Kryminał "Zła pora roku", czyli detektyw Rocco Schiavone rozwiązuje tajemnicę zaginięcia nastolatki RECENZJA

Schiavone znów stoi przed zadaniem rozwiązania niezwykle trudnego śledztwa. Od znajomych dowiaduje się, że zaginęła przyjaciółka ich córki - kilkunastoletnia Chiara, uczennica liceum. Dziewczyna jest córką bogatych przedsiębiorców. Tylko dlaczego rodzice Chiary nie zgłosili jej zaginięcia? Co ukrywają przed policją? Rocco Schiavone postanawia sam przyjrzeć się sprawie. Co prawda, ma co robić. W tym samym czasie na drodze miała wypadek furgonetka na fałszywych numerach rejestracyjnych, zginęli pasażer i kierowca. A sprawa została przydzielona detektywowi.

Rocco kierując się policyjnym nosem przeczuwa, że idealna rodzina Chiary skrywa tajemnice. Wmawia sobie, że los dziewczyny zależy od jego działań. Kolejny raz ucieka się do niestandardowych metod śledczych (kradzieże, włamania, szantaż). Prokurator o tym, jak pracuje Schiavone nie chce nawet słyszeć. Ale zgadza się, bo mimo szorstkiego traktowania, obaj darzą się przyjaźnią.

Do tego w Aoście, do której został przeniesiony Schiavone z Rzymu, zaczyna prószyć śnieg. Detektyw jest wściekły, bo nienawidzi zimna, śniegu, a już w głowie mu się nie mieści, że ten może padać w maju! Przez tę wredną pogodę kolejny raz niszczy swoje ulubione buty - eleganckie clarksy. Swoim znajomym z pracy daje popalić - jest chamski, upierdliwy, gruboskórny, ale równocześnie potrafi... stworzyć dom dla porzuconego szczeniaczka.

Miłośnicy kryminałów Manziniego na pewno nie będą zawiedzeni. "Zła pora roku" ma wszystko, co podoba się czytelnikom: rasową kryminalną intrygę, humor, ironię i wyrazistych bohaterów. Zakończenie zaskoczy czytelników - przeraźliwie smutne, nie jest związane z głównym śledztwem, ale otwiera drzwi do kolejnego tytułu tej serii.