Ludzie władzy ze Śląska. Czy jesteśmy kuźnią rządowych kadr? [ZOBACZ]

Barbara Blida

W latach 1993–1996 minister gospodarki przestrzennej i budownictwa w gabinetach Waldemara Pawlaka, Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza. Po tzw. reformie centrum w 1997 r. objęła funkcję prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. W latach 1989–2005 posłanka na Sejm X, I, II, III i IV kadencji.
Z wykształcenia inżynier — ukończyła studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Śląskiej w Gliwicach, ale nigdy nie ukrywała, że swoją karierę w budownictwie zaczynała od pracy gońca na placu budowy siemianowickiej Fabryki Domów FABUD, by w końcu zostać naczelnym inżynierem FABUD-u. Choć była drobną kobietą, świetnie dogadywała się robotnikami i majstrami, używając — co chętnie podkreślała — prostych żołnierskich słów. Do wielkiej polityki weszła w 1989 r., gdy wygrała rywalizację o mandat posła z ówczesnym I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach Manfredem Gorywodą, wcześniej wicepremierem w rządach Wojciecha Jaruzelskiego i Zbigniewa Messnera. To ona w II turze wyborów słynnego przełomu 1989 r. została wskazana przez „Solidarność", jako ta kandydatka, która powinna wybrać wybory. Rodowita siemianowiczanka.