Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Work-Life Balance: Praca zawodowa a życie prywatne

Joanna Opyd
Work-Life Balance: równowaga między pracą a czasem wolnym
Work-Life Balance: równowaga między pracą a czasem wolnym Shutterstock
Żyjemy w coraz szybszym tempie. Czas nas goni, a my bezustannie za czymś biegniemy. W takich warunkach łatwo zapomnieć o tym, co najważniejsze. Można zagubić się w ciągłym dążeniu do lepszej posady, wyższej pensji i własnego biurka. Jak znaleźć równowagę między życiem prywatnym, a zawodowym? Jak oddzielić jedną dziedzinę od drugiej? I czy to w ogóle możliwe? Przeczytaj, co to jest Work-Life Balance.

Work-Life Balance: równowaga między pracą a czasem wolnym

Ludzie borykają się z problemem „braku” od zawsze. Bardzo często jest to brak czasu, albo brak pieniędzy. Jak zachować odpowiednie proporcje między życiem prywatnym i zawodowym pokazuje koncepcja Work-Life Balance. Realizując jej założenia możemy stworzyć równowagę między pracą, karierą i ambicjami zawodowymi, a rodziną, zdrowiem i pasją.
Wymagający rynek pracy, wysokie bezrobocie i wygórowane aspiracje młodych ludzi sprawiły, że w dzisiejszych czasach utrzymanie stabilizacji jest niezwykle trudnym zadaniem.

Wcześniejsze teorie głosiły, że należy dokonać ścisłego podziału między życiem zawodowym, a prywatnym. Że nie należy rozmawiać o pracy z rodziną, odbierać służbowych telefonów po godzinach, ani poświęcać wolnego czasu na szkolenia i konferencje.

Według Work-Life Balance taki podział jest toksyczny. Kiedy dokładnie rozdzielamy sfery życia, nasi bliscy nie wiedzą którą część chcemy odizolować. Mogą mieć wrażenie, że się od nich oddalamy. Jeśli przez 8 godzin pracy dręczy nas problem, nie zniknie z wybiciem godziny wyjścia z firmy. Będzie szedł za nami aż do domu, a nasi bliscy poczują się niedoceniani i niegodni zaufania, jeśli nie pozwolimy sobie pomóc.

Najważniejsze to pamiętać, że mimo wagi pracy, nie jest ona podstawą naszego życia, a na karierze i ambicjach nie można zbudować wszystkiego. Jest to dopełnienie szczęścia a nie jego fundament. Bez zdrowia, bliskich i pasji nawet najwyższa pensja nie zagwarantuje szczęścia.

WLB nie odnosi się tylko do aspektu „mniej pracy, więcej wolnego”. Zajmuje się kwestią sytuacji ciągłych, a nie wakacji. W dłuższej perspektywie zbyt dużo wolnego czasu równie niekorzystnie wpływa na samopoczucie. Osoby, które dotyka taki „brak”, mimo dużej ilości czasu, mają problemy z niską samooceną, napędzaną przez błędne koło zanikających ambicji i braku możliwości samorealizacji.

Główną myślą teorii jest: robić wszystko z umiarem. Jeśli sytuacja tego wymaga, należy poświęcić czas prywatny na pracę i odwrotnie. Ważnym jest też, by dbać o swoje zdrowie fizyczne i psychiczne, ponieważ głównie one pozwalają nam zachować równowagę. Poza tym dobrze jest określić cel rozwoju w obu dziedzinach swojego życia i podążać w ich kierunku bez zbaczania z drogi.

Inny punkt widzenia, czyli kiedy pasja staje się pracą

Obok koncepcji Work-Life Balance istnieje druga, która zaprzecza jej działaniu. Dzieje się tak z prostej przyczyny: kiedy się robi to, co się kocha – nigdy nie jest się w pracy. Jeśli ten warunek nie jest spełniony, należy zmienić coś w swoim życiu, a WLB jest jedynie substytutem szczęścia, dla ludzi, którzy swojej drogi nie znaleźli, albo boją się nią podążać. Taki człowiek stara się wyodrębnić pracę, wmawiając sobie, że to nic istotnego i w tym „prawdziwym życiu” stworzyć przeciwwagę.

Na szczęście nigdy nie jest za późno. Ani na naukę, ani na zmianę. Analitycy trendów na rynku pracy szacują, że w ciągu swojego życia zawodowego będziemy jeszcze trzy razy zmieniać zawód na całkowicie inny. Pojawiają się nowe stanowiska, a stare zanikają. To zmusza do wzrostu dynamiki.

A jeśli praca zawodowa wkracza w czas poświęcony na życie prywatne? Wystarczy podstawowy kurs asertywności. Nie jest to proste, gdyż mamy do czynienia z rynkiem pracodawcy. Jeśli późnym wieczorem zadzwoni szef i powie, że potrzebuje raport „na wczoraj” wyjścia są dwa: albo ugiąć się pod naciskiem przełożonych i zrezygnować z wolnego czasu, albo być zgodnym ze swoimi przekonaniami, wytyczonymi granicami i odmówić. Jeśli praca jest tym, co zawsze chcieliśmy robić, wykonamy polecenie bez grymasu, o każdej porze. Jeśli nie jest… coś trzeba zmienić.

Przeciwwaga sprawia wrażenie równowagi. Jeśli praca jest ciężarem – potrzebujemy przeciwwagi. Jeśli jest naszą pasją, w której od zawsze chcieliśmy się spełniać - nie musimy nawet odpoczywać. Możemy się bawić, uczyć i realizować poprzez nasz zawód. Nie potrzebna jest przeciwwaga.

Nasuwają się zatem dwa pytania: czy moja praca jest moją pasją?
Jeśli nie, jak znaleźć w życiu pasję?

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!