Widoki z dachu Elektrowni Łagisza w Będzinie zapierają dech w piersiach. Widać całą okolicę, a przy dobrej pogodzie Beskidy

Elektrownia Łagisza to zespół charakterystycznych budynków oraz obiektów, które widoczne są w Zagłębiu z daleka. Nie powinno to jednak dziwić, bowiem chłodnie kominowe mają 90 metrów wysokości, a same biało-czerwone kominy są jeszcze wyższe. Łatwo dostrzec także niebieski budynek, który kryje w sobie całą technologię, wykorzystywaną w procesie wytwarzania energii. I to właśnie z dachu tego budynku rozpościera się świetny widok. Stojąc na wysokości 74 metrów można poczuć się jak na dachu wieżowca.

Dlatego z łatwością ujrzymy stąd sporą część Dąbrowy Górniczej. Widać bazylikę Najświętszej Maryi Panny Anielskiej, Superjednostkę, wieżowiec z napisem Spółdzielnia Mieszkaniowa „Lokator” na Redenie, bloki na osiedlu Mydlice. Bez problemu wypatrzymy też między innymi byłą Hutę Katowice – dziś ArcelorMittal Poland.

Wystarczy skierować wzrok w drugą stronę i naszym oczom ukazuje się między innymi słynna sosnowiecka Żyleta, a więc budynek Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego, centra logistyczne na terenie gminy Psary, a nawet odległy budynek Gminnego Ośrodka Kultury. Co jeszcze widać z dachu Elektrowni Łagisza w Będzinie? Zapraszamy do naszej galerii zdjęciowej.

Decyzja o budowie Elektrowni Łagisza w Będzinie zapadła 17 stycznia 1958 roku. W tym okresie energetyka skierowana była na rozwój układów blokowych elektrowni. Poszukiwano też optymalnego wytwórcy głównych urządzeń elektrowni. Opierano się na dostawcach zagranicznych. I tak w elektrowni „Blachownia” zainstalowano urządzenia firm niemieckich (RFN) Pauker i Siemens, w Sierszy były to urządzenia francuskie a w Łagiszy zdecydowano się na urządzenia angielskie, tworząc w ten sposób typoszereg elektrowni 120 MW.

Projekt nowej elektrowni opracowało Biuro Projektów Energetycznych „Energoprojekt” w Katowicach. Generalnym wykonawcą zostało Krakowskie Przedsiębiorstwo Budowy Elektrowni i Przemysłu. Pierwszy etap budowy elektrowni polegał na zainstalowaniu 2 bloków energetycznych o mocy 120 MW każdy. Dostawcami podstawowych urządzeń elektrowni oraz dokumentacji związanej z ich montażem były firmy: Babcock and Wilcox – kocioł typu OP380, a dla turbiny typu ZK120 i generatora typu TGH120 AEI/Metropoliten Wickers.

Początek pierwszego etapu budowy w Łagiszy to marzec 1960r. 1 października 1963 oddano do eksploatacji pierwszy blok energetyczny, a 11 marca 1964 przekazano do eksploatacji blok nr 2.

We wrześniu 1965 roku rozpoczął się drugi etap budowy „Łagiszy". Generalnym wykonawcą zostało Śląskie Przedsiębiorstwo Budowy Elektrowni i Przemysłu w Katowicach. Przekazanie do eksploatacji pięciu kolejnych bloków o mocy 125 MW każdy trwało od kwietnia 1969 roku do grudnia 1970 roku. Drugi etap budowy elektrowni był etapem całkowicie polskim. Turbiny dostarczył „Zamech” Elbląg, kotły - Raciborska Fabryka Kotłów, a generatory „Dolmel” Wrocław.

Lata 80. to początek produkcji ciepła na skalę przemysłową. Wtedy powstała część ciepłownicza elektrowni. Wybudowano i uruchomiono dwa kotły wodne WP-70 po 81,4 MW każdy oraz stację ciepłowniczą o mocy łącznej 56 MWt.

Dziś podstawowym przedmiotem działania Elektrowni Łagisza, należącej do Tauronu Wytwarzanie, jest: produkcja energii elektrycznej, produkcja, przesył i sprzedaż ciepła, wykonywanie i sprzedaż usług w zakresie projektowania, remontów, konserwacji, napraw i modernizacji urządzeń energetycznych, elektrycznych, transportowych i innych, służących do wytwarzania energii elektrycznej i ciepła.