Włodzimierz Szaranowicz świętuje dziś urodziny - zdjęcia. Zabawne cytaty z komentarzy mistrza

Włodzimierz Szaranowicz urodził się w Warszawie jako Vladimir Šaranović. Z pochodzenia jest Czarnogórcem. Karierę dziennikarską zaczynał w 1976 roku w Polskim Radiu. Rok później zadebiutował na antenie TVP. Szaranowicz jest byłym koszykarzem i absolwentem AWF w Warszawie. W latach 2009-2017 był dyrektorem Redakcji Sportowej TVP i kanału TVP Sport.

Jako dziennikarz obsługiwał 19 igrzysk olimpijskich począwszy od tych w Moskwie w 1980 roku, a skończywszy na Pjongczangu w 2018 r. To właśnie Szaranowicz w latach 90-tych wylansował modę na oglądanie amerykańskiej ligi koszykówki, a jego zawołanie "Hej hej tu NBA" przeszło do historii telewizji.

Zobaczcie zdjęcia Włodzimierza Szaranowicza

Przez wiele lat komentował zawody lekkoatletyczne, ale największą sławę przyniosły mu transmisje z konkursu skoków narciarskich. To właśnie z głosem Szaranowicza kojarzą się największe sukcesu Adma Małysza, a później Kamila Stocha. Swoją ostatnią transmisję przeprowadził ze skoczni w Pjongczang w 2018 r., bo choroba neurologiczna coraz mocniej dawała mu się we znaki. Przed rokiem, w dniu swoich 70-urodzin poinformował o zakończeniu swojej ponad 40-letniej kariery dziennikarskiej.

- Wpadek nie rejestruję. Nie uprawiam tego zawodu dla wpadek. Inni rejestrują je na pewno bardzo uważnie, więc ja już na szczęście nie muszę się tym zajmować - mówił Szaranowicz przed laty w jednym z wywiadów.

W sieci można znaleźć wiele jego zabawnych cytatów, bowiem był komentatorem bardzo ekspresyjnym, zwłaszcza gdy przychodziło mu opowiadać o sukcesach polskich sportowców. Po ostatnim w karierze skoku Adama Małysza w 2011 roku nasz mistrz telewizyjnego dziennikarstwa rozpłakał się na antenie. Tak żegnał wtedy w Oslo naszego Orła z Wisły.

"Na górze jest już Adam Małysz. Oczekiwanie wielkie. Królu Holmenkollen! Przypomnij sobie najlepsze loty! Te fantastyczne pięć zwycięstw. Cztery zwycięstwa na Mistrzostwach Świata! Adam Małysz! Po medal! Po radość dla Polaków dzisiaj wszystkich! Daleko, jest pięknie, jest medal! [...] Już nie będzie Adama Małysza na następnych Mistrzostwach Świata. Pożegnanie Adama Małysza z Mistrzostwami Świata… Sześć medali: cztery złote, jeden srebrny, jeden brązowy, tu zdobyty jeszcze. Kilkanaście lat startów. Fenomen sportowy. Powtarzalność sukcesów przez lata, przez dekadę, a przecież pierwsze zwycięstwo w Holmenkollen odniósł tu, na tej skoczni jako osiemnastolatek i było to przecież piętnaście lat temu. Coś niewiarygodnego! Co tydzień siadaliśmy, jak do telenoweli, żeby właśnie oglądać tę rywalizację. Fenomen socjologiczny! Ileż rzeczy można było mu przypisać podczas tej kariery? Że można w życiu wygrać ewidentnie bez układów. Że jest człowiekiem rzetelnym, solidnym, posłańcem wielkich wiadomości, wielkiej nadziei. Zaczynał jako idol kryzysowy, który miał nas prowadzić jako ambasador wspaniałego skoku cywilizacyjnego do Europy. Fenomen społeczny. Przecież my, dzięki tym transmisjom, żyliśmy życiem zastępczym. Był powodem ogromnej zbiorowej radości. Dał nam wiele. Bardzo wiele... Mam nadzieję, że z tych młodych chłopaków, którzy dzisiaj mają aspiracje, którzy oglądali Adama na całym świecie, jak Mistrz Świata Gregor Schlierenzauer, który powiedział, że Adam go natchnął. Że uwierzą, że nie zmarnujemy tego fenomenu, jaki się stworzył przy oglądaniu skoków. Tego fenomenu popularności - 14,5 miliona, rekordowa telewizyjna widownia, kiedy zdobywał srebrny medal w Salt Lake City. Trzynaście przeszło milionów - Puchar Świata w Zakopanem. To Jego ostatnie zwycięstwo i ta wielka radość nas, ludzi, którzy go oglądaliśmy. Państwo przed ekranami krzycząc, skacząc... Ja także krzycząc, skacząc... Po prostu... Było pięknie i coś się niewątpliwie zamknęło, ale miejmy nadzieję, że w sporcie będzie jakaś próba kontynuacji. Małyszomanii już nie będzie nigdy. Natomiast ważne, żeby były sukcesy sportowe i żeby coś po Adamie trwałego, bardzo trwałego, zostało. Dziękujemy Ci bardzo, Adam! Dziękuję Państwu. Do usłyszenia".

Przy okazji 71. urodzin Włodzimierza Szaranowicza powspominajmy z sympatią jego najzabawniejsze cytaty.
"Polska krajem młota"

"Założył tę koszulkę Adam Małysz i wiecznie był Pucharem Świata"

"Kiedy Michael Johnson biega poniżej 44 sekund, rywale muszą oglądać jego plecy z ogromnym okładem"

"Już są na stadionie jadą po wirażu ramię przy ramieniu pedał przy pedale"

"Jęk zawodu na trybunach, zupełnie jakby torreador nie trafił w byka"

"Zobaczymy, czy wygra ze Stochem. Przegrał! Wygrał! Nie, ex aequo!"

"Największą porcję dostał Dennis zasłużenie Rodman"

"Klimek Murańka zapłodnił naszą nadzieję"

"Pamiętamy Marię Kirvesniemi, tę trzykrotnie 38-letnią mistrzynię olimpijską"

"Crouch wygląda na paralityka, ale podobno sporo ćwiczy"

"Poprzedni rekord miał 17-letnią brodę"

"Te upały przypominają człowiekowi, w jakiej części składa się z wody"

"Widać, że jadą narty Ogiwarze"

"Bramkarz Primorje nic nie wiedział o nowym systemie kredytowania u nas, a puścił bramkę na raty"