Wicepremier Ukrainy: Jesteśmy tak silni, jak jesteśmy zjednoczeni

Pani Premier, Polska stała się krajem schronienia dla Ukraińców uciekających przed pełnowymiarową agresją rosyjską. Wśród nich przeważają kobiety i dzieci. Według danych Biura Wysokiego Komisarza ONZ ds. Uchodźców, na połowę kwietnia 2023 r. w Polsce przebywa 1,5 mln Ukraińców, którzy otrzymali tymczasową ochronę. Dzieci znajdują w Polsce schronienie i edukację. Jaką rolę odegrają w odbudowie Ukrainy?

Od pierwszych dni pełnowymiarowej inwazji Polska otworzyła drzwi dla uciekających przed wojną Ukraińców. Były to głównie kobiety z dziećmi, a także osoby starsze. Polacy przyjęli ich z całego serca i udzielili wszechstronnej pomocy humanitarnej. Rzeczpospolita Polska zatwierdziła szereg aktów prawnych mających na celu ochronę praw Ukraińców i stworzenie komfortowych warunków dla naszych obywateli. Ukraina jest niezmiernie wdzięczna za ten przejaw prawdziwej chrześcijańskiej miłości.

Jestem szczególnie wdzięczna za wsparcie dla naszych dzieci. Polska dokłada wszelkich starań, aby zapewnić ukraińskim dzieciom dostęp do edukacji, zarówno w polskich, jak i ukraińskich placówkach oświatowych. W szczególności Polacy odpowiedzieli na naszą prośbę o zorganizowanie możliwości zdawania przez nasze dzieci ukraińskiego egzaminu - Narodowego Testu Wieloprzedmiotowego. Jest dla nas bardzo ważne, aby absolwenci naszych szkół mieli możliwość dostania się na ukraińskie uczelnie wyższe. Młodzi ludzie to przyszłość naszego kraju. Dlatego jesteśmy wdzięczni wszystkim krajom partnerskim, które uratowały nasze dzieci, nasz potencjał, naszą przyszłość.

Odbudowa Ukrainy to złożony proces. Jest to misja całego narodu ukraińskiego. Mamy nadzieję, że ukraińska młodzież, która znalazła schronienie za granicą, wkrótce wróci do domu i wspólnie odbudujemy nowe życie. To jest siła, która będzie odgrywała wiodącą rolę w tym procesie. Ich miłość do ojczyzny to klucz do odbudowy Ukrainy, a ich wykształcenie i talent to klucz do wzrostu gospodarczego.

Jak wspólne doświadczenia wpłyną na współpracę naszych dwóch narodów po zakończeniu wojny? Nasze dzieci chodzą razem do szkoły, pracujemy razem, nawiązujemy przyjaźnie. Czy możemy powiedzieć, że jest to jeden z wymiarów (ten rzeczywisty) integracji europejskiej Ukraińców spowodowany przez wojnę?

Jeszcze nigdy w historii Polacy i Ukraińcy nie byli tak blisko siebie jak dziś. Staliśmy się braterskimi narodami. Kiedy mówimy o przyjaźni między Polską a Ukrainą, to mówimy nie tylko o przyjaźni na poziomie prezydentów i rządów. To jest prawdziwa przyjaźń na poziomie narodów. Każdy Ukrainiec, który znalazł schronienie w Polsce, ma teraz prawdziwych przyjaciół wśród Polaków. Dzieje się tak dlatego, że mamy wspólne wartości i wspólną przyszłość w rodzinie europejskiej.

Ukraińcy studiują i pracują razem z Polakami. To znaczy, że są w tym samym wymiarze, w jednym środowisku kulturowym. To jest nieoceniona wymiana doświadczeń. Polacy wykazują zainteresowanie kulturą ukraińską i wykazują chęć nauki języka ukraińskiego. Za to Ukraińcy integrują się ze środowiskiem europejskim. Zdobywają nowe doświadczenia i wiedzę, w szczególności w dziedzinie zarządzania i w biznesie. Jakkolwiek dziwnie by to nie brzmiało, wojna stała się katalizatorem europejskiej integracji Ukraińców - kiedy nasi obywatele wrócą do ojczyzny, wykorzystają zdobyte doświadczenie w praktyce i odbudują europejską Ukrainę.

Śmiało można stwierdzić, że Niemcy i Francja musiały zmienić swoje postępowanie polegające na hegemonii w Europie. Wojna zmieniła układ sił w Europie. Kraje Europy Środkowo-Wschodniej nie skupiają się już na Niemczech i Francji, biorąc udział w projektach gospodarczych, energetycznych, infrastrukturalnych. I udzielając pomocy Ukrainie. Czy uważa Pani, że zostało to dostrzeżone?

Nasza siła tkwi w naszej jedności. Jesteśmy tak silni, jak jesteśmy zjednoczeni. Polska demonstruje bezkompromisowe poparcie dla integracji Ukrainy z Unią Europejską. To Wasze państwo jest rzecznikiem interesów Ukrainy na kontynencie europejskim. Nie czekając na zgodę krajów Europy Zachodniej, takich jak Niemcy i Francja, Polska wykazała się odwagą, by przejąć inicjatywę w pomocy wojskowej dla Ukrainy. Jedność, odwaga i szybkość wygrywają w tej wojnie. Nikt nie rozumie tego lepiej niż Polska.

Nasze kraje zmieniają układ sił w Europie. My, jako kraje graniczące z państwem terrorystycznym, staliśmy się tarczą dla całej Europy. Od stabilności naszych państw zależy bezpieczeństwo nie tylko na kontynencie europejskim, ale w całym cywilizowanym świecie. Społeczność globalna musi to zrozumieć i uznać