Wodociągi Zabrze: powiadomienia o awariach, e-faktury, informacje. Dostarczają nam wodę i oczyszczają ścieki sanitarne

Zabrzańskie wodociągi dbają o to, aby mieszkańcy mieli dobrej jakości wodę. Mają też pod swoim skrzydłami stacje uzdatniania wody oraz oczyszczalne ścieków. Zabrzańskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Zabrzu oferuje wszystkim zainteresowanym klientom możliwość otrzymywania faktury w formie elektronicznej na wskazany adres mailowy. Dodatkowo na życzenie klienta wysyłany jest sms informujący o fakcie przesłania e-faktury oraz kwocie do zapłaty. Powyższa usługa jest bezpłatna.

Aby otrzymywać e-faktury należy wypełnić formularz akceptacji dostępny w Biurze Obsługi Klienta lub na stronie internetowej i podpisany dostarczyć do wodociągów osobiście lub korespondencyjnie.

Klienci zarejestrowani w IBOK mogą dokonać akceptacji e –faktury aktywując e-fakturę za pośrednictwem IBOK w zakładce e-faktura.

W przypadku pytań należy się kontaktować pod numerem tel. 32/275-52-30 , 32/275-52-31

ZPWiK Sp. z o.o. uruchomiło darmową usługę powiadomień SMS-owych o awariach oraz wyłączeniach wody w 18 dzielnicach na terenie miasta Zabrze. SMS-y będą wysyłane codziennie od godziny 6.00 do godziny 22.00.
Treść SMS-a będzie następująca:

AWARIA: tutaj podane będzie przybliżone miejsce awarii REJON: tutaj podane będą nazwy ulic, w jakich może nie być wody CZAS: przewidywany termin usunięcia awarii podany w godzinach, lub od której, do której godziny.
np. AWARIA: Wolności 215 REJON: Wolności od 200 do 230, Torowa, Podgórna CZAS: 2 godziny.
Aby zapisać się do usługi, należy wysłać SMS-a na numer 664 071 500 o treści: prefiks, gdzie prefiks jest numerem dzielnicy. Koszt wysłania SMS jest uzależniony od operatora.

Zabrzańskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Gminy Zabrze, powstałą 2 listopada 1995 r. w wyniku przekształcenia Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji – Zakład nr 8. Spółka zatrudnia obecnie 330 osoby i zajmuje się w szczególności:

1. poborem, uzdatnianiem i dostarczaniem wody
2. odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków sanitarnych
3. bilansowaniem potrzeb w zakresie gospodarki wodnej i ściekowej
4. kontrolą gospodarki wodno-ściekowej oraz jakości wody i ścieków
5. wykonywaniem oznaczeń analitycznych wody i ścieków we własnym akredytowanym laboratorium
6. naprawą, legalizacją i montażem wodomierzy
7. uzgodnieniami projektów i wydawaniem warunków podłączenia do sieci wodociągowej
8. i sieci kanalizacji sanitarnej.

Pierwsze wzmianki na temat działalności wodociągów w Zabrzu sięgają XIX wieku. Rozwój nastąpił na początku XX wieku. Wtedy to powstał zbiornik wieżowy przy ulicy Zamoyskiego oraz pierwsze oczyszczalnie ścieków w Maciejowie, Mikulczycach i Biskupicach.
Zabrzańskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o. w obecnej formie organizacyjnej powstała w 1995 r. Głównym zadaniem ZPWiK Sp. z o.o. jest zapewnienie ciągłości dostaw wody dla mieszkańców Zabrza, odbiór ścieków oraz ich oczyszczanie.
Miasto Zabrze zasilane jest w wodę w prawie 60% z dwóch głębinowych ujęć własnych: w Grzybowicach i Mikulczycach. Swoją działalność ZPWiK Sp. z o.o. prowadzi na 486 km sieci wodociągowej i 419 km sieci kanalizacyjnej. Ponadto Spółka eksploatuje 5 studni głębinowych, 49 przepompowni ścieków oraz 2 oczyszczalnie ścieków.

1881 r.
Budowa przez Królewską Inspekcję Górniczą w Zabrzu krótkiego odcinka wodociągu z szybów „Poremba” kopalni „Konigin Luise” do budynków mieszkalnych kolonii B w Zaborzu – montując na tym osiedlu pompy (zdroje) uliczne.

26.07. i 4 sierpień 1883 r.
Podpisanie umowy pomiędzy Gminą Zabrze i Królewską Inspekcję Górniczą w Zabrzu na dostawę wody dołowej z szybów „Poremba” kopalni „Konigin Luise” na potrzeby ludności Gminy i kilku zakładów pracy.

Lata 1892 – 1895
Budowa wodociągu Zawada – Zabrze.

Lata 1906 – 1909
Budowa wodociągu z kopalni „Abwehr” w Mikulczycach do Zabrza. Budowa wieży ciśnień w Zabrzu.

Lata 1911 – 1918
Budowa pierwszej sieci kanalizacyjnej w Zabrzu.

Lata 1917 – 1936
Budowa oczyszczalni Zabrze – Maciejów.

7 grudnia 1950 r.
Utworzenie Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Zabrzu.

1.01.1976 r.
Włączenie Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Zabrzu (jako zakładu Nr 8) do Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Katowicach.

Lata 1983 – 1998
Budowa oczyszczalni „Śródmieście” w Zabrzu – Maciejowie.

1.08.1991 r.
Utworzenie Rejonowego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Zabrzu.

2.11.1995 r.
Utworzenie Zabrzańskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o. w Zabrzu.

:

• Prezes Zarządu - Dyrektor Naczelny - mgr inż. Piotr Niemiec
• Członek Zarządu - Dyrektor d/s Technicznych - mgr inż. Damian Pieter
• Członek Zarządu - Dyrektor d/s Produkcji Wody i Ochrony Środowiska - mgr inż. Zdzisław Trzepizur

• Prokurent - Dyrektor d/s Ekonomicznych - Główny Księgowy - mgr Marcin Radoń

  COMPONENT {"params":{"text":"Skład Rady Nadzorczej:","id":"sklad-rady-nadzorczej"},"component":"subheading"}

  • Przewodniczący - Grzegorz Janecki

  • Zastępca Przewodniczącego - Wojciech Tulaja

  • Sekretarz - Arleta Naramska

    COMPONENT {"params":{"text":"Członkowie:","id":"czlonkowie"},"component":"subheading"}

  • Grażyna Pęciak

  • Bartłomiej Szewczyk

Zabrzańskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o.
41-800 Zabrze, ul. Wolności 215

NIP: 648-00-00-278, REGON: 272730182, KRS Sąd Rejonowy w Gliwicach: 0000043723
Kapitał zakładowy 239 547 500,00 zł, wpłacony w całości
konto: ING Bank Śląski SA I Oddz. w Zabrzu nr: 89 1050 1230 1000 0002 0031 7840

41-800 Zabrze, ul. Wolności 215
Mapa dojazdu:

ul. Pestalozziego 10, 41-819 Zabrze, tel 32/ 276 17 04
Kierownik: mgr inż. Ilona Kowalczyk

Oczyszczalnia ścieków Śródmieście w Zabrzu, została oddana do eksploatacji 29 września 1998 roku. Budowę w całości finansowała Gmina Zabrze (po części korzystając z pożyczek z Wojewódzkiego i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska). Generalnym wykonawcą obiektu – nagrodzonego tytułem Budowa Roku 1998 w kategorii inwestycji gminnych – była „Hydrobudowa Śląsk” SA w Katowicach. Dokumentację projektową opracowało Biuro Projektów Budownictwa Komunalnego w Katowicach. Oczyszczalnię ścieków zrealizowano jako mechaniczno-biologiczną, wykorzystującą wielofazowy proces osadu czynnego do usuwania ze ścieków węgla organicznego, azotu i fosforu, co pozwalało utrzymywać bardzo wysoki stopień jakości ścieków oczyszczonych.

W grudniu 2008 roku, po 10 latach eksploatacji, zakończono przebudowę obiektu, wynikającą m.in.: z konieczności zwiększenia stopnia oczyszczania ścieków zapewniającego spełnienie wymagań jakościowych zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, z przyjęcia dodatkowej ilości ścieków w wyniku włączenia do zlewni oczyszczalni dzielnic objętych projektem poprawy gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy Zabrze, podniesienia efektywności istniejących urządzeń oraz poprawy ich stanu technicznego. Przebudowa, realizowana była w ramach projektu pn. „Poprawa gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy Zabrze”, a dofinansowana została ze środków Funduszu Spójności. Inwestycja otrzymała wyróżnienie w kategorii „Obiekty ochrony środowiska i obiekty przemysłowo-inżynieryjne”.

W 2012 roku w celu likwidacji uciążliwości zapachowej oczyszczalni dla otoczenia, przystąpiono do realizacji inwestycji w ramach II etapu projektu pn. „Poprawa gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy Zabrze”, dofinansowanej ze środków Funduszu Spójności, polegającej na hermetyzacji i dezodoryzacji wybranych obiektów.

Dopływające do oczyszczalni ścieki przepływają w pierwszej kolejności przez ręczną kratę wstępną, która służy do zatrzymywania dużych zanieczyszczeń stałych, a następnie przez zespół trzech, równolegle pracujących krat gęstych schodkowych. Powstające skratki są wynoszone do transportera ślimakowego, zrzucane do płuczki, a następnie do praski skratek i przenośnika, gdzie zachodzi płukanie, odwadnianie, dezynfekcja i zrzut do kontenera, a następnie wywóz poza teren oczyszczalni. W razie wystąpienia awarii krat mechanicznych możliwe jest uruchomienie kraty ręcznej średniej gęstości.
Kolejnym elementem procesowym są dwa zhermetyzowane dwukomorowe napowietrzane piaskowniki, gdzie ze ścieków usuwana jest zawiesina mineralna (piasek). Części mineralne opadają na dno koryta piaskownika, a następnie przenośnikiem ślimakowym transportowane są do leja, a stamtąd pompowane do separatora (płuczki) piasku, gdzie następuje płukanie piasku. Oczyszczony piasek jest podawany transporterem ukośnym do kontenera. Po jego napełnieniu zawartość jest wywożona i unieszkodliwiana. Proces transportu i separacji piasku jest w pełni zautomatyzowany.

Ścieki mechanicznie podczyszczone na kratach i w piaskowniku pompowane są przez pompownię główną do zhermetyzowanego osadnika wstępnego, gdzie następuje wytrącanie łatwoopadalnych zawiesin. Wstępna sedymentacja odciąża stopień biologiczny przez częściową redukcję ładunku zanieczyszczeń, poprawia się proces fermentacji oraz umożliwia generację LKT potrzebnych w procesie denitryfikacji. W przypadku, gdy jakość ścieków dopływających nie odpowiada zadanym parametrom istnieje możliwość przekierowania ścieków do zbiornika retencyjnego. Zawartość zbiornika odprowadzana jest sukcesywnie do części biologicznej oczyszczalni.

Z osadnika wstępnego i zbiornika retencyjnego ścieki pompowane są przez pompownię IIo do dwóch bloków technologicznych, gdzie najpierw trafiają do komory defosfatacji, a następnie przepływają do komór denitryfikacji i nitryfikacji. Osad recyrkulowany z osadników wtórnych kierowany jest do komór predenitryfikacji. W komorach defosfatacji i denitryfikacji ścieki poddawane są intensywnemu mieszaniu z wykorzystaniem mieszadeł wolnoobrotowych, natomiast w komorach nitryfikacji ścieki napowietrzane są za pomocą sprężonego powietrza z wykorzystaniem rusztów napowietrzających. W celu uzyskania właściwego efektu usuwania azotu zastosowano recyrkulację wewnętrzną ścieków z komory nitryfikacji do komór denitryfikacji. Biologiczny proces usuwania zanieczyszczeń, wspomagany jest, w razie potrzeby, chemicznym strącaniem fosforu.

Ścieki z bloków technologicznych odpływają do osadników wtórnych, skąd po sklarowaniu kierowane są do odbiornika - rzeki Bytomki. Oczyszczone ścieki wykorzystywane są również do celów technologicznych i technicznych oczyszczalni (zasilanie węzła obróbki skratek i piasku, płukanie urządzeń do zagęszczania i odwadniania osadu).

Wydzielany w osadniku wstępnym osad kierowany przez pompownię osadu wstępnego do zagęszczaczy grawitacyjnych/fermenterów, poddawany jest hydrolizie (fermentacji kwaśnej) prowadzącej do wytworzenia lotnych kwasów tłuszczowych (LKT). Bogate w LKT wody nadosadowe z zagęszczaczy – jako źródło węgla organicznego – odprowadzane są do pompowni LKT i dalej tłoczone do komór denitryfikacji. Zagęszczony osad wstępny kierowany jest do pompowni osadu, skąd część osadu zawracana jest do fermenterów, a część odprowadzana do zbiornika osadu mieszanego, celem dalszej przeróbki. Do zbiornika osadu mieszanego kierowany jest również produkt uboczny procesu oczyszczania ścieków - osad nadmierny, zagęszczany przy współudziale polimeru w zagęszczaczach mechanicznych.

Mieszanina osadu surowego i nadmiernego doprowadzona jest do dwóch, pracujących równolegle zamkniętych, podgrzewanych komór fermentacyjnych, gdzie ulega procesowi beztlenowego rozkładu. Czas fermentacji wynosi średnio ok. 30 dni. Produktem ubocznym jest biogaz, zawierający m.in. około 65% metanu. Osad przefermentowany w komorach WKF Io, przelewa się grawitacyjnie do komór WKF IIo, które służą do jego retencjonowania oraz odgazowania.

Przefermentowany osad przy wspomaganiu odpowiedniego polimeru odwadniany jest na wirówkach dekantacyjnych, a następnie higienizowany wapnem. Odwodniony osad, o stężeniu suchej masy około 25 % transportowany jest przenośnikami ślimakowymi do kontenerów i na bieżąco wywożony poza teren oczyszczalni oraz unieszkodliwiany zgodnie z obowiązującymi przepisami ochrony środowiska.

Powstający w wyniku fermentacji biogaz ujmowany z komór fermentacyjnych WKF Io i poddawany odsiarczeniu na złożu rudy darniowej, wykorzystany jest jako paliwo do dwóch agregatów prądotwórczych/jednostek kogeneracyjnych, w wyniku czego uzyskuje się energię elektryczną i ciepło lub do zasilania kotłów C.O. Uzyskane ciepło, zarówno z jednostek kogeneracyjnych jak i kotłowni, służy do ogrzewania obiektów na terenie oczyszczalni ścieków, w tym komór fermentacyjnych. Biogaz retencjonowany jest w zbiorniku biogazu, natomiast jego nadmiar może ulegać spaleniu na pochodni biogazowej.

Substancje charakterystyczne, które mają wpływ na intensywność zapachową czyli odoroczynną są ujmowane z poszczególnych urządzeń i kierowane na filtry biologiczne wypełnione mieszaniną trocin, kory drzewnej i wełny kokosowej oraz na filtry wypełnione węglem aktywnym. Działanie filtrów obejmuje mechaniczne zatrzymanie aerozoli (mikroorganizmów) oraz biologiczne utlenienie lotnych substancji chemicznych (amoniaku, siarkowodoru, merkaptanów itp.).
Przebieg procesów technologicznych jest monitorowany przez nadrzędny system kontroli i nadzoru

ul. Leśna 168, 41-800 Zabrze
Tel./fax (+4832) 271-46-83
Kierownik: mgr inż. Ilona Kowalczyk

Oczyszczalnia Zabrze-Mikulczyce przy ul. Leśnej 168 początki swe datuje na pierwszą połowę XX wieku. Już wówczas na tym terenie powstała oczyszczalnia ścieków – zbiorniki Imhoffa . Dzisiaj pozostałością po niej są dwa budynki: mieszkalny i budynek, który aktualnie został adoptowany na magazyn wapna chlorowanego.
Oczyszczalnia została oddana do użytku w 1989 roku. Jej projekt wykonało BPGW-Ś „Hydrosan” Gliwice w pierwszej połowie lat 80.
Obecny stan oczyszczalnia zawdzięcza modernizacji wykonanej w latach 2001-3 na bazie projektu wykonanego przez Przedsiębiorstwo Wdrożeniowo-Usługowe INSTER Sp. z o.o. Gliwice. Generalnym wykonawcą był Zakład Produkcyjno-Usługowy MIELCBUD Sp. z o.o. Zabrze.

• projektowa przepustowość 6300 m3/d,
• średnio dobowa przepustowość Qd śr. = 5000 m3/d,
• średnio godzinowy dopływ Q = 208 m3/h,
• LMR = 15.784 mieszkańców,
• Powierzchnia oczyszczalni 6,55 ha

• pompownie ścieków Io
• budynek krat
• pompownie ścieków IIo
• reaktor biologiczny
• osadniki wtórne
• stacja dmuchaw
• składowisko osadu odwodnionego

Ścieki komunalne dopływające do oczyszczalni ścieków z części północnej dzielnicy Zabrza – Mikulczyc przepompowywane są za pomocą pompowni Io na kratę mechaniczną zainstalowaną w budynku krat.

Na kratę dopływają również, w sposób grawitacyjny ścieki komunalne z południowej części terenu Mikulczyc. Na kracie następuje oddzielenie skratek zawartych w ściekach, które okresowo są wywożone na Miejskie Składowisko Odpadów w Zabrzu. W Hali Krat zainstalowana jest także zlewnia nieczystości Feko do odbierania nieczystości dowożonych wozami asenizacyjnymi.

Następnie ścieki dopływają do dwukomorowego piaskownika poziomego, gdzie następuje separacja ziarnistej zawiesiny zawartej w ściekach. Do usuwania piasku z dna komór piaskowych, piaskownika, służy specjalnie przystosowane do tego celu urządzenie mechaniczne – zgarniacz piasku. Piasek jest gromadzony na poletku piasku, z którego jest okresowo wywożony.

Oczyszczone mechanicznie ścieki (pozbawione skratek i zawiesiny mineralnej) kierowane są za pomocą pompowni IIo na wielofunkcyjny reaktor biologiczny. Do pompowni ścieków IIo kierowany jest również osad recyrkulowany, który wspólnie z oczyszczonymi mechanicznie ściekami komunalnymi jest przetłaczany do komory defosfatacji reaktora biologicznego.

W komorze defosfatacji następuje w warunkach beztlenowych uwolnienie związanych biologicznie fosforanów. Do wspomagania procesu defosfatacji służy instalacja dozowania związków żelaza (PIX).

Z komory defosfatacji ścieki kierowane są do komory denitryfikacji, do której jednocześnie recyrkulowane są ścieki z komory nitryfikacji. W komorze denitryfikacji w warunkach niedoboru tlenu następuje proces biologicznego usuwania azotu gazowego z jednoczesnym utlenieniem związków organicznych. Następnie ścieki doprowadzane są do komory nitryfikacji, gdzie w warunkach tlenowych zachodzi proces rozkładu substancji organicznych z jednoczesną nitryfikacją.

Źródłem powietrza są dmuchawy, które dostarczają odpowiednią ilość powietrza do rusztu napowietrzającego, zainstalowanego w reaktorze biologicznym, służącego do drobno pęcherzykowego napowietrzania ścieków.

Oczyszczone ścieki biologiczne odpływają z reaktora biologicznego do dwóch osadników wtórnych (radialnych), w których następuje rozdzielenie oczyszczonych ścieków od osadu czynnego. Ścieki oczyszczone odprowadzane są kanałem otwartym bezpośrednio do odbiornika, natomiast osad częściowy jest recyrkulowany do pompowni ścieków IIo a nadmierny, kierowany jest do komory czerpnej pompowni osadu nadmiernego. Na kanale odprowadzającym oczyszczone ścieki do odbiornika wykonane jest koryto pomiarowe ze zwężką Venturiego, służące do pomiaru ilości odprowadzanych, oczyszczonych ścieków komunalnych do potoku Żernickiego.

Osad nadmierny przepompowywany jest do mechanicznego zagęszczacza, gdzie poddawany jest mechanicznemu odwodnieniu przy zastosowaniu przewoźnej prasy taśmowej. dbiornikiem oczyszczonych ścieków komunalnych odprowadzanych jest potok Żernicki (prawobrzeżny dopływ rzeki Bytomki). Obecny poziom zanieczyszczenia cieku kwalifikuje wody potoku jako pozaklasowe. Powierzchnia zlewni potoku wynosi 38,9 km2.