Wielkie Derby Śląska 2015: Kto był bliższy piętnastej gwiazdki? Górnik czy Ruch?

Krystian Rogala rządził na Cichej w latach 1994-2004

Krystian Rogala, były prezes Ruchu Chorzów, wspomina kulisy sezonu 1999/2000

Czy za pana prezesury na Cichej Ruch mógł zdobyć 15 tytuł mistrzowski?
Dwa razy byliśmy blisko i co ciekawe w obu przypadkach trenerem drużyny był Edward Lorens. W 1993 roku, gdy byłem wiceprezesem urzędującym, walczyliśmy do końca zarówno w lidze jak i Pucharze Polski. W końcówce w lidze Legia i ŁKS licytowały się wysokością wygranych, więc postawiliśmy na PP, w którym dotarliśmy do finału, ale przegraliśmy po rzutach karnych z GKS Katowice. Później ogromna szansa była jeszcze w sezonie 1999/2000, w którym na półmetku rozgrywek byliśmy mistrzem jesieni.

Co pan najbardziej zapamiętał z tego sezonu sprzed 15 lat?
Zwycięstwo nad Górnikiem w Zabrzu. Ono było szczególne, bo od 19 minuty graliśmy w dziesiątkę, po czerwonej kartce dla bramkarza Kuby Wierzchowskiego, który dotknął piłki ręką za polem karnym i wyleciał z boiska. Mimo osłabienia wygraliśmy jednak 2:1, choć tradycyjnie mieliśmy przeciwko sobie pełny stadion.

Byliście mistrzem jesieni i wygraliście z Górnikiem zarówno u siebie jak i w Zabrzu, a jednak tytułu nie udało się zdobyć...
Jesienią, jak zwykle zresztą, nikt na Ruch nie stawiał i grało nam się łatwiej. Na półmetku mieliśmy dwa punkty przewagi nad Polonią Warszawa. Zimą nie dokonaliśmy żadnych wzmocnień i może to był błąd. W drużynie panowała jednak super atmosfera i nie chcieliśmy tego zepsuć. Świetną robotę wykonywał też Jurek Wyrobek będący łącznikiem między szatnią i zarządem klubu, który wtedy liczył 25 członków.

Nie jest tajemnicą, że w tamtych latach sporo do powiedzenia w polskiej piłce mieli sędziowie. Może to na tym polu Ruch nie sprostał Polonii Warszawa?
Faktem jest, że wielkim sympatykiem Polonii był ówczesny prezes PZPN Michał Listkiewicz, ale nigdy nie powiem, że "Czarne Koszule" zdobyły tytuł, bo były lepsze od nas "organizacyjnie", jak się to wtedy określało. Klub, którego właścicielem był Janusz Romanowski, po prostu na to mistrzostwo zasłużył, a nam przytrafiły się w końcówce dwie porażki u siebie z Zagłębiem Lubin i Legią.

Może przyczyną tych porażek były zatory płatnicze wobec piłkarzy, które pojawiły się na Cichej?
W Ruchu się nie przelewało, ale to nie był jeszcze okres dużych zaległości wobec piłkarzy. Zresztą tamta grupa zawodników dawałaby z siebie na boisku wszystko nawet, gdyby nie dostawała pieniędzy z klubu.

Na kolejny tytuł Górnika lub Ruchu czekamy już ponad ćwierć wieku. Doczekamy się jeszcze kiedyś mistrza Polski ze Śląska?
Życzę tej 15 gwiazdki zarówno Ruchowi, z którym była związana cała moja rodzina jak i Górnikowi, któremu kibicowałem w meczach pucharowych rozgrywanych na Stadionie Śląskim, ale na pewno nie nastąpi to szybko, bo do odniesienia sukcesu w sporcie teraz potrzebne są duże pieniądze. Czasy, gdy po mistrzostwo sięgało się grając tylko swoimi wychowankami, niestety już minęły i to nie tylko w Polsce. Może po oddaniu do użytku nowego obiektu w Zabrzu i przeniesieniu się Ruchu na Stadion Śląski sytuacja finansowa tych klubów na tyle się poprawi, że znów włączą się do walki o tytuł.

Rozmawiał: Jacek Sroka