Powieść "Niesamowite przygody Kavaliera i Claya" to intelektualna rozrywka RECENZJA

Samuel Klayman mieszka wraz z matką na nowojorskim Brooklynie. Pewnego dnia, w 1939 roku, jego matka oznajmia mu, iż zamieszka z nimi ich kuzyn - młody Josef Kavalier. Josef pochodzi z Pragi, w ostatniej chwili udało mu się uciec przed hitlerowcami do Stanów Zjednoczonych. Wyprawa nie obyła się bez przeszkód, Josef wędrował m.in. przez Litwę i Daleki Wschód, ale wszystko skończyło się dobrze. Młody chłopak nie może jednak liczyć na beztroskie życie, w Pradze zostawił przecież całą rodzinę - rodziców, dziadków i ukochanego brata Thomasa. Dlatego za cel postawił sobie, by zrobić wszystko, by chociaż Thomas dołączył do niego.

Josef interesuje się iluzjonistami, jeszcze w Pradze chodził na zajęcia do mistrza magii. Jest też zdolnym rysownikiem. Wraz ze swoim kuzynem Samuelem postanawiają rysować komiksy. Od tej pory będą się nazywać Sam Clay i Joe Kavalier. Jednym z ich pierwszych bohaterów będzie Eskapista walczący z nazistami za pomocą przeróżnych metod. Wkrótce okaże się, że ich komiksy podbijają serca amerykańskich czytelników. Szkoda tylko, że pieniądze z pracy młodych artystów trafiają głównie do kieszeni ich wydawców.

Tymczasem Joe każdy zarobiony grosz odkłada na podróż brata Thomasa do Stanów. Cały czas szuka informacji o tym, co dzieje się z Żydami w Pradze i w Europie Wschodniej. Odwiedza niemiecki konsulat, szuka możliwości sprowadzenia brata do siebie. Wreszcie udaje mu się doprowadzić do tego, że Thomas wsiada w Lizbonie na statek do Nowego Jorku. Ale czy tam wreszcie szczęśliwie dopłynie?

Akcja obejmuje lata drugiej wojny światowej, a także pierwsze powojenne dziesięciolecie. Oprócz losu młodych artystów, autor przedstawia także historie bohaterów komiksów, nawiązuje do aktualnych problemów, jak wojna w Europie czy emigracje. Zestawia losy uratowanego młodego człowieka, który buduje swoje życie z dala od rodziny z amerykańskimi krewnymi, którzy nie doświadczają wojennej traumy i utraty bliskich. Najważniejsze jednak, że pokazuje, jak wielką siłą jest przyjaźń w trudnych czasach, jak ważna jest miłość i jak wielką rolę może odegrać sztuka, choć czasami przypisujemy jej marginalne zadania.