Nocny bieg na orientację w środę w Katowicach

Bieg na orientację – to dyscyplina sportowa, w której zawodnik posługując się mapą oraz kompasem ma za zadanie w jak najkrótszym czasie przebiec określoną trasę wyznaczoną przez punkty kontrolne. Droga pomiędzy punktami jest dowolna i właśnie wybór jak najkorzystniejszego wariantu decyduje o tym kto wraca do domu jako zwycięzca, a kto musi szukać szczęścia w kolejnej edycji wydarzenia. Biegi na orientację zapoczątkowano w Skandynawii, konkretnie w norweskiej miejscowości Bergen, gdzie 31 października 1897 roku rozegrano pierwsze tego typu zawody. Bieg na dystansie 19,5 kilometra wygrał wówczas reprezentant gospodarzy Peder Fossum, który pokonał trasę w ciągu 1 godziny 47 minut i 7 sekund. Pierwotnie zasady zawodów były nieco inne, gdyż zawodnik mając do dyspozycji (jedynie?) kompas musiał odnaleźć ukryte w terenie punkty. Dystanse były znacznie dłuższe, a w zawodach brali udział wojskowi. Jednak na początku XX w. orientacja sportowa stała się także cywilną dyscypliną, kiedy to zawody zaczęto rozgrywać na krótszych dystansach.

W latach 40. i latach 50. XX wieku bieg na orientację zaczął się rozwijać także poza Skandynawią, głównie w państwach Europy Środkowej oraz powoli na innych kontynentach tj. w Azji, Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii.

W 1961 r. na konferencji dziesięciu państw w Danii utworzona została Międzynarodowa Federacja Sportów na Orientację (International Orienteering Federation – IOF) z siedzibą w Finlandii. Założycielami tej organizacji były: Bułgaria, Czechosłowacja, Dania, Finlandia, Norwegia, Niemiecka Republika Demokratyczna, Republika Federalna Niemiec, Szwajcaria, Szwecja i Węgry. W 1969 r. IOF zrzeszał już 16 państw, w tym dwa kraje spoza Europy tj. Kanadę oraz Japonię.

Obecnie IOF zrzesza ponad 70 państw. Najbardziej popularny bieg na orientację jest w krajach skandynawskich, Szwajcarii, coraz większą popularnością cieszy się także w wielu innych państwach Europy, m.in. we Francji, Wielkiej Brytanii, Czechach, Austrii oraz na Węgrzech.

W Polsce idea biegu na orientację została zapoczątkowana pod koniec lat 60. W 1967 r. Polska stała się członkiem IOF podczas IV Kongresu w Innsbrucku w Austrii, a już w 1970 r. Polska zadebiutowała na Mistrzostwach Świata, które rozgrywane były w NRD.

Rozpoczynająca się w środowy wieczór trzecia edycja katowickiego wydarzenia zakończy się na przełomie stycznia/lutego przyszłego roku. W sumie będzie to cykl czterech biegów. Trasa pierwszego przebiegać będzie przez katowickie Śródmieście, Supersam, Galerię Katowicką, dworzec PKP.

Rywalizacja toczyć się będzie w trzech kategoriach: Rodzinnej, OPEN i PROFI. Na dwóch pierwszych trasach możliwy jest start kilku osób lub w parach, natomiast w ostatniej kategorii startuje się samodzielnie. W kategorii Rodzinnej bieg odbywać się będzie na dystansie kilku kilometrów. Trasa w kategorii OPEN będzie miała długość 3 kilometrów. Przeznaczona będzie dla osób rozpoczynających swoją przygodę z biegami na orientację. Natomiast PROFI to trasa o długości około 5 kilometrów. Start tylko i wyłącznie pojedynczo. Katowicki bieg będzie silnie obsadzony – Przewidujemy, że na starcie rywalizacji pojawi się 300 biegaczy – mówi Marcin Franke, jeden z organizatorów biegu. I dodaje. – Naszym celem jako organizatorów jest zachęcenie ludzi do uprawiania tego sportu i pokazanie, że ta dyscyplina pozwala rozwijać się nie tylko fizycznie poprzez bieg, ale także uczy orientacji w terenie – stwierdził Marcin Franke.