lewicy i nie tylko, co towarzysz Ziętek mówił na zebraniach partyjnych. Dla ułatwienia poniżej zamieszczę garść cytatów jako ściągę. Jeszcze więcej ciekawych passusów można znaleźć choćby w artykule dr. Bogusława Tracza z katowickiego IPN „»O cele Partii trzeba było walczyć twardo«. Jerzy Ziętek w świetle swoich przemówień”. Notabene autor okrasił swój tekst swego rodzaju mottem z przemówienia wspomnianego w pierwszym zdaniu towarzysza Edwarda Gierka: „Biuro Polityczne darzy tow. Ziętka pełnym zaufaniem” (1970).

Kolejność cytatów jest chronologiczna.

„22 lipca 1944 r. (…) powstał Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego, pierwszy rząd niepodległej Polski i w łonie tego rządu, wokół klasy robotniczej skupiły się wszystkie odradzające się wówczas siły demokratyczne i ludowe” (1950). Mała dygresja – straszny jest język partyjny, który pełen jest określeń anatomicznych: „Jestem członkiem z ramienia partii wysuniętym na czoło łona partyjnego”. Mówi to niemal zawsze „moja osoba”, najczęściej „skromna osoba”. I nie jest tylko przypadłość polityków z PZPR.

Kolejne cytaty:

„Użytkownikom reżimu sanacyjnego chodziło o faszyzację kraju, a tę przecież łatwo było przeprowadzić, gdy się masy pracujące trzymało w ciemnocie i nieświadomości rzeczy, jakie się wówczas w Polsce i świecie działy” (1952).

„Nade wszystko zaś obóz polskiej reakcji (na początku roku 1945) nie dawał za wygraną, jątrzył i judził, organizował zbrojne podziemie,chwytał się wszelkich środków, choćby najbardziej haniebnych i podstępnych, by rozbić społeczeństwo polskie, odwrócić je od idei budownictwa socjalistycznego” (1965).

„Rewolucja październikowa była i dla nas natchnieniem, była siłą napędową do walk wyzwoleńczych” (1968).

„Potęga jaką zbudowaliśmy w ostatnich dziesiątkach lat, przodująca technika bojowa, jaką stworzyli robotnicy, technicy, inżynierowie i naukowcy Związku Radzieckiego oraz państw naszego obozu, powstrzymuje i studzi zapędy agresorów amerykańskich, izraelskich i innych” (1968).

„My zbowidowcy solidaryzujemy się z linią polityczną określoną przez czołowych mężów stanu naszej ojczyzny (towarzyszy Władysława Gomułki, Edwarda Gierka, premiera Cyrankiewicza). Jakże nieprzekonująco wypadły na tym tle rzekome argumenty i w obłudny sposób przejawiana troska tych elementów, które stanęły na pozycjach antysocjalistycznych, antypartyjnych, a tym samym antypaństwowych, na pozycjach ignorujących najistotniejsze i najżywotniejsze interesy narodu polskiego” (1968).

„Przyznanie wam tych odznaczeń stanowi wyraz najwyższego uznania dla waszego ofiarnego trudu na straży ładu i porządku publicznego. W związku z tym z zadowoleniem i szczerym uznaniem stwierdzić możemy, że jednostki Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa naszego województwa wywiązują się chlubnie ze swych, tak trudnych obowiązków” (1968).

„Idee Lenina przepajają teorię i praktykę również przewodniej siły naszego narodu – Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, są dla niej drogowskazem w budownictwie socjalizmu, w przyjaźni ze Związkiem Radzieckim i wszystkimi krajami socjalizmu, w walce z imperializmem, w walce o pokojowe współistnienie wszystkich narodów i świata” (1970).

„Proces utrwalania się władzy ludowej dokonywał się w ostrej walce z siłami wstecznictwa i reakcji, zarówno tak legalnej, jak i też z podziemia politycznego i zbrojnego” (1970).

„Najbliższe jednak miesiące (po zakończeniu wojny) pokazać miały, że nie był to jeszcze niestety koniec żołnierskiej drogi, że trzeba było następnie rozprawiać się z wrogiem, strzelającym zza węgła” (1972).

„Przyznanie wam tych odznaczeń stanowi wyraz najwyższego uznania dla waszego ofiarnego trudu na straży ładu i porządku publicznego. W związku z tym z zadowoleniem i szczerym uznaniem stwierdzić możemy, że jednostki Milicji Obywatelskiej i Służby Bezpieczeństwa naszego województwa wywiązują się chlubnie ze swych, tak trudnych obowiązków” (1972).

Wielkie były zasługi towarzysza Jerzego Ziętka…