Turysta na... modernistycznym szlaku

Idziesz popływać w basenie miejskim w Zabrzu (budynek z lat 1927 - 1929), potem do Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu (1929 - 1930) oraz na kawę do katowickiej restauracji przy ul. Bratków 4 (willa z 1930-1931 r.). W drodze powrotnej oglądasz najwyższy w latach 30. XX wieku budynek w Polsce, katowicki "drapacz chmur" przy Żwirki i Wigury. Następnego dnia jedziesz do Wisły zobaczyć Zameczek Prezydencki (1928 - 1931). I tak oto zacząłeś zwiedzanie szlaku architektury modernistycznej, który ma powstać na Śląsku.

Listę 50 reprezentatywnych dla modernizmu budynków przy- gotowali pracownicy Śląskiego Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach.

- Mamy u siebie lepsze modernistyczne obiekty niż te, które są we Wrocławiu czy Gdyni - mówi Anna Syska z Centrum.

Jacek Owczarek, szef Centrum, liczy, że szlak będzie cieszył się powodzeniem.

- To jest architektura, która od niedawna jest zauważana. Ale powiedzmy sobie od razu, że to jest architektura trochę dla koneserów.

Bo faktycznie - tylko osoby, które już sporo "napatrzyły się" na światowe zabytki, są w stanie docenić klasę modernistycznych budynków, lekkość konstrukcji, wielość i szlachetność materiałów użytych do ich budowy i ich świadomą ucieczkę od dekoracyjności. Mimo tej elitarności, modernizm południowej części Katowic cieszy się coraz większym zainteresowaniem. W tej części miasta jest wiele takich willi z lat 30. - Katowice są wyjątkowe - wzdycha Owczarek.

Nie tylko one. Śląski Szlak Zabytków Techniki okazał się strzałem w dziesiątkę. Choć wiele osób sądziło, że technika zainteresuje tylko specjalistów. - Szacujemy, że w zeszłym roku szlak przemierzyło pół miliona osób - mówi Adam Hajduga z wydziału promocji i współpracy zagranicznej przy urzędzie marszałkowskim.