Urbanke: Czy wiesz, jak się ma unikanie podatków do śląskiej autonomii?

W odpowiedzi na te pytania już słyszę gromkie TAK! Ponoć są tacy - dajmy na to Niemcy - którzy chętnie łożą pieniądze na państwo, bo mają porządne. A my mamy ciągle Polnische Wirtschaft, czyli "gospodarność" z domieszką wschodniego dziadostwa, galicyjskiej biurokracji i PRL-owskiego kombinatorstwa, więc unikamy wszelkich podatków jak ognia.

W dodatku korzenie dobrego państwa podkopują u nas sami politycy. Przeciętny Masztalski, który patrzy na wydatki polskich partii, myśli sobie - dlaczego ja finansuję te bizantyjskie luksusy? Z analizy kont bankowych ugrupowań, które otrzymują subwencje budżetowe, wynika, że działacze partyjni za nasze pieniądze dbają o swój dobry wygląd, samopoczucie, reklamę, a nawet "osoby zaprzyjaźnione". Niech będzie, kalkuluje dalej podatnik, niech wydają na eleganckie garnitury i kostiumy oraz dobrze się odżywiają - żeby tylko państwo dzięki temu sprawnie działało. Niestety, coraz częściej na dobrej prezencji się kończy, co najlepiej pokazuje przykład ministry Joanny Muchy czy Sławomira Nowaka paradującego po rozgrzebanych budowach w eleganckich ciuszkach.
Jeszcze bardziej wkurza się podatnik, który chce dostać coś od państwa w zamian za to, co do kasy centralnej wpłacił. Przychodzi, załóżmy, do lekarza i już u progu dowiaduje się, że nie ma pieniędzy na jego leczenie. Pani rejestratorka jest wręcz obrażona, że chory śmie pytać o wolne terminy. - Wszystkie dawno zajęte - mówi, jakby to było motto całej polskiej służby zdrowia i jej osobiście. Ożywia się dopiero, gdy pojawia się kwestia przyjęcia za dodatkową opłatą. - Tylko po co ja płacę takie horrendalne składki zdrowotne? - zastanawia się wtedy wściekły Kowalski czy Masztalski. Podobnie czuje się emeryt w ZUS-ie, potrzebujący pomocy w MOPS-sie, czy matka szukająca miejsca dla swej pociechy w żłobku lub przedszkolu. - Ktoś mnie tu kantuje - myśli podatnik - i zaczyna się zastanawiać nad rewanżem.

Badania prowadzone w wielu krajach dowodzą, że stosunek podatnika do państwa zależy w dużym stopniu od tego, na co idą państwowe pieniądze, jak są wykorzystywane. Jeśli przeciętny Ślązak czuje, że oddaje Warszawie swe skarby - węgiel, koks, energię i masę innych dóbr, a przede wszystkim swoją pracę - a w zamian dostaje ochłapy, to zaczyna myśleć, jak wrócić do przedwojennej autonomii. Jeśli przedsiębiorca widzi w urzędniku tylko przeciwnika, to też nie ma mowy o dobrej współpracy.

Problem w tym, że takie wzajemne kiwanie się do niczego dobrego nie prowadzi. Jeśli bowiem wspomniany wkurzony Kowalski i Masztalski zaczną unikać podatków, to państwo ściągnie je z kogoś innego. Policja, szkoły czy szpitale muszą istnieć i jakoś funkcjonować. Jeśli więcej wytarga Śląskie, to bidne pozostanie Podlaskie - bo politycy i tak sobie wykroją kasę na swe luksusowe życie.

Tak więc ani unikanie podatków, ani dzielenie kraju na autonomiczne "landy" nie jest dobre, szczególnie dla tak młodego państwa jak nasze. Tu raczej trzeba pogodzić śląską solidność z solidarnością, która zrodziła się kiedyś w Gdańsku. Czy jednako ktoś jeszcze pamięta, co to jest?

[b]WIĘCEJ OPINII NA DZIENNIKZACHODNI.PL [CZYTAJ][/b]

*Artur Hajzer nie żyje. Tragedia na Gasherbrum ZDJĘCIA
*Superbudowa 2013. Wybieramy najlepszą inwestycję woj. śląskiego ZAGŁOSUJ
*Marsz Autonomii 13 lipca 2013: PROGRAM, LISTA OBECNOŚCI
*Jak zdać egzamin na prawo jazdy? ZOBACZ WIDEOTESTY i CZYTAJ PODPOWIEDZI