Opole na tych starych zdjęciach wygląda jak z filmu. To było całkiem inne miasto

- Na archiwalnych fotografiach z zasobu NAC zobaczycie Stolicę Polskiej Piosenki na długo przed tym, nim zabrzmiały pierwsze festiwalowe koncerty - piszą archiwiści z Narodowego Archiwum Cyfrowego.

Do 1945 roku Opole było niemieckim miastem Oppeln. Niemcy pozostawili nam w spadku tysiące fotografii. Jest ich w sumie ponad 28 tysięcy. Ta imponująca liczba to i tak tylko niewielka część archiwum, którego dużą część przepadło podczas wojny.

Zdjęcia wykonane w przedwojennej rejencji opolskiej kilka lat temu zaczęto digitalizować, czyli przekształcać do postaci cyfrowej.

- Zbiór unikatowych fotografii pozostał po Krajowym Urzędzie Dokumentacji Fotograficznej - Górny Śląsk, który funkcjonował m.in. w Opolu (Landesbildstelle Oberschlesien in Oppeln - red.) - mówił kilka lat temu dr Henryk Niestrój, zastępca dyrektora w Narodowym Archiwum Cyfrowym.

- Czy poznajecie Opole uwiecznione w zbiorach Krajowego Urzędu Dokumentacji Fotograficznej - Górny Śląsk? - pytają archiwiści z Narodowego Archiwum Cyfrowego.

Jedną z zachowanych fotografii jest budynek, w którym obecnie mieści się Radio Opole. Dzięki zachowanym fotografiom możemy zobaczyć, że nad wejściami były kiedyś kamienne głowy, po których nie został już ślad.

Archiwum zachowanych zdjęć liczy dokładnie 28 335 fotografii i składa się z czarno-białych negatywów szklanych o formatach 90×120 mm, 160×165 mm, 185×240 mm oraz na błonie o formacie 60×60 mm, 60×90 mm, 90×120 mm, czarno-białych diapozytywów szklanych o formacie 60×100 mm, kolorowych i czarno-białych diapozytywów o formacie 36×24 mm.

Najstarsza fotografia - z 1912 roku - przedstawia siedzibę Klubu Wioślarskiego w Opolu.

Były dyrektor niemieckiego ośrodka fotograficznego szacował, że tylko w Opolu przechowywano aż 100 tysięcy fotografii.

Pierwszym i jednocześnie ostatnim dyrektorem w Krajowym Urzędzie Dokumentacji Audiowizualnej Górnego Śląska w Opolu był Hermann Aschmann.

Archiwum zaczynało skromnie, od trzech małych pomieszczeń w podziemiach Zamku Piastowskiego (został wyburzony przed wojną, na jego miejscu stoi obecnie Opolski Urząd Wojewódzki). Potem został przeniesiony do budynku rejencji opolskiej na obecnym placu Wolności.

Wówczas w Krajowym Urzędzie Dokumentacji Audiowizualnej Górnego Śląska w Opolu pracowało 28 osób, które nie zajmowały się wyłącznie wykonywaniem zdjęć. Ich zadaniem było także ich opracowywanie oraz udostępnianie.