Weź tarczycę pod kontrolę. Zrób badanie krwi i oznaczenie TSH

Tarczyca to niewielki gruczoł położony u podstawy szyi. Produkuje ona i wydziela do krwi trzy hormony: tyroksynę (T4), trijodotyroninę (T3) oraz kalcyroninę. Mają one zapewnić prawidłowe działanie wszystkich tkanek i narządów.
Już w okresie życia płodowego i przez pierwsze dwa lata po urodzeniu hormony tarczycy wpływają na rozwój mózgu. Ponadto regulują one wzrastanie i dojrzewanie. Przez całe życie mają wpływ m.in. na pracę serca, jelit, jajników, a także na procesy intelektualne czy nastrój.

Uwaga na objawy

Wyróżnić można dwa podstawowe zaburzenia funkcjonowania tarczycy - niedoczynność i nadczynność. Poza tym często występują także: wole obojętne, guzki, zapalenia i rak tarczycy.

Niedoczynność tarczycy (zwana także hypotyreozą) to jedno z najczęściej występujących zaburzeń tego narządu, pięciokrotnie częściej dotyczy kobiet niż mężczyzn. Najczęściej dotyka ona kobiet w wieku 40-60 lat. Ryzyko wystąpienia tej choroby wzrasta z wiekiem, jednak cierpią na nią także ludzie młodzi, a nawet dzieci.

- Do niedoczynności dochodzi wtedy, gdy gruczoł nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości hormonów - mówi dr n. med. Leszek Pietz, endokrynolog. Ich zbyt mała ilość spowalnia metabolizm, a co za tym idzie powoduje uczucie zimna czy zmęczenie.

- Osoby zmagające się z niedoczynnością często mimo racjonalnej diety i aktywności fizycznej, tyją, a także mają podwyższone ciśnienie i zwiększoną ilość cholesterolu we krwi - dodaje endokrynolog.

Ponadto do objawów choroby zalicza się: problemy z pamięcią, stany depresyjne, zaburzenia miesiączkowania, niepłodność, bóle stawów i mięśni, wypadanie włosów, suchość skóry, a także obniżenie libido.

Choroba Hashimoto, czyli przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest to najczęściej występujące zapalenie gruczołu tarczowego. Powoduje pojawienie się procesu zapalnego, który prowadzi do niszczenia komórek tarczycy przez wytworzone w organizmie przeciwciała. W efekcie dochodzi do zmniejszenia produkcji hormonów gruczołu tarczowego. Warto również zdawać sobie sprawę z dodatkowego zagrożenia, jakim jest dziedziczność choroby, a także większe (nawet dwudziestokrotnie!) prawdopodobieństwo zachorowania u kobiet.
Nadczynność tarczycy, która spowodowana jest produkcją zbyt dużej ilości hormonów, dotyka około 2 proc. dorosłych Polaków. Podstawowym objawem jest powiększenie tarczycy, zwane wolem tarczycy. W przypadku tego zaburzenia zbyt duże stężenie hormonów przyspiesza metabolizm, co z kolei powoduje chudnięcie, nadmierną pobudliwość, nerwowość, niepokój czy osłabienie siły mięśni.

Nieleczona nadczynność tarczycy może doprowadzić do przełomu tarczycowego, którego skutkiem jest niewydolność wielonarządowa i brak wydolności układu pokarmowego i krążenia.

Objawami choroby są także: przyspieszona czynność serca, wytrzeszcz oczu, drżenie rąk, uczucie osłabienia, biegunki, kłopoty ze snem, wzmożona potliwość i rzadsze miesiączki.

Podstawowe rozpoznanie

Jeśli zaobserwujemy u siebie niepokojące objawy, które mogą wskazywać na zaburzenia pracy tarczycy, trzeba zgłosić się do endokrynologa, który zdecyduje, jakie badania należy wykonać.

- Diagnostykę rozpoczyna się zazwyczaj od badania krwi, które ma na celu oznaczenie poziomu TSH - hormonu wydzielanego przez przysadkę mózgową, który pobudza do pracy tarczycę. Jeśli stężenie jest niższe od minimalnego, mamy do czynienia z nadczynnością tarczycy, natomiast stężenie powyżej górnej granicy oznacza niedoczynność - wyjaśnia dr Leszek Pietz.
Jeśli wartość TSH nie mieści się w normie, bada się krew pod kątem poziomu poszczególnych hormonów tarczycy - tyroksyny (T4) i trijodotyroniny (T3). Pozwala to na dokładną ocenę zaburzeń. Potwierdzenie diagnozy można uzyskać także przez oznaczenie TRH - neurohormonu wytwarzanego przez podwzgórze, który uwalnia TSH.
Poza oznaczeniem poziomu hormonów we krwi - tarczycę można zbadać również m.in. za pomocą USG, scyntygrafii, biopsji czy też przez wykonanie rentgena klatki piersiowej.

USG tarczycy pokazuje, jaka jest wielkość gruczołu i czy są w nim guzki. W ten sposób badane są także węzły chłonne. - Badanie pozwala również ocenić echogenność tarczycy. Jeśli fragment płata ma wyższą lub niższą echogenność, możliwe jest wystąpienie guzków, zwapnień, torbieli lub powiększonych naczyń - mówi dr Leszek Pietz.

Ważna profilaktyka

Choroby tarczycy mogą w dużym stopniu utrudniać nasze funkcjonowanie, gdyż wiążą się często z bardzo dokuczliwymi objawami, które wpływają zarówno na kondycję fizyczną, jak i psychiczną chorego. Nie powinniśmy jednak traktować schorzenia jak wyroku. O ile choroba tarczycy nie jest wrodzona, istnieje wiele form leczenia, a w niektórych przypadkach także odpowiednio dobrana profilaktyka może w dużym stopniu przywrócić nam zdrowie. Najważniejsze jest wczesne rozpoznanie choroby i podjęcie kroków, które nie dopuszczą do zagrożenia zdrowia. Niezależnie, czy chorujemy na niedoczynność, czy nadczynność tarczycy, celem jest przywrócenie prawidłowej pracy gospodarki hormonalnej gruczołu tarczowego.

Dużą rolę w zapobieganiu chorobie pełni profilaktyka. Przeanalizujmy naszą dietę - czy dostarczamy naszemu organizmowi ważny dla tarczycy pierwiastek, jakim jest jod? Kiedy ostatnio wykonywaliśmy USG tarczycy i jamy brzusznej, czy choćby badaliśmy poziom wolnych hormonów tego gruczołu we krwi? Musimy uświadomić sobie, iż te elementarne badania dadzą nam odpowiedzi na wszystkie pytania i pomogą w postawieniu diagnozy. Nie bójmy się zatem walczyć o nasze zdrowie.

*BURZOWA MAPA POLSKI ONLINE Gdzie jest burza i przygotuj się [RADAR BURZOWY]
*Tak wygląda certyfikowany dom pasywny w Bielsku-Białej. Ogrzewanie to tylko 400 zł rocznie
*Przepisy drogowe od 18 maja 2015: 50 km/h + odebranie prawa jazdy
*Samochód staranował w przystanek w Chorzowie. Kobieta w szpitalu
*Śląsk Plus. Górny Śląsk jest piękny ZDJĘCIA INTERAKTYWNE