Prawdziwa cena naszych wyborów: kupując te produkty, wspierasz okrucieństwo. Niewygodne kulisy masowej produkcji

ODZIEŻ PRODUKOWANA W AZJI

Markowa i droga, tania i powszechna - nie ma to znaczenia, gdy odzież jest produkowana w Azji, w szczególności w krajach takich jak Bangladesz. To właśnie ten kraj jest jednym z trzech z największym procentem ludzi niedożywionych na świecie. W dodatku według Banku Światowego jest krajem o największej liczbie dzieci niedożywionych. Stanowi ona 46% wszystkich dzieci żyjących w Bangladeszu. (Martin Caparros, Głód, 2014).

Bangladesz słynie z fabryk tekstylnych. Szyją tam różne marki, w tym polskie. W fabrykach tekstylnych pracują nie tylko dorośli, ale także dzieci. Martin Caparros w wyżej cytowanym reportażu opisuje historię Fatemy, która zaczęła pracę w fabryce w wieku 7 lat, po 12 godzin dziennie.

24 kwietnia 2013 r. na przedmieściach Dhaki, stolicy Bangladeszu, zawalił się budynek Rana Plaza, w którym mieściły się zakłady odzieżowe. Mimo zgłoszeń robotników alarmujących o pękających murach, nie przeprowadzono ewakuacji. Zginęło 1100 osób.

Mimo tragedii niewiele się zmieniło. Bangladesz urósł dziś do roli potentata tekstylnego, głównie dzięki temu, że dysponuje najtańszą siłą roboczą. Minimalne wynagrodzenie wynosi 38 dolarów miesięcznie. W Bangladeszu funkcjonuje 5000 fabryk tekstylnych, a ich liczba w najbliższych latach prawdopodobnie wzrośnie.

W dodatku pracownicy fabryk pracują w warunkach toksycznych dla zdrowia, bez odzieży ochronnej. Ekspozycja na trujące barwniki czy na pył pochodzący z metody piaskowania (stosowanej do uzyskania efektu przetarcia, np. jeansów) ma poważne konsekwencje zdrowotne. Pracownicy fabryk tekstylnych znacznie częściej chorują na krzemicę płuc i nowotwory. (źródło)

Cena T-shirta uszytego w Bangladeszu, ale także w Pakistanie, Indiach lub Chinach, jest więc znacznie wyższa niż koszt jego produkcji (20 groszy) czy kwota, którą płacimy w Europie. Na szali stoi ludzkie życie.