Godzina 21.37. Wczoraj minęła 17. rocznica śmierci papieża św. Jana Pawła II

Jeszcze przed odejściem papieża do wieczności miliony ludzi na całym świecie modliły się o jego powrót do zdrowia. Dziesiątki tysięcy przybyły na Plac św. Piotra, by czuwać przy chorym w jego ostatnich ziemskich chwilach.

Wierni chcieli w tym trudnym momencie być blisko swojego papieża, którego pontyfikat pod wieloma względami był przełomowy. Jana Pawła II nazywano papieżem - pielgrzymem, gdyż odbył ponad sto podróży do krajów całego świata. Wiele z nich dało impuls do rozpoczęcia przemian społeczno-politycznych. Papież często podkreślał związek człowieka z Bogiem, głosił potrzebę poszanowania ludzkiej godności i praw człowieka. Nawoływał do pokoju i zaprzestania przemocy. Opowiadał się za zjednoczeniem wszystkich chrześcijan i dialogiem z przedstawicielami innych wyznań.

Już w nocy w sobotę 2 kwietnia 2005 roku zgromadzeni na placu św. Piotra zobaczyli rozświetlone okno papieskiej sypialni. Wkrótce potem arcybiskup Leonardo Sandri przekazał wiadomość o śmierci Jana Pawła II. - Nasz Ojciec Święty powrócił do Domu Ojca - powiedział. Nagle zapadła głęboka cisza, a następnie rozległy się wielkie, niemilknące oklaski.

- W wigilię Niedzieli Bożego Miłosierdzia Anioł Pański przybył do Pałacu Apostolskiego w Watykanie, na trzecie piętro tego prastarego budynku, zbliżył się do Sługi dobrego i wiernego i wyszeptał Mu łagodnie - „Wejdź do radości twego Pana” - tymi słowami moment śmierci Ojca Świętego przedstawił kardynał Angelo Sodano w czasie Mszy świętej odprawianej następnego dnia na Placu św. Piotra.

Językiem lekarskim śmierć papieża opisał jego osobisty lekarz, dr Renato Buzzonetti, stwierdzając, że Jan Paweł II zmarł na skutek wstrząsu septycznego, nieodwracalnej zapaści sercowo-krążeniowej.

Pogrzeb papieża zgromadził 8 kwietnia w Rzymie od 2 do 4 mln ludzi (niektóre źródła mówiły nawet o 5 mln pielgrzymów), ponadto w wielu krajach świata odbyły się lokalne uroczystości żałobne.

- Nasz umiłowany papież stoi obecnie w oknie domu Ojca, spogląda na nas i nam błogosławi. Tak, błogosław nam, Ojcze Święty - powiedział w homilii kardynał Joseph Ratzinger.

Można powiedzieć, że te słowa wyrażały najlepiej uczucia i prośby wszystkich wierzących. Z pewnością przez wielu zostały zapamiętane. Tak, jak i to, że podczas tej uroczystości, którą transmitował cały świat, wydarzyła się - zdaniem wielu osób - rzecz niezwykła. W pewnym momencie wiatr przybrał na sile tak bardzo, że zaczął wertować kartki ewangeliarza ułożonego na prostej, drewnianej trumnie. W końcu księga sama się zamknęła, co wielu wiernych uznało za znak. Obserwatorzy pożegnania Jana Pawła II twierdzili, że moment ten symbolizował obecność Ducha Świętego, o którym papież wielokrotnie mówił podczas swojego pontyfikatu.

Ciało papieża spoczęło w krypcie pod Bazyliką św. Piotra - tej samej, w której do 2000 roku (to jest do czasu beatyfikacji) znajdował się grób Jana XXIII, w najbliższym sąsiedztwie grobu św. Piotra. W Polsce odejściu papieża towarzyszył dźwięk dzwonu Zygmunt na Wawelu. W Narodowej Mszy św. za duszę Jana Pawła II na placu Piłsudskiego w Warszawie wzięło udział ponad 200 tysięcy osób.

W 2011 roku, sześć lat po śmierci Jana Pawła II, następca Benedykt XVI dokonał jego beatyfikacji. Trzy lata później, 27 kwietnia 2014 roku, papież Franciszek na wspólnej uroczystości kanonizował Jana XXIII i Jana Pawła II.