79. rocznica powstania warszawskiego w Katowicach. Uczestnicy obchodów oddali hołd poległym bohaterom

Obchody 79. rocznicy wybuchu powstania warszawskiego odbyły się w całym kraju i jak co roku, w dniu 1 sierpnia 2023 roku zorganizowano mnóstwo wydarzeń, poświęconych obrońcom stolicy. Główne uroczystości miały miejsce w Warszawie, ale w wielu miastach w Polsce również oddawano cześć bohaterom. Tradycyjnie już, o godzinie 17.00 w różnych miejscach w kraju można było usłyszeć dźwięki syren, symbolizujących oficjalne rozpoczęcie zrywu, w jaki prawie 80 lat temu zaangażowali się mieszkańcy stolicy.

Godzina „W” to dzisiaj okazja do zatrzymania się na moment w codziennym zgiełku i oddania hołdu poległym powstańcom. Tego akcentu nie zabrakło również w Katowicach, a dodatkowo zainicjował on miejskie obchody 79. rocznicy powstania warszawskiego. Po chwili zadumy, przedstawiciele Związku Harcerstwa Polskiego Chorągwi Śląskiej złożyli kwiaty i zapalili znicze przy Pomniku Harcerzy Września. Warto dodać, że obiekt ten upamiętnia śląskich bohaterów drugiej wojny światowej, którzy we wrześniu 1939 roku stanęli w obronie Katowic, podczas wkraczania do miasta żołnierzy niemieckich.

Powstanie warszawskie, które wybuchło w dniu 1 sierpnia 1944 roku było kolejnym zrywem narodowowyzwoleńczym w Polsce i jak większość z nich – poza powstaniem wielkopolskim – nie zakończyło się zwycięsko dla walczących o wolność uczestników. Działania w stolicy trwały jednak nie kilka – tak, jak zakładano – a 63 dni, co świadczy o niezłomności powstańców, ich ogromnej determinacji oraz woli stawiania oporu okupantowi.

Priorytetem dla mieszkańców Warszawy stało się podjęcie jakichkolwiek działań, wymierzonych przeciwko wrogowi, bowiem nie chcieli oni już dłużej trwać biernie w niewoli. Aktywność i zaangażowanie dla dobra ojczyzny, a także podjęcie prób uwolnienia się z sideł żołnierzy niemieckich były największą motywacją do walki w niezmiernie trudnych, a nawet beznadziejnych warunkach. Niepowodzenia nie zniechęcały powstańców, bo przyświecał im konkretny cel – osłabienie wroga i w efekcie odzyskanie upragnionej wolności. Każda udana akcja czy nawet sabotaż dawały mieszkańcom Warszawy satysfakcję oraz poczucie, że robią oni wszystko, co w ich mocy, by ziściły się nadzieje o niepodległej Polsce.

Okres walk powstańczych w Warszawie, który trwał od 1 sierpnia do 3 października 1944 roku został uznany za największą operację militarną Armii Krajowej, jaka była wymierzona przeciwko wojskom niemieckim, okupującym stolicę Polski. Powstanie warszawskie zorganizowano w ramach akcji „Burza” i stanowiło największą bitwę, którą podczas drugiej wojny światowej Polskie Państwo Podziemne stoczyło z wojskami okupacyjnymi. W dniu 1 sierpnia 1944 roku działania zbrojne rozpoczęły się o godz. 17.00, kiedy to jednostki Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej oraz oddziały dyspozycyjne Komendy Głównej Armii Krajowej zaatakowały niemieckie obiekty we wszystkich dzielnicach okupowanej wówczas stolicy. Tego dnia, najwięcej obszarów miejskich powstańcom udało się uzyskać w Śródmieściu, na Starym Mieście, a także we wschodniej części Woli. Tereny te pozostawały jednak odseparowane od pozostałych dzielnic, gdyż Niemcy kontrolowali większość ulic oraz obiektów.

Po wybuchu powstania, znajdująca się w pobliżu Warszawy Armia Czerwona nie wspomogła Polaków i nie dokonała ofensywy w kierunku walczącego miasta. Powstańcy byli zdani sami na siebie, a wsparcie udzielone przez Stany Zjednoczone oraz Wielką Brytanię nie wpłynęło w sposób istotny na sytuację w Warszawie, bowiem miało ograniczony charakter. W ostatnich dniach powstania polskie oddziały były już słabo uzbrojone i prowadziły niemal samotną walkę z przeważającymi siłami okupanta. Zryw w stolicy zakończyła kapitulacja obrońców Warszawy, do której doszło w dniu 3 października 1944 roku.