William Szekspir „Hamlet" RECENZJA: czy klasyka literatury może zainteresować nastolatków?

„Hamlet” Wiliama Szekspira to został napisany na przełomie XVI i XVII wieku. Każdy chyba kojarzy te słowa: „Być albo nie być, oto jest pytanie” wypowiedziane przez tytułowego bohatera w akcie trzecim, scenie pierwszej. Plakietka z napisem ,,lektura szkolna” skutecznie odstrasza potencjalnych czytelników. Pomimo znaku ostrzegawczego, sprawdziłam zawartość tej starej opowieści i zostałam pozytywnie zaskoczona.

„Hamlet” to sztuka napisana w formie dramatu, której akcja odbywa się na duńskim dworze. Tytułowy bohater to książę o szalonym umyśle i sercu przepełnionym tęsknotą za ukochanym ojcem, który dwa miesiące wcześniej zmarł. Jego ogromny ból pogłębia wizyta ducha jego rodzica, proszącego aby go pomścił, bowiem stryj Hamleta wlał mu truciznę do ucha, kiedy ten zapadł w drzemkę w ogrodzie. Główny bohater jest zdeterminowany, by zgładzić swego wujka, który po zabójstwie objął tron Danii i poślubił żonę swego brata.

„Hamlet" to ciekawa i wciągająca lektura szkolna
Większość ludzi nie przepada za lekturami szkolnymi, bo ukazują one historyczną nudną rzeczywistość. Nie ma w nich żadnej akcji. Nie ma żadnej fantastyki. Nie ma żadnego ciekawie poprowadzonego wątku miłosnego. Nie ma żadnej zagadki do rozwikłania. Tego sztuce Williama Shakespeare’a nie można zarzucić. Można w niej znaleźć elementy budujące przyspieszoną akcję: świat pełen intryg królewskiego dworu, chęć zemsty, zazdrość. Jest w niej również oczywiście duch, którego do elementów rzeczywistych się nie zalicza. Mamy w niej również zagadkę: czy Hamlet przypadkiem nie wymyślił sobie, że dostrzegł swego zmarłego ojca? Wątku romantycznego również nie zabrakło. Książę Danii żywił głębokie uczucia do Ofelii, pięknej i szlachetnej córki Poloniusza. Według mnie każdy czytelnik, nieważne czy jest wielbicielem fantastyki czy romansów, znajdzie w tej sztuce godną przeczytania historię.

„Hamlet” nie tylko jest interesującą sztuką. Wpłynęła ona na moje emocje. Przez całą historię czułam ból i stratę, jaką poniósł książę Danii. Było mu jeszcze ciężej, gdyż w zamku czyhali na niego zdrajcy, osoby niegodne zaufania i szpiedzy jego stryja, próbującego dokończyć swoje „mordercze dzieło”. Nie mógł nawet liczyć na swoją matkę-rodzicielkę, która uważała go za szaleńca ani na kolegów ze studiów – Rozenkranca i Gildensterna, należących do kręgu „wiernych poddanych” władcy Danii, gotowych poświęcić życie przyjaciela dla niego. W świecie pełnym intryg na królewskim dworze tylko jeden jedyny człowiek był godny zaufania. Na imię miał Horacy, a w jego szczerego oddania Hamletowi, nikt nie mógł wątpić.

William Szekspir „Hamlet": fabuła dramatu
Wielu z nas będąc dziećmi pragnęło zostać księżniczką, królem lub rycerzem na dworze. Myślimy, że to cudowne życie obfitujące w złoto, srebro, uwielbienie i władzę. Nie wiemy, jednak jaka była prawda. W świecie królewskiego dworu brat morduje brata, a młodzieniec o pomieszanym umyśle próbuje zbyt usilnie poczuć słodycz zemsty. Jako miłośniczka historii polecam „Hamleta” każdemu, kogo interesuje, jak wyglądało życie królów na średniowiecznych dworach. Sztuka Williama Szekspira powinna zaspokoić ciekawość i głód wiedzy takich osób.

Jedną z piękniejszych cnót zawartych w dramacie jest miłość dziecka do rodzica. Nie można zaprzeczyć, że Hamlet kochał swojego tatę, którego stracił. Jego chęć zemsty i ból pokazuje, jak bardzo był zżyty ze swoim rodzicielem, pomimo chłodu i zdystansowania, jakie przeważnie panują w królewskich rodzinach. Po jego śmierci tytułowy bohater poczuł ogromną pustkę, której nic nie mogło zapełnić. Nawet dawni koledzy. Nawet ukochana Ofelia. Nawet trupa na jego usługach.

Emocje podczas lektury gwarantowane
To daje nam przestrogę na przyszłość, byśmy nie zapominali o naszych rodzicach, bo pewnego dnia może nam ich zabraknąć. Warto przeczytać „Hamleta”, by chociaż zobaczyć, jak nasze życie wyglądałoby bez ukochanych osób. Przestańmy narzekać na nie. Cieszmy się ich towarzystwem, bo pewnego dnia może ich zabraknąć i wtedy będziemy żałować niespędzonych z nimi chwil.

„Hamlet” Williama Szekspira nie jest taki jak jego „lekturowi bracia". Nie jest ani monotonny, ani o nieciekawej fabule. Ma w sobie cenne prawdy życiowe i pielęgnuje rodzinne wartości. Jeśli przypadkiem natraficie podczas swoich długich poszukiwaniach w bibliotece na tę sztukę, wypożyczcie ją bez najmniejszego wahania. Ja już podzieliłam się z wami moją opinią i z czystym sumieniem oddaję „Hamleta” w Wasze ręce.

Marsz dla Życia w Rybniku

Słynna Gabi Gold w studiu Dziennika Zachodniego